Pomagamy w leczeniu i rehabilitacji Druha Domańskiego
„Wszyscy trzymamy kciuki za druha komendanta i życzymy szybkiego powrotu do zdrowia, aby jego nogi poniosły go jeszcze na niejeden harcerski szlak” - życzyli harcerze komendantowi Hufca Nadnarwiańskiego w Łomży harcmistrzowi Wiesławowi Domańskiemu, który 7. grudnia 2018 roku miał bardzo poważny wypadek samochodowy, gdy wracał z odprawy komendantów w Komendzie Chorągwi z Białegostoku. Po skomplikowanej operacji kręgosłupa ceniony nauczyciel, paralotniarz, aikidoka, grotołaz półtora roku później zaapelował o pomoc przez 1 procent z podatku oraz wpłaty na zrzutka.pl. Chce zejść z wózka i stanąć na nogi po rehabilitacji, m.in., w prywatnych ośrodkach.
Druha Wiesława Domańskiego zawsze było widać z harcerzami podczas uroczystości państwowych i kościelnych. Pełnili warty i składali kwiaty w rocznicę wydarzeń historycznych przy pomnikach i przychodzili co roku przed świętami Bożego Narodzenia na Stary Rynek z Betlejemskim Światłem Pokoju. Kiedy Druha zabrakło, lotem błyskawicy obiegła miasto wiadomość o strasznym wypadku Komendanta, którego przewieziono do Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Ale poważne obrażenia kręgosłupa i rdzenia kręgowego spowodowały, mimo udanej operacji, porażenie obydwu nóg i konieczność pilnej rehabilitacji, która zaczęła się w styczniu 2019 r. w Wojskowym Szpitalu Klinicznym w Bydgoszczy i trwała do kwietnia. Mieszkańcy Łomży i Ziemi Łomżyńskiej przywykli do obecności zwykle dziarskiego, zwinnego i operatywnego Druha Komendanta, toteż w połowie kwietnia 2019 wzbudził współczucie niespodziany widok Druha Domańskiego... na wózku inwalidzkim podczas spotkania wielkanocnego w Szpitalu Wojewódzkim... Jednak i ucieszyło to, że z pomocą specjalistów, rodziny i siłą własnej motywacji przeniósł się z łóżka szpitalnego na wózek.
„Dzień dobry. Drodzy przyjaciele, koleżanki i koledzy” - napisał do nas Druh Komendant Hufca Nadnarwiańskiego hm Wiesław Domański w apelu o pomoc. „Jeszcze raz bardzo proszę o wsparcie i pomoc w moim leczeniu i rehabilitacji poprzez przekazanie dla mnie środków 1 procenta:
Caritas Bliźnim Wiesław Domański KRS 0000269678
oraz na Zrzutce
https://zrzutka.pl/m233cd
Proszę również o zachęcenie do wsparcia swoich znajomych. Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. Wiesław Domański – harcerz, nauczyciel, paralotniarz, aikidoka, grotołaz”.
Druh Wiesław: „Nie poddaję się zniechęceniu”
O swojej sytuacji Druh Wiesław Domański napisał na Zrzutce: „Jestem harcerzem i bardzo wierzę w te wszystkie szczytne ideały... Wierzę w społeczność harcerską, wierzę w pomoc, wierzę, że śpiewane w kręgu „Bratnie słowo sobie dajem” ciągle coś znaczy”. Ażeby nie zawieść nadziei w braterstwo ludzkie łomżyniaków, wszyscy trzymajmy kciuki za Druha Komendanta i pomagajmy.
- Minęło półtora roku mojego zmagania się z tym, żeby stanąć na własne nogi – mówi hm Wiesław Domański w słoneczny poniedziałek, 20. kwietnia 2020. - Niestety, na razie nie widać efektów w postaci powrotu czucia i sprawności nóg. Ale nie poddaję się zniechęceniu, ponieważ uważam, że trzeba podejmować działania, aby przywrócić czucie i sprawność nogom. Przez ten czas byłem w różnych szpitalach i ćwiczę samodzielnie w domu. Uruchomiłem zbiórkę funduszy na 1 procent i Zrzutkę, gdyż chcę zejść z wózka i stanąć na nogi, między innymi, korzystając z rehabilitacji w prywatnych ośrodkach, co wiąże się z bardzo wysokimi kosztami. Ponadto potrzebuję środków na zakup leków, sprzętu rehabilitacyjnego i samochodu, który po przystosowaniu będę mógł prowadzić za pomocą rąk. Co u mnie nowego...? Przez cały czas, mimo dolegliwości i niesprawności, które mnie dotknęły, staram się żyć aktywnie. Prowadzę 32 Łomżyńską Drużynę Harcerską „Dywersja” imienia Tadeusza Zawadzkiego, bohatera „Kamieni na szaniec”. Jak kiedyś, uczestniczę w większości wydarzeń, organizowanych przez miasto Łomża, powiat łomżyński i gminy: Łomża, Piątnica i Wizna. Propaguję ruch harcerski, ponieważ uważam go za bardzo ciekawy sposób rozwoju osobowości, kręgosłupa moralnego i przystosowania do życia. Mam nadzieję, że także Czytelnicy portalu 4lomza.pl pomogą mi w staraniach, bym stanął na nogi. Przy okazji apelu, dziękuję każdemu, kto zechciał mnie wesprzeć w tych trudnych chwilach finansowo, dobrym słowem, spotkaniem i pomocą przy przemieszczaniu się z piętra na zewnątrz i z powrotem, zwłaszcza żonie i córce, i harcerkom i harcerzom 32 ŁDH „Dywersja” oraz ich rodzicom. „Dopóki tylko nogi będą nosić mnie...”, tak jak w harcerskich piosence - do zobaczenia na szlakach. Czuwaj!
Mirosław R. Derewońko
