Roman Borawski o Łomżyńskiej Jesieni Kulturalnej
Roman Borawski
Łomżyńską Jesień Kulturalną organizuję razem z pracownikami Miejskiego Domu Kultury Domu Środowisk Twórczych od dziesięciu lat, odkąd zostałem dyrektorem tej placówki. Po raz kolejny udało się nam nie zejść poniżej poziomu sprzed kilku lat. Podkreślam to "udało się", gdyż stale rosną koszty zapraszania do Łomży artystów, szczególnie tych znanych i znakomitych, gdyż są coraz drożsi. Cieszę się, że wymagającej i wyrobionej publiczności, złaknionej kultury ambitnej, nie ubywa, a nawet ku naszemu miłemu zdziwieniu: przybywa.
To dobrze, że kultura popularna nie zdominowała wysokiej. Dobrze, bowiem są wciąż w Łomży i przyjeżdżają do nas ludzie, łaknący piosenki poetyckiej, wyrafinowanego jazzu i kabaretu, który poruszając mięśnie smiechowe, uruchamia zwoje móżgowe. Dobrze, że tacy ludzie są i wśród widzów, i mecenasów, którym zawdzięczamy, że tak poważnie pomyślane przedsięwzięcie zawdzięcza nie tylko swoją skalę, ale i wysoka rangę artystyczną. Łomża dzięki zaangażowaniu i przychylności Browaru Łomża włączona jest w obieg kultury polskiej. Dzięki życzliwości prezesa Andrzeja Rutkowskiego, dyrektor Anny Heinrich i pani Barbary Niecieckiej mogliśmy zaprosić niekwestionowane gwiazdy. Gwiazdy, które nie są takimi przez szum medialny, jaki wokół nich powstaje, ale przez talent, sztukę, którą tworzą i nieschlebianie pospolitym gustom. Jak co roku, zorganizowaliśmy Muzyczne Zaduszki, tym razem poświęcone Czesławowi Niemenowi. Z koncertem "Wspomnienie o..." wystapił joachim Perlik, znany, m.in., z programu "Jaka to melodia". Zachwycił mocnym głosem i własną, niebanalną interpretacją piosenek czy wręcz ponadpokoleniowych songów wokalisty stulecia w naszym kraju. Grupa Rafała Kmity przyjechała ze spektaklem kabaretowym "Aj waj!, czyli historie z cynamonem". Zespół współpracującego z krakowskim Teatrem STU reżysera zdobył tym dowcipnym i lirycznym przedstawieniem pierwszą nagrodę podczas Festiwalu Komedii Talia 2005. Bisom nie było końca. Odwiedzili nas tak różni giganci estrady jak pieśniarz Grzegorz Turnau, promujący nową płytę "11.11", zatytułowaną tak od godziny na otrzymanym od taty pierwszym zegarku, i rockowy zespół Hunter, świetujacy 20-lecie istnienia płytą "T.E.L.I". I jeden, i drugi zgromadził setki fanów zupełnie przeciez odmiennych muz. Nasze środowisko też pokazało, na co je stać. Fotograficy Stanisław Zeszut i Leszek Buczyński wystawili w Galerii Pod Arkadami "Sferę znaczeń", zestaw kiludziesięciu fotogramów, które mogłyby sie znaleźć w albumie historii sztuki przez rozległe nawiązania do motywów np. z antyku, renesansu i surrealizmu. "Let's have a party" to z kolei koncert Studia Piosenki PopArt przy MDK DŚT, obchodzącego dziesięciolecie. Dzieci i mlodzież, pracujące z Bernardem Karwoskim, dały popis estradowego profesjonalizmu i młodzieńczej świeżośći. Wyśpiewały największe przeboje Elvisa Presley'a, Jerry'ego Lee Lewisa czy Chucka Berry'ego. A na finał wydarzenie wręcz symboliczne. Marek Napiórkowski, gitarzysta jazzowy, który występował m.in. z Patem Metheny i Anną Maria Jopek, dał koncert z wirtuozem saksofonu Henrykiem Miśkiewiczem. Warto dodać, że przed gwiazdami jazzu zagrał nasz raczkujący, ale dobrze rokujący DT Project Braci Lipskich i Przemka Starachowskiego. To była bardzo udana Łomzyńska Jesień Kulturalna, bo zaproszeni artyści dali nam poczucie, że jesteśmy inteligentni i spragnieni kultury najwyższych lotów. Dziękuje raz jeszcze swoim współpracownikom, mecenasowi i znakomitej łomzyńskiej publiczności. Do zobaczenia za rok!
Wypowiedź Romana Borawskiego dyrektora MDK-DŚT spisał Robert Majko
Wypowiedź Romana Borawskiego dyrektora MDK-DŚT spisał Robert Majko
