35 poetyckich lat Witolda Długozimy
Teatrzyk Żywego Słowa „Logos” Witolda Długozimy świętuje w tym roku jubileusz 35 lat nieprzerwanej działalności. Przez ten długi czas w zajęciach uczestniczyło blisko 800 osób, dla których był to często nie tylko pierwszy kontakt z poezją, ale też impuls do dalszych poszukiwań w tym kierunku, a Łomża stała się miejscem wielu regionalnych oraz ogólnopolskich konkursów poetyckich i recytatorskich. Jubileusz łomżyńskiego miłośnika poezji i animatora kultury podsumuje uroczyste spotkanie w najbliższą sobotę. – Wystąpi Piotr Domalewski – obecnie popularny aktor, a kiedyś nasz recytator, Ola Domalewska będzie śpiewać ballady Marka Grechuty, a pani Anna Bronowicz zagra koncert utworów Fryderyka Chopina – zapowiada Witold Długozima. – Do tego teatrzyk „Logos” zaprezentuje, ozdobiony muzyką, poetycki program walentynkowy „Kwiatami ku niebu”.
Wszystko zaczęło się w 1980 r. kiedy Witold Długozima przybył z Warszawy do Łomży po ukończeniu studiów i jak się okazało by osiąść nad Narwią na stałe.
– Po skończeniu szkoły teatralnej na wydziale instruktażu teatralnego przyjechałem do Łomży, bo tu poznałem swą żonę – wspomina Witold Długozima. – To było dokładnie na początku lutego 1980 r. i wtedy szukałem dla siebie jakiegoś miejsca. Zaszedłem więc do Inspektoratu Oświaty i Wychowania i zostałem zwerbowany do Ogniska Pracy Pozaszkolnej, gdzie zająłem się pracą literacko-teatralną z dziećmi. Skierowano mnie do Szkoły Podstawowej nr 4 i tam rozpocząłem swoje pierwsze spotkania z młodzieżą.
Zespół liczył na początku niemal 40. członków, z czasem zostało ich 15. i to oni stali się filarami pierwszego składu Teatrzyku Żywego Słowa „Logos”. Teatrzyk działał w SP nr 4 do roku 1997, kiedy to przeniósł się do Klubu Garnizonowego – obecnie Wojskowego.
Witold Długozima jest również pomysłodawcą konkursów poetyckich „Uśmiechnięte strofki”, „Miejsce na wiersz” oraz Konkursu Recytatorskiego Polskiej Poezji Współczesnej.
– Z panią Joanną Zwoleńską z klubu Bonar wymyśliliśmy miejski konkurs literatury polskiej – mówi Witold Długozima. – Po roku czasu przenieśliśmy tę imprezę do SP4 i tam narodził się Łomżyński Konkurs Recytatorski Polskiej Poezji Współczesnej, którego 30 edycja odbyła się w zeszłym roku. Konkurs ma przybliżać młodzieży poetów lokalnych, mniej znanych i nieobecnych w szkolnych podręcznikach. Podobnie jest przy okazji konkursu „Miejsce na wiersz”, organizowanego przy współpracy z łomżyńskim oddziałem stowarzyszenia Wspólnota Polska, gdzie recytatorzy przygotowują repertuar autorów z własnego regionu, np. z Wileńszczyzny czy z ziemi łomżyńskiej.
Proza życia kontra poezja
35 lat pracy Witolda Długozimy to też niezliczona ilość biesiad poetyckich, często z udziałem wybitnych poetów, spotkań z poezją religijną w łomżyńskich i nie tylko, kościołach oraz współpracy z Miejską Biblioteką Publiczną w Łomży, Książnicą Podlaską w Białymstoku, licznymi teatrami czy instytucjami w Warszawie, Olsztynie, Lublinie czy Toruniu. Recytatorzy Logosu odnoszą też sukcesy w konkursach ogólnopolskich, chociaż w ostatnich latach jest coraz trudniej o sponsorów wspomagających społeczną działalność pana Witolda. – W marcu wybieramy się do Lublina na kolejną edycję konkursu im. Józefa Czechowicza – mówi Witold Długozima. – Jesteśmy tam stałymi bywalcami, od lat moi młodzi artyści wracają stamtąd z laurami. Ale w tym roku wszystko stoi pod znakiem zapytania, mimo tego, że mam teraz fantastycznych recytatorów, bo nie mam na to środków finansowych – brakuje nam w tej chwili na papier, na tusz, gdzie tu mówić o podróży do Lublina… Ale gdybym miał zaczynać wszystko od początku, to na pewno bym się nie wahał, bo to były wspaniałe chwile, a poezja jest takim lekarstwem na wszystko i leczy rany. W swojej wędrówce przez życie miałem też trochę smutnych chwil, były też przykrości, ale takie bariery też trzeba pokonać, a ja zawsze doszukuję się w życiu tego, co jest piękne. Dlatego zapraszam do Klubu Wojskowego w Łomży przy Alei Legionów 133 w sobotę 14 lutego o godz. 12.00 na nasze jubileuszowe spotkanie – będące podsumowaniem tych 35 lat i zarazem wstępem do dalszej działalności, bo kolejnych pomysłów mi nie brakuje! – dodaje niestrudzony pan Witold.
Wojciech Chamryk
