In memoriam eorum gui diem obierunt supremum...
Prof. dr Tadeusz Jastrzębski
Zmarł profesor zwyczajny dr Tadeusz Jastrzębski, były kierownik Zakładu Mikrobiologii Wydziału Weterynaryjnego Akademii Rolniczej w Lublinie i wieloletni konsultant Zakładów Przemysłu Bioweterynaryjnego w Puławach – Michałówce. Odszedł od nas człowiek wielu pokoleń lekarzy weterynarii i wychowawca młodych pracowników nauki.
Tadeusz Jastrzębski, urodzony w 1904 r. w Wiktorzynie, ukończył gimnazjum w Łomży w 1924 r., a studia na Wydziale Weterynaryjnym Uniwersytetu Warszawskiego w 1928 r. otrzymując dyplom lekarza weterynarii w 1929 r. Dyplom doktora medycyny weterynaryjnej z wyróżnieniem uzyskał za pracę „Przechodzenie przeciwciał na potomstwo u klaczy wysoko uodpornionych przeciwko różycy świń” w 1939 r.
Dnia 1.IX.1953 r. powierzono prof. Jastrzębskiemu obowiązki samodzielnego pracownika naukowego i stanowisko kierownika Katedry Mikrobiologii Wydziału Weterynaryjnego UMCS w Lublinie. W 1954 r. przyznano mu tytuł zastępcy profesora, w 1956 r. tytuł i stanowisko docenta, w 1963 r. profesora nadzwyczajnego, a w 1970 r. profesora zwyczajnego.
Pracę zawodową profesor dr Tadeusz Jastrzębski rozpoczął już jako student pod kierunkiem prof. Szymanowskiego w Katedrze Bakteriologii Weterynaryjnej, a potem w Klinice Chorób Wewnętrznych u prof. K. Łopatyńskiego. Po ukończeniu studiów odbył służbę wojskową, kończąc Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. W 1930 r. otrzymał posadę w dziale Produkcji Biopreparatów Weterynaryjnych w Instytucie Bakteriologii i Serologii w Drwalewie. Pracował tam do 1952 r., najpierw jako asystent, potem kierownik techniczny działu, zakładu, kierownik naukowy i dyrektor ds. produkcji. W okresie tym zorganizował wytwórnię surowic i szczepionek weterynaryjnych w Drwalewie, a w 1954 r., doprowadził do produkcji 4000 litrów szczepionki przeciwko durowi brzusznemu i 1000 litrów bakteriofaga czerwonkowego. Zapoczątkował też produkcję weterynaryjnych preparatów farmaceutycznych, opracował sam lub przy współpracy innych specjalistów metodę produkcji, kontroli i przepisów użycia szeregu preparatów.
Prof. Jastrzębski pozostawił bogaty dorobek naukowy oraz liczną kadrę uczniów, pracowników nauki i praktyki. Był autorem lub współautorem około 100 prac eksperymentalnych i referatowych. Interesowały go szczególnie zagadnienia dotyczące wirusologii oraz bakterii beztlenowych. Tym zagadnieniom poświęcił wiele czasu i opublikował samodzielnie lub jako współautor 67 prac z tego zakresu. Ponadto ogłosił drukiem około 40 publikacji dotyczących spraw zawodowych, biografii oraz tłumaczeń artykułów naukowych. Z publikacji podręcznikowych na specjalną uwagę zasługują:
1. Redakcja naukowa, przepisy i tłumaczenia szeregu zagadnień z książki Hutyry, Marka, Manningera i Mocsyego „Szczegółowa patologia i terapia chorób zwierząt”.
2. Opracowanie naukowe „Vademecum Przemysłu Bioweterynaryjnego”.
3. Redakcja naukowa i częściowe tłumaczenie podręcznika Pribyla „Choroby młodych zwierząt domowych”.
4. Współautorstwo 6-języcznego słownika „Terminologia Veterinaria Polyglotta”.
5. Współautorstwo dzieła „Handbuch der Virusinfektionen bei Tieren” wydanego przez Fischer Verlag.
Poza pracą naukową wiele czasu prof. Jastrzębski poświęcił dydaktyce i wychowaniu nowych kadr naukowych. Pod jego kierunkiem 14. doktorantów przeprowadziło przewody doktorskie, a pięciu otrzymało stopień naukowy doktora habilitowanego. Brał czynny udział w życiu uczelni sprawując funkcję prodziekana, prorektora ds. nauczania i prorektora ds. nauki. Przez przeszło 13 lat pełnił honorową funkcję redaktora „Excerpta Veterinaria, Lublin”.
Za działalność naukową, społeczną, organizacyjną i dydaktyczną otrzymał następujące odznaczenia: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Odznakę Zasłużonego Działacza Ruchu Spółdzielczego, Odznakę „Za Wzorową Pracę w Służbie Weterynaryjnej”, Odznakę Honorową ZSP, Złotą Odznakę AZS. W uznaniu wyróżniającej się działalności i zasług dla polskiej nauki weterynaryjnej nadane zostało prof. dr. T. Jastrzębskiemu w 1974 r. odznaczenie Honorowe „Pro Scientia Veterinaria Polona” (medal i dyplom).
Utraciliśmy wybitnego specjalistę mikrobiologa, doświadczonego organizatora i dydaktyka, gorącego patriotę i człowieka o wielkiej prawości charakteru. Odznaczał się ogromnym poczuciem obowiązku i wyjątkową skromnością. Głęboka osobista kultura i umiejętność współpracy z ludźmi zjednywały mu przyjaźń i sympatię.
J. Wawrzkiewicz
„Medycyna Weterynaryjna”
Tadeusz Jastrzębski, urodzony w 1904 r. w Wiktorzynie, ukończył gimnazjum w Łomży w 1924 r., a studia na Wydziale Weterynaryjnym Uniwersytetu Warszawskiego w 1928 r. otrzymując dyplom lekarza weterynarii w 1929 r. Dyplom doktora medycyny weterynaryjnej z wyróżnieniem uzyskał za pracę „Przechodzenie przeciwciał na potomstwo u klaczy wysoko uodpornionych przeciwko różycy świń” w 1939 r.
Dnia 1.IX.1953 r. powierzono prof. Jastrzębskiemu obowiązki samodzielnego pracownika naukowego i stanowisko kierownika Katedry Mikrobiologii Wydziału Weterynaryjnego UMCS w Lublinie. W 1954 r. przyznano mu tytuł zastępcy profesora, w 1956 r. tytuł i stanowisko docenta, w 1963 r. profesora nadzwyczajnego, a w 1970 r. profesora zwyczajnego.
Pracę zawodową profesor dr Tadeusz Jastrzębski rozpoczął już jako student pod kierunkiem prof. Szymanowskiego w Katedrze Bakteriologii Weterynaryjnej, a potem w Klinice Chorób Wewnętrznych u prof. K. Łopatyńskiego. Po ukończeniu studiów odbył służbę wojskową, kończąc Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. W 1930 r. otrzymał posadę w dziale Produkcji Biopreparatów Weterynaryjnych w Instytucie Bakteriologii i Serologii w Drwalewie. Pracował tam do 1952 r., najpierw jako asystent, potem kierownik techniczny działu, zakładu, kierownik naukowy i dyrektor ds. produkcji. W okresie tym zorganizował wytwórnię surowic i szczepionek weterynaryjnych w Drwalewie, a w 1954 r., doprowadził do produkcji 4000 litrów szczepionki przeciwko durowi brzusznemu i 1000 litrów bakteriofaga czerwonkowego. Zapoczątkował też produkcję weterynaryjnych preparatów farmaceutycznych, opracował sam lub przy współpracy innych specjalistów metodę produkcji, kontroli i przepisów użycia szeregu preparatów.
Prof. Jastrzębski pozostawił bogaty dorobek naukowy oraz liczną kadrę uczniów, pracowników nauki i praktyki. Był autorem lub współautorem około 100 prac eksperymentalnych i referatowych. Interesowały go szczególnie zagadnienia dotyczące wirusologii oraz bakterii beztlenowych. Tym zagadnieniom poświęcił wiele czasu i opublikował samodzielnie lub jako współautor 67 prac z tego zakresu. Ponadto ogłosił drukiem około 40 publikacji dotyczących spraw zawodowych, biografii oraz tłumaczeń artykułów naukowych. Z publikacji podręcznikowych na specjalną uwagę zasługują:
1. Redakcja naukowa, przepisy i tłumaczenia szeregu zagadnień z książki Hutyry, Marka, Manningera i Mocsyego „Szczegółowa patologia i terapia chorób zwierząt”.
2. Opracowanie naukowe „Vademecum Przemysłu Bioweterynaryjnego”.
3. Redakcja naukowa i częściowe tłumaczenie podręcznika Pribyla „Choroby młodych zwierząt domowych”.
4. Współautorstwo 6-języcznego słownika „Terminologia Veterinaria Polyglotta”.
5. Współautorstwo dzieła „Handbuch der Virusinfektionen bei Tieren” wydanego przez Fischer Verlag.
Poza pracą naukową wiele czasu prof. Jastrzębski poświęcił dydaktyce i wychowaniu nowych kadr naukowych. Pod jego kierunkiem 14. doktorantów przeprowadziło przewody doktorskie, a pięciu otrzymało stopień naukowy doktora habilitowanego. Brał czynny udział w życiu uczelni sprawując funkcję prodziekana, prorektora ds. nauczania i prorektora ds. nauki. Przez przeszło 13 lat pełnił honorową funkcję redaktora „Excerpta Veterinaria, Lublin”.
Za działalność naukową, społeczną, organizacyjną i dydaktyczną otrzymał następujące odznaczenia: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Odznakę Zasłużonego Działacza Ruchu Spółdzielczego, Odznakę „Za Wzorową Pracę w Służbie Weterynaryjnej”, Odznakę Honorową ZSP, Złotą Odznakę AZS. W uznaniu wyróżniającej się działalności i zasług dla polskiej nauki weterynaryjnej nadane zostało prof. dr. T. Jastrzębskiemu w 1974 r. odznaczenie Honorowe „Pro Scientia Veterinaria Polona” (medal i dyplom).
Utraciliśmy wybitnego specjalistę mikrobiologa, doświadczonego organizatora i dydaktyka, gorącego patriotę i człowieka o wielkiej prawości charakteru. Odznaczał się ogromnym poczuciem obowiązku i wyjątkową skromnością. Głęboka osobista kultura i umiejętność współpracy z ludźmi zjednywały mu przyjaźń i sympatię.
J. Wawrzkiewicz
„Medycyna Weterynaryjna”
