Smutna wiewiórka i wesoły jazz
Bipolar Order to zespół jazzowy jedyny w swoim rodzaju. Istnieje od niespełna roku, nie wydał jeszcze ani jednej płyty, ale ma już tyle utworów, że spokojnie może grać dwugodzinne koncerty. W dodatku młodzi muzycy nie posiłkują się standardami, wykonując wyłącznie własne kompozycje, w których, jak podkreślają, każdy z instrumentów traktowany jest równorzędnie, co podkreśla jedność i spójność wykonywanej muzyki. O tym, jak porywająco brzmi to na żywo można było przekonać się we wtorkowy wieczór w MDK-DŚT, gdzie też dwa najnowsze utwory Bipolar Order miały swą koncertową premierę.
Młody polski jazz jest znany łomżyńskim miłośnikom ambitnej muzyki nie od dziś. Niestety nie za sprawą lokalnych zespołów, bowiem takowe jazzu jakoś nigdy nie grały, ale dzięki konkursowi Novum Jazz Festival oraz licznym koncertom w MDK-DŚT. Emdek nie tylko uczestniczy w programie „Polski Jazz 360°” czy zaprasza największe gwiazdy jazzu, ale organizuje też koncerty jeszcze nieznanych, ale bardzo obiecujących zespołów. Jednym z nich jest warszawski kwartet Bipolar Order, który koncertowy debiut miał w sierpniu ubiegłego roku, a obecnie prezentuje na żywo utwory, które już niebawem znajdą się na jego debiutanckim albumie.
– Płyty jeszcze nie mamy, ale na jesień prawdopodobnie się ukaże, bo z początkiem maja wchodzimy do studia – mówi saksofonista Mateusz Chorążewicz. – Taki był zamysł, żeby przed nagraniem tego albumu zagrać kilka koncertów i zobaczyć, co się sprawdza wśród publiczności, a co nie. – Te koncerty pozwolą nam wybrać materiał na płytę, bo już w tej chwili mamy więcej materiału niż wejdzie na jeden krążek, jakieś półtorej godziny materiału – dodaje gitarzysta Jakub Żołubak. – Moglibyśmy się więc pokusić o nagranie dwóch płyt, ale wybierzemy po prostu najlepsze numery.
To co najlepsze w dotychczasowym dorobku formacji zabrzmiało też podczas jej łomżyńskiego koncertu. Szybko okazało się, że Mateusz Chorążewicz i Jakub Żołubak to wirtuozi dużej klasy, a sekcja rytmiczna Łukasz Ostrowski-Kunert i Wojciech Bylica w żadnym razie nie ustępuje liderom umiejętnościami. Skrzące się od błyskotliwych improwizacji „Apartment For Sale”, „Things You Do At 2AM”, „Chorobnik”, „Changes” i „Bipolar Order” zachwyciły słuchaczy, a zabrzmiały przecież jeszcze „Sad Squirrel”, subtelna ballada „Śmierć Melisandy” oraz, momentami idący wręcz w stronę free, „Bipolar Order”.
– Kompozycje Kuby są na pewno inne niż moje i jest to widoczne – mówi Mateusz Chorążewicz. – Zauważyłem jednak, że ostatnio nasze utwory są coraz bardziej spójne, to znaczy zmiany w utworach, które ostatnio próbowaliśmy, zmierzają w moją stronę, a ja z kolei czerpię trochę więcej od Kuby w swoich kompozycjach – z biegiem czasu się to wszystko zazębia.
– Wydaje mi się, że siła naszego zespołu polega na różnorodności – dodaje Jakub Żołubak. – Mamy różne podmioty kompozycyjne, a dzisiaj zaprezentowaliśmy utwory, które znajdą się na płycie, jak i te, które na nią nie trafią.
Z absolutnych premier live zabrzmiały w Łomży „Devil's Bridge” oraz zagrany na bis „Every Day”, a muzycy podkreślają, że mogliby bez trudu grać znacznie dłuższe, przekraczające nawet dwie godziny, koncerty.
– Nie jest to wielkim problemem – zauważa Mateusz Chorążewicz. – Jeśli się chce to można, nawet bez jakiegoś sztucznego wydłużania poszczególnych utworów. Musieliśmy nawet „wyciąć” część numerów, które już pewnie nie pojawią się na żadnym koncercie, a do tego chwilowo przestać przynosić nowe utwory na próby. – Ja bardzo ubolewam, że musimy wyrzucać numery – dodaje Łukasz Ostrowski-Kunert. – One na kartce wyglądają dość krótko i zwięźle, ale potem, gdy wplatają się w nie partie improwizowane, to okazuje się, że z takiej jednej kartki mamy 10 minut muzyki, a takich kartek jest już dużo, więc trzeba ciąć – ogromnie tego żałuję, bo chłopaki piszą świetną muzykę!
Wojciech Chamryk
