Toczenie CNC – podstawy procesu
Toczenie było praktykowane przez stulecia na wielu różnych materiałach. Początkowo dotyczyło jedynie drewna do tworzenia elementów, które miały zastosowanie w narzędziach i meblach. Obecnie toczenie CNC jest istotną częścią procesu produkcji metalu i główną techniką stosowaną przez profesjonalne warsztaty.
Na czym polega toczenie CNC?
Toczenie to proces obracania przedmiotu obrabianego przy zetknięciu z narzędziem tnącym. Gdy przedmiot się porusza, ostrze precyzyjnie usuwa nadmiar materiału. Może się ono poruszać liniowo, równolegle lub prostopadle do osi. Cięcia wykonywane podczas toczenia i wynikowy kształt przedmiotu obrabianego są określane przez wybrany ruch i kształt samego narzędzia.
Toczenie CNC wyróżnia się od standardowego procesu tym, że jest ono obsługiwane przez specjalistyczne oprogramowanie. Komputer sterujący wysyła szczegółową instrukcję do maszyny, która działa w automatyczny sposób. Dzięki temu możliwe jest uniknięcie błędów i tworzenie zaawansowanych części, które nie mogłyby powstać przy zastosowaniu tradycyjnych metod obróbki.
Co powstaje dzięki toczeniu CNC?
W podstawowych ustawienia toczenie pozwala na uzyskanie cylindrycznych lub stożkowych kształtów. Z powodu ruchu obrotowego symetria promieniowa jest często – choć nie zawsze – wynikiem tego procesu. Niektóre części można obrabiać prawie całkowicie przez toczenie, takie jak śruby, tralki i narzędzia cylindryczne. Inne elementy wymagają dodatkowych działań, w tym frezowania lub piłowania, by uzyskać końcowy kształt.
Jakie narzędzia są używane do toczenia CNC?
Tokarka jest główną obrabiarką, ale nowoczesne warsztaty CNC w dużej mierze pracują na urządzeniach, które umożliwiają wykonywanie wielu operacji, takich jak centra frezarsko-tokarskie lub centra obróbkowe. Tokarki CNC mogą być również stosowane do innych procesów obróbki skrawaniem, w tym wytaczania, rozwiercania, licowania lub radełkowania.
Tradycyjne tokarki składają się z następujących części:
-
głowica – zawiera wrzeciono, które utrzymuje i obraca obrabiany przedmiot;
-
konik – umieszczony na przeciwległym końcu, służy do prawidłowego ustawienia przedmiotu obrabianego wzdłuż jego osi;
-
narzędzie tnące – część, która wchodzi w kontakt z przedmiotem obrabianym w celu usunięcia materiału;
-
interfejs CNC – obecny tylko w tokarkach sterowanych numerycznie. Pozwala operatorom programować ustawione parametry w celu sterowania ruchem i prędkością tokarki.
Warto pamiętać o tym, że nowoczesne maszyny takie jak są na przykład stosowane w firmie Sabner, chociaż wzbogacone o wiele zaawansowanych części, nadal pozwalają na ręczną obróbkę materiału. Zastosowana w nich głowica umożliwia przełączenie między trybami pracy, a tym samym zapewnia podstawowe możliwości toczenia standardowego.
Bez względu na to, jak sprzęt jest zbudowany i skonfigurowany, toczenie CNC wygląda zawsze tak samo: maszyna wprowadza w ruch obrabiany przedmiot z określoną prędkością, a operator (poprzez oprogramowanie) kontroluje wybór narzędzia tnącego i kierunek, w jakim będzie ono działać.
tekst płatny
