Zmarł prof. Michał Gnatowski
Nie żyje prof. dr hab. Michał Gnatowski. To były wieloletni prezesem Łomżyńskiego Towarzystwa Naukowego im. Wagów. Prof. Gnatowski zmarł w wieku 85 lat.
Profesor Michał Gnatowski był historykiem. Specjalizował się w historii najnowszej Polski i krajów Europy Środkowo-Wschodniej, m.in. latami II wojny światowej, a także historią ziemi białostockiej i łomżyńskiej. Przez blisko 40 lat (od 1975 do 2011 roku) związany był najpierw Filią Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, a potem Uniwersytetem w Białymstoku. W latach 1997-1999 był prorektorem ds. dydaktycznych UwB.
Z Łomżyńskim Towarzystwem Naukowym im. Wagów prof. Gnatowski związany był od chwili powołania go w 1975 roku. W latach 1988 -2011 pełnił funkcję prezesa zarządu ŁTN.
Michał Gnatowski był członkiem Komitetu Redakcyjnego kwartalnika KC PZPR „Z Pola Walki”, w którym publikowano artykuły na temat historii polskiego i międzynarodowego ruchu robotniczego i komunistycznego. Przez władze PRL był odznaczany: Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1969, 1975, 1988).
Dopiero po zmianach ustrojowych w Polsce 1989 roku, mógł wydawać prace dotyczące okupacji sowieckiej. W 1997 roku opublikował „W radzieckich okowach: studium o agresji 17 września 1939 r. i radzieckiej polityce w regionie łomżyńskim w latach 1939–1941”. W 2001 r. wydał prace pt. „Zgromadzenie Ludowe Zachodniej Białorusi: fakty, oceny, dokumenty”. W 2002 roku, po wydaniu przez Tomasza Grossa książki pt. „Sąsiedzi”, Gnatowski napisał: „„Sąsiedzi” w sowieckim raju: rejon jedwabieński pod radziecką władzą 1939–1941”. Do tego tematu powróci w wydanej w 2005 roku pracy pt.: „Polacy, Sowieci, Żydzi w regionie łomżyńskim w latach 1939–1941”.
W 2005 roku prof. dr hab. Michał Gnatowski z Uniwersytetu w Białymstoku został laureatem nagrody i medalu im. Zygmunta Glogera, przyznawanych przez Społeczne Stowarzyszenie Prasoznawcze „Stopka” w Łomży. Prof. Gnatowski otrzymał je za osiągnięcia w badaniu i prezentowaniu najnowszej historii polskiej (ponad sto prac naukowych, w tym 12 książek), a szczególnie za źródłowe opracowanie okupacji sowieckiej i książkowe upublicznienie źródeł sowieckich, a także redagowanie „Studiów łomżyńskich”.
