Dwadzieścia magicznych lat - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

Takiej widowni łomżyńska scena nie miała już dawno. Z okazji jubileuszu na premierę sztuki Antoniego Czechowa „Mewa” (już 47. w historii TLiA; reż. Wiesław Hejno, scen. Joanna Braun, muz. Zbigniew Piotrowski; recenzja ze spektaklu wkrótce na 4lomza.pl) przybyli, m.in.,  dyrektorzy zaprzyjaźnionych teatrów i placówek kulturalnych, przedstawiciele ministra kultury, wojewody i marszałka podlaskiego, samorządu Łomży i powiatu. Goście otrzymali albumowe wydawnictwo, prezentujące dokonania TLiA, oraz obejrzeli film dokumentalny Arkadiusza Chojnowskiego „Teatr z nadziejami”.
Zasłużeni artyści otrzymali odznaki, listy gratulacyjne i naręcza kwiatów. Publiczność odśpiewała im „Sto lat!”. Oczywiście, był też jubileuszowy tort…

A na torcie napis: „20 lat Teatru Lalki i Aktora”. Zdmuchnięcie świeczek odbyło się zespołowo.
- Dwadzieścia lat minęło jak jeden przepiękny sen – powiedziała mi przed premierą „Mewy” Bogumiła Wierzchowska-Gosk, aktorka TLiA od pierwszej premiery TLiA, czyli „Bajek Pana Brzechwy”, wystawionych na Boże Narodzenie 1987 r.  – To spory kawałek życia…
Ten „spory kawałek życia” docenił minister kultury i dziedzictwa narodowego Michał K. Ujazdowski, wyróżniając artystów TLiA odznaczeniami „Zasłużony dla kultury polskiej”. Otrzymali je aktorzy Zdzisław Rej i Tomasz Rynkowski oraz scenograf od początku aż do dziś Przemysław Karwowski.
Oto ich podziękowania.
Zdzisław Rej: - Dziękuję żonie Hani w Rabce, że wytrzymała ze mną, córce Gosi, że jest w Poznaniu, a synowi Mateuszowi, że jest sam w Rzeszowie.
Tomasz Rynkowski: - Dziękuję Ci, Jolu, że wychowujesz pięknie i kulturalnie dzieci. I mnie!
Przemysław Karwowski: - Dziękuję wszystkim współpracownikom, głównie pracowni plastyczno-technicznej, a szczególnie żonie Ewie Filochowskiej-Karwowskiej, która pracownią kieruje!

Docenił minister także dyrektora Jarosława Antoniuka, któremu przyznał swoją nagrodę. Warto przypomnieć, że dyr. Antoniuk w ubiegłym roku został odznaczony najwyższym medalem polskiej kultury Gloria Artis. To człowiek, któremu Łomża zawdzięcza, że TLiA ma od 2002 r. siedzibę, będącą wizytówką miasta. Dlatego ronda bliźniacze przy teatrze noszą od roku imię Pani Hanki Bielickiej, notabene także odznaczonej Gloria Artis. Pytanie stawiam po raz pierwszy publicznie: czy to nie Mistrzyni Monologu powinna być też patronką teatru w swoim rodzinnym mieście…?
- Szkoda, że macie taką małą scenę i takie małe jej zaplecze – ubolewał Mirosław  Korzeb, dyr. Teatru Guliwer z Warszawy. – Nie możemy ze swoimi spektaklami u was wystąpić, ale może za pięć, dziesięć lat…?
W sukurs poszedł dyrektorowi Korzebowi poseł Lech Antoni Kołakowski, który zaproponował spotkanie z ministrem kultury.
Dyrektor Antoniuk ubawił jubileuszowych gości, wśród których byli także sponsorzy np. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego WALIZKA, wspomnieniem, że podczas kontroli NIK zaleciła teatrowi, aby… nie szukał własnych sponsorów!
Gwoli kronikarskiej ścisłości wymienię przynajmniej niektórych ze znakomitych gości. Na jubileusz TLiA w Łomży zawitali: Bożena Chmylak (Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego), Helena Marcinkiewicz (Urząd Marszałkowski Województwa  Podlaskiego), Romuald Kozłowski (dyr. Delegatury Podlaskiego Urzędu Wojewódzkiego), wiceprezydent Łomży Krzysztof Choiński, Mirosław Korzeb (dyr. Teatru Guliwer, Warszawa), Krzysztof Niesiołowski (dyr. Teatru Baj, Warszawa), Marek Waszkiel (dyr. Białostockiego Teatru Lalek, który wraz z wybitną dramaturg i tłumaczką Lilianą Bardijewską, obecną na 20-leciu,  jest bjednym z autorów tekstów w albumie jubileuszowym), Zbigniew Głowacki (dyr. Olsztyńskiego teatru Lalek w latach 1991-93 był dyrektorem teatru w Łomży, a przy tym drugi dyrektor w historii TLiA, po założycielu i pierwszym dyrektorze Henryku Gale, który z małżonką także uczestniczył w jubileuszu), Joanna Rogacka (dyr. Teatru Lalka, Warszawa), prof. Henryk Rogacki (Akademia Teatralna, Warszawa), Halina Kalita (tłumaczka literatur bałkańskich i przyjaciel TLiA), Wiesław Czołpiński (dziekan wydziału sztuki lalkarskiej AT w Warszawie).
- Mamy z akustykiem Leszkiem Truskolaskim najwyższe stanowiska w teatrze – żartował Grzegorz Korzeniecki, oświetleniowiec, który pracuje w TLiA od samego początku. – Kabina elektroakustyczna jest piętro wyżej od gabinetu naszego dyrektora!   
     Goście naszego teatru wspominali dawne czasy i na scenie,  i za kulisami, i podczas przyjęcia, które trwało aż do niedzieli palmowej. Wielu z naszych gości wymykało się jednak po angielsku, żeby rano być na mszach w Łysych i Zbójnej.