Profesor Winiarski ma pomnik w Łomży i salę patrona w I LO
Dwa dni wspominano w I LO w Łomży wybitnego prawnika Prof. Bohdana Winiarskiego (1884 – 1969), pierwszego Polaka - przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze i absolwenta Gimnazjum Męskiego przy ul. Bernatowicza. Lista jego zasług społecznych i publikacji i do dziś uznana pozycja w międzynarodowym świecie prawniczym jest za długa, żeby ogarnąć w relacji, gdy na celebrację pamięci Profesora poświęcono godziny pogadanek i wykładów. W roku 50-lecia śmierci Profesora do Łomży zjechało 12 osób z rodziny uczonego sędziego, m.in., córka Magdalena Winiarska – Gotowska (lat 92), autorka popiersia przed bankiem przy Dwornej, i trzech wnuków: Iwo (71 l.), Jacek (69 l.) i Witold Byczewscy (64 l.) oraz wnuczki Magda i Dorota.
Pierwszoklasistka I LO Wiktoria Kuczyńska ma 17 lat, nienaganne maniery i wiedzę o Profesorze Bohdanie Winiarskim. Nad wejściem do sali historycznej 27 klasy, której wychowawcą jest Maciej Grabowski, zawisła tablica memoratywna z nazwiskiem wybitnego Patrona. Licealistka pochodzi ze Szczuczyna, gdzie uczył się w szkole powszechnej przyszły sędzia Trybunału w Hadze w latach 1946 – 1967 i przewodniczący MTS od 1961 do 1964. Opowiada, że Profesor miał fotograficzną pamięć i dar zapamiętywania, co służyło w pracy uniwersyteckiej w UAM w Poznaniu i podczas rozpraw między procesującymi się państwami. Wiktoria uważa, że Profesorowi Winiarskiemu w I LO na 2. piętrze sala się należy zasłużenie - za szacunek, jaki zdobył w Łomży, Polsce i na świecie.
Bohdan Winiarski zdawał maturę w Gimnazjum Męskim w Łomży... 116 lat temu. Wśród słuchaczy piątkowych wykładów naukowców z UwB oraz UW był absolwent I LO i drugą kadencję prezydent Łomży dr Mariusz Chrzanowski i tegoroczny maturzysta „Pierwszego” Piotr Niemyjski. W jednym wykładzie śledzili, czym jest prawo bezpośrednie obywateli - do referendum, a w drugim – na czym polega międzynarodowe prawo publiczne. Zwrócili np. uwagę na ciekawy kazus państw bałtyckich, które zgłosiły do USA w 1940 r., że są okupowane przez Rosję. Ten status uwolnił je po odzyskaniu niepodległości w 1991 r. od konieczności spłat długu w Banku Światowym, czego odmówiła Rosja po krajach b. Związku Radzieckiego. Absolwent i maturzysta uważają, że Profesor na patrona sali I LO zasłużył. Dzieciom i wnukom w Poznaniu nie udało się nadać ulicy imienia Winiarskiego, choć od 1921 był wykładowcą UAM, od 1936 do '39 dziekanem wydziału prawa. To może w Łomży...?
W białych bluzkach witają przy wejściu gości pierwszoklasistki I LO. Paulinie Cieplińskiej podoba się honorowanie zacnych absolwentów i nauczycieli patronatami sal, jak aula braci Mierosławskich, pracownia prof. Z. Wilhelmiego i Muzeum jego twórczyni Anieli Malanowskiej. Kinga Kenigsman ceni fakt przypominania zacnych uczniów w jej elitarnej szkole, ponieważ to uświadamia młodemu pokoleniu szansę wchodzenia na szczyty wiedzy i osiągnięcia sukcesu. Zuzanna Święcka i Dawid Ponichtera widzą sens w salach patronackich: z mroków historii wydobywane są świetlane postacie jako przykład dla młodych współcześnie i na przyszłość, wzór do naśladowania, a może i autorytet.
- 50. rocznica rocznica śmierci naszego dziadka byłaby przedmiotem refleksji w gronie rodzinnym, ale dzięki waszej inicjatywie zyskała inny wymiar – podziękował Iwo Byczewski z małżonką Anną Nehrebecką organizatorom konferencji I LO , zwłaszcza nauczycielce historii Katarzynie Lipskiej. We wspomnieniach przywołał czasy swego dzieciństwa, gdy w nobliwym Pałacu Pokoju w Hadze ślizgał się z bratem Jackiem po posadzkach i zjeżdżał po poręczach schodów. Wnuk opowiadał o dziadku, natomiast aktorka przeczytała listy i fragmenty pamiętnika Profesora „Nad Pisą, Wissą i Narwią”. Jest w nich tyle serdecznego blasku miłości do Łomży i Ziemi Łomżyńskiej, ile młodzież mogłaby odnaleźć w rozmyślaniach kolegi sprzed ponad wieku, pochylona nad przepiękną lekturą w stylu powieściowym. Trochę jak przed ponad półwieczem Profesor Bohdan Winiarski, gdy pisał wyroki, wracając myślami do rozległych pulw nad Narwią i wycieczek do Lasku Jednaczewskiego.
Mirosław R. Derewońko
