Młode Talenty grają na medal
Magdalena Staniszewska i Olga Kotelczuk (fot. Adam Gardocki)
Serce podskakiwało z radości, a dusza śpiewała na wiwat, kiedy słuchałem wczoraj prawie trzygodzinnego koncertu Młode Talenty, który od kilku lat organizuje Łomżyńska Orkiestra Kameralna z Państwową Szkołą Muzyczną I i II stopnia w Łomży. Utalentowani uczniowie PSM wystąpili w sali widowiskowej ŁOK przy ul. Nowej jako soliści z profesjonalistami, dając popis umiejętności warsztatowych, wrażliwości na muzyczne niuanse utworów z różnych epok i ciekawej interpretacji klasycznego repertuaru. Koncert prowadziła jak zwykle elegancko i swobodnie Elżbieta Leszczyńska, a kameraliści po raz pierwszy w prawie 30-letniej historii orkiestry zagrali pod batutą... również 30-letniego Wojciecha Rodka. Jednak najjaśniej zaświeciły gwiazdy młodych wirtuozów.
Weronika Skrodzka (fot. Adam Gardocki)
Michał Knapkiewicz (fot. Adam Gardocki)
Dominika Wiśniewska (fot. Adam Gardocki)
Ewa Kaszuba (ŁOK), dyrygent Wojciech Rodek, Ewelina Żebrowska (ŁOK) i Marek Osowiecki (ŁOK) (fot. Adam Gardocki)
Daniel Sobociński (kl. V PSM II st. w kl. prof. Wiesława Wasika) świetnie poradził sobie z trudnym Koncertem na saksofon i orkiestrę A. Głazunowa. Kojąco działały łagodne dźwięki na skołatane nerwy zapewne nie tylko piszącego te słowa. Magdalena Staniszewska (kl. V PSM II st.) i Olga Kotelczuk (kl. VI PSM II st.; obie w kl. prof. Beaty Stankiewicz) zagrały w barokowym Koncercie d-moll cz. III J.S. Bacha. Żywo i poprawnie dialogujące z sobą i orkiestrą partie skrzypiec wprowadzały w wesoły nastrój, ale żywiołowy pojawił się dopiero z Tarantellą Squire autorstwa W.H. Squire'a w wykonaniu Weroniki Skrodzkiej (kl. I PSM II st. w kl. prof. Ewy Barczyk). Gościem spoza Łomży, a do tego po szkole muzycznej I st. w Zambrowie, była Dominika Wiśniewska (Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna II st. w Białymstoku w kl. prof. Stanisława Kuka). Skrzypaczka melodyjnie, raz rzewnie i nostalgicznie, w innych partiach dynamicznie i porywająco wykonała Legendę H. Wieniawskiego.
Lekkie rozczarowanie przyniosły dopiero ballady wykonane przez wokalistki z MDK-DŚT: Joannę Zawłocką i Urszulę Durzyńską (ćwiczą śpiew i występują z sukcesami na festiwalach regionalnych i ogólnopolskich pod kierunkiem Magdy Sinoff). Obie znamy jako niemal perfekcyjne, obdarzone zmysłem uduchowionej interpretacji i potrafiące stworzyć klimat. Tym razem, głównie z powodu nieodpowiedniej tonacji i tempa orkiestry, słychać było, że czują sie nieswojo w skądinąd ciekawym repertuarze. Joanna zaśpiewała "The Man I Love", a Urszula "Memory" A.L. Webera.
Prawdziwa uczta duchowa zaczęła się w drugiej części koncertu, kiedy za fortepianem zasiadł Paweł Lipski (kl. VI PSM II st. w kl. prof. Doroty Czarnieckiej-Fus). Znany głównie ze swoich inicjatyw jazzowych pianista, który w tym roku jest właśnie maturzystą, wykonał Koncert C-dur op. 15 cz. I L. van Beethovena. Młodzieniec znakomicie poradził sobie ze skomplikowanym technicznie i rytmicznie koncertem wybitnego klasyka wiedeńskiego, którego twórczość stworzyła podwaliny romantyzmu. Jeśli Państwo przypomną sobie szybkie jak krople nagłego deszczu na szybie pasaże z kompozycji F. Chopina, to łatwo skojarzycie, z jakiego wyzwania Paweł wyszedł zwycięsko, chociaż... Chociaż na początku grał nieśmiało, uczniowsko, sztywno. W miarę rozwijania się partii orkiestry odzyskał jednak pewność, a fortepian stał się mu posłuszniejszy i bardziej przyjazny. Byłem urzeczony. Potem Paweł powiedział mi, że ten 15-minutowy koncert kosztował go więcej czasu i wysiłku niż niemal wszystkie, które dotąd przygotowywał.
Prawie last but not least: rewelacja koncertu Młodych Talentów, co odnotowałem nie tylko ja, ale i tłumnie przybyła publiczność, wywołująca aż dwukrotnie owacjami Olgę Kotelczuk (kl. VI PSM II st. w kl. prof. Beaty Stankiewicz). Już sam utwór M. Rimskiego-Korsakowa Melodie Cygańskie zapowiadał tęczę nastrojów od lirycznej nostalgii po wiosenną burzę uczuć, ale skrzypaczka dodała mu tyle kunsztu, wdzięku wykonawczego i pasji, że nie powstydziliby się jej i studenci Akademii Muzycznej. Najtrudniejsze zadanie miał może Michał Knapkiewicz, który również grał Korsakowa, ale Andante Cantabile i Allegro z Koncertu B-dur. Czemu najtrudniejsze? Bo uczeń kl. IV PSM II st. w klasie prof. Jana Boćniewicza grał z orkiestrą solo na... tubie! Odjąwszy sam ciężar gigantycznej trąby, na której żeby cokolwiek wybrzmiało, trzeba mieć nie lada miech w płucach, było nie lada wyczynem wyczarować z instrumentu posępne czy zabawne klimaty. I na koniec Krystian Gliński, o którym gdyby nie to, że zdaje na Akademię Medyczną, powiedziałbym: showman klarnetu. Tegoroczny maturzysta i uczeń kl. VI PSM II st. w kl. prof. Henryka Marszałka dał popis wirtozerii, ścigając się bądź polemizując muzycznie z instrumentami orkiestry (nawet z perkusją, sic!, przy której zasiadł Przemysław Starachowski). Ale bo też świetną okazję dał po temu i Koncert na klarnet i orkiestrę, który w stylistyce klasyczno-swoingowo-jazzowej skomponował A. Shaw.
Niech podsumowaniem będzie nie mój głos, a dyrygenta koncertu Młode Talenty Wojciecha Rodka, asystenta Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej w Warszawie i kierownika artystycznego Orkiestry Symfonicznej Akademii Muzycznej we Wrocławiu:
"Łomżyńscy uczniowie wypadli we współpracy z orkiestrą bardzo dobrze, mieli mało czasu i okazji na próby z nami, ale spisali sie na medal".
I ja tam byłem, a co widziałem i słyszałem, z radością opisałem.
Mirosław R. Derewońko
Lekkie rozczarowanie przyniosły dopiero ballady wykonane przez wokalistki z MDK-DŚT: Joannę Zawłocką i Urszulę Durzyńską (ćwiczą śpiew i występują z sukcesami na festiwalach regionalnych i ogólnopolskich pod kierunkiem Magdy Sinoff). Obie znamy jako niemal perfekcyjne, obdarzone zmysłem uduchowionej interpretacji i potrafiące stworzyć klimat. Tym razem, głównie z powodu nieodpowiedniej tonacji i tempa orkiestry, słychać było, że czują sie nieswojo w skądinąd ciekawym repertuarze. Joanna zaśpiewała "The Man I Love", a Urszula "Memory" A.L. Webera.
Prawdziwa uczta duchowa zaczęła się w drugiej części koncertu, kiedy za fortepianem zasiadł Paweł Lipski (kl. VI PSM II st. w kl. prof. Doroty Czarnieckiej-Fus). Znany głównie ze swoich inicjatyw jazzowych pianista, który w tym roku jest właśnie maturzystą, wykonał Koncert C-dur op. 15 cz. I L. van Beethovena. Młodzieniec znakomicie poradził sobie ze skomplikowanym technicznie i rytmicznie koncertem wybitnego klasyka wiedeńskiego, którego twórczość stworzyła podwaliny romantyzmu. Jeśli Państwo przypomną sobie szybkie jak krople nagłego deszczu na szybie pasaże z kompozycji F. Chopina, to łatwo skojarzycie, z jakiego wyzwania Paweł wyszedł zwycięsko, chociaż... Chociaż na początku grał nieśmiało, uczniowsko, sztywno. W miarę rozwijania się partii orkiestry odzyskał jednak pewność, a fortepian stał się mu posłuszniejszy i bardziej przyjazny. Byłem urzeczony. Potem Paweł powiedział mi, że ten 15-minutowy koncert kosztował go więcej czasu i wysiłku niż niemal wszystkie, które dotąd przygotowywał.
Prawie last but not least: rewelacja koncertu Młodych Talentów, co odnotowałem nie tylko ja, ale i tłumnie przybyła publiczność, wywołująca aż dwukrotnie owacjami Olgę Kotelczuk (kl. VI PSM II st. w kl. prof. Beaty Stankiewicz). Już sam utwór M. Rimskiego-Korsakowa Melodie Cygańskie zapowiadał tęczę nastrojów od lirycznej nostalgii po wiosenną burzę uczuć, ale skrzypaczka dodała mu tyle kunsztu, wdzięku wykonawczego i pasji, że nie powstydziliby się jej i studenci Akademii Muzycznej. Najtrudniejsze zadanie miał może Michał Knapkiewicz, który również grał Korsakowa, ale Andante Cantabile i Allegro z Koncertu B-dur. Czemu najtrudniejsze? Bo uczeń kl. IV PSM II st. w klasie prof. Jana Boćniewicza grał z orkiestrą solo na... tubie! Odjąwszy sam ciężar gigantycznej trąby, na której żeby cokolwiek wybrzmiało, trzeba mieć nie lada miech w płucach, było nie lada wyczynem wyczarować z instrumentu posępne czy zabawne klimaty. I na koniec Krystian Gliński, o którym gdyby nie to, że zdaje na Akademię Medyczną, powiedziałbym: showman klarnetu. Tegoroczny maturzysta i uczeń kl. VI PSM II st. w kl. prof. Henryka Marszałka dał popis wirtozerii, ścigając się bądź polemizując muzycznie z instrumentami orkiestry (nawet z perkusją, sic!, przy której zasiadł Przemysław Starachowski). Ale bo też świetną okazję dał po temu i Koncert na klarnet i orkiestrę, który w stylistyce klasyczno-swoingowo-jazzowej skomponował A. Shaw.
Niech podsumowaniem będzie nie mój głos, a dyrygenta koncertu Młode Talenty Wojciecha Rodka, asystenta Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej w Warszawie i kierownika artystycznego Orkiestry Symfonicznej Akademii Muzycznej we Wrocławiu:
"Łomżyńscy uczniowie wypadli we współpracy z orkiestrą bardzo dobrze, mieli mało czasu i okazji na próby z nami, ale spisali sie na medal".
I ja tam byłem, a co widziałem i słyszałem, z radością opisałem.
Mirosław R. Derewońko
