Łomża to ładne i czyste miasteczko – mówi dyrygent Pierangelo Gelmini
„Ogrody Wiednia i słońce Italii” nie skusiły łomżyniaków do przyjścia na czwartkowy koncert Łomżyńskiej Orkiestry Kameralnej. Po tygodniu zimnicy na dworze melomani woleli dość chłodnawe słońce w Łomży, a nie to, które przywiózł dyrygent Pierangelo Gelmini z Włoch. Solistką koncertu była skrzypaczka Dominika Falger z Austrii.
Mirosław R. Derewońko: - Jaka jest teraz pogoda w Italii?
Pierangelo Gelmini: - Kiedy z żoną wylatywaliśmy do Polski w poniedziałek, u nas było ciepłe i słoneczne lato. Małżonka czasem mi towarzyszy podczas wyjazdów, a w Polsce Sylwię i mnie aż przeszły ciarki z zimna.
MRD: - Nasza orkiestra, obchodząca w tym roku 30-lecie historii, nie miała jeszcze dyrygenta, który przybyłby „z ziemi włoskiej do Polski”.
Pierangelo Gelmini: - Jestem w Polsce po raz drugi, a pierwszy raz w życiu w Łomży. Ponad 20 lat temu rywalizowałem w Katowicach z najlepszymi zaczynającymi karierę dyrygentami o zwycięstwo w konkursie im. Grzegorza Fitelberga. To bardzo ceniony w świecie konkurs dla młodych. Wówczas poznałem obecnego dyrygenta łomżyńskiej orkiestry Jana Miłosza Zarzyckiego. Od czasu konkursu, w którym dotarliśmy do finału, nasza znajomość przetrwała i owocowała wieloma spotkaniami we Włoszech, a teraz moim przyjazdem do Łomży.
MRD: - Bardzo się Polska zmieniła od Pańskiej pierwszej wizyty?
Pierangelo Gelmini: - Całkowicie! Zwłaszcza Warszawa! Wasza stolica jest teraz miastem o nowoczesnej, odważnej architekturze jak nasz Mediolan. Pojawiło się dużo ładnych samochodów i bardziej kolorowo niż przed dwiema dekadami ubranymi ludźmi. Łomża też zrobiła na mnie miłe wrażenie małego, ale ładnego, zadbanego i czystego miasteczka. Mam nadzieję, że dzięki współpracy w Unii Europejskiej różnice cywilizacyjne między naszymi krajami będą się zmniejszać, ale nie zanikną cechy charakterystyczne dla kultury naszych narodów.
MRD: - W jakiej kondycji zastał Pan Łomżyńską Orkiestrę Kameralną?
Pierangelo Gelmini: - Wydaje mi się, że jest w dobrej sytuacji. Ma własną salę koncertową i nadzieję na modernizację budynku. Muzycy są profesjonalistami, a dyrektorowi Janowi Miloszowi Zarzyckiemu nie brak pomysłów i zapału menedżerskiego. Odniosłem wrażenie, że łomżyńscy kameraliści wcześniej nie wykonywali uwertury „Il Signior Bruschino” Rossiniego i żadnego utworu Respighiego, który jest u nas czołowym przedstawicielem symfonii pierwszej połowy XX wieku. Wasz zespół muzyków jest biegły warsztatowo. Wydaje mi się, że pracy z orkiestrą dyrygent poświęca dużo czasu i energii. To się czuje, bo zespół jest „wytrenowany” i zdyscyplinowany, ale nie spięty. To dało dobry efekt podczas wykonywania Symfonii g-moll „La Poule” Haydna.
MRD: - A solistka Dominika Falger?
Pierangelo Gelmini: - Spotkałem ją i słyszałem na żywo dwa razy wcześniej – jest świetna! To Polka, od lat związana z Wiedniem. Zagrała mistrzowsko V koncert skrzypcowy A-dur Mozarta. Widać po niej, jak owocuje talent poparty pracą. Zaczynała naukę gry na skrzypcach u swego taty jako 4-letnia dziewczynka, a teraz jest jurorem na festiwalach międzynarodowych i koncertmistrzem II grupy Wiener Symphoniker. A o Filharmonikach Wiedeńskich słyszał chyba cały świat!
MRD: - Dziękuje za piękną muzykę w Łomży i nasza rozmowę.
Pierangelo Gelmini: - Kiedy z żoną wylatywaliśmy do Polski w poniedziałek, u nas było ciepłe i słoneczne lato. Małżonka czasem mi towarzyszy podczas wyjazdów, a w Polsce Sylwię i mnie aż przeszły ciarki z zimna.
MRD: - Nasza orkiestra, obchodząca w tym roku 30-lecie historii, nie miała jeszcze dyrygenta, który przybyłby „z ziemi włoskiej do Polski”.
Pierangelo Gelmini: - Jestem w Polsce po raz drugi, a pierwszy raz w życiu w Łomży. Ponad 20 lat temu rywalizowałem w Katowicach z najlepszymi zaczynającymi karierę dyrygentami o zwycięstwo w konkursie im. Grzegorza Fitelberga. To bardzo ceniony w świecie konkurs dla młodych. Wówczas poznałem obecnego dyrygenta łomżyńskiej orkiestry Jana Miłosza Zarzyckiego. Od czasu konkursu, w którym dotarliśmy do finału, nasza znajomość przetrwała i owocowała wieloma spotkaniami we Włoszech, a teraz moim przyjazdem do Łomży.
MRD: - Bardzo się Polska zmieniła od Pańskiej pierwszej wizyty?
Pierangelo Gelmini: - Całkowicie! Zwłaszcza Warszawa! Wasza stolica jest teraz miastem o nowoczesnej, odważnej architekturze jak nasz Mediolan. Pojawiło się dużo ładnych samochodów i bardziej kolorowo niż przed dwiema dekadami ubranymi ludźmi. Łomża też zrobiła na mnie miłe wrażenie małego, ale ładnego, zadbanego i czystego miasteczka. Mam nadzieję, że dzięki współpracy w Unii Europejskiej różnice cywilizacyjne między naszymi krajami będą się zmniejszać, ale nie zanikną cechy charakterystyczne dla kultury naszych narodów.
MRD: - W jakiej kondycji zastał Pan Łomżyńską Orkiestrę Kameralną?
Pierangelo Gelmini: - Wydaje mi się, że jest w dobrej sytuacji. Ma własną salę koncertową i nadzieję na modernizację budynku. Muzycy są profesjonalistami, a dyrektorowi Janowi Miloszowi Zarzyckiemu nie brak pomysłów i zapału menedżerskiego. Odniosłem wrażenie, że łomżyńscy kameraliści wcześniej nie wykonywali uwertury „Il Signior Bruschino” Rossiniego i żadnego utworu Respighiego, który jest u nas czołowym przedstawicielem symfonii pierwszej połowy XX wieku. Wasz zespół muzyków jest biegły warsztatowo. Wydaje mi się, że pracy z orkiestrą dyrygent poświęca dużo czasu i energii. To się czuje, bo zespół jest „wytrenowany” i zdyscyplinowany, ale nie spięty. To dało dobry efekt podczas wykonywania Symfonii g-moll „La Poule” Haydna.
MRD: - A solistka Dominika Falger?
Pierangelo Gelmini: - Spotkałem ją i słyszałem na żywo dwa razy wcześniej – jest świetna! To Polka, od lat związana z Wiedniem. Zagrała mistrzowsko V koncert skrzypcowy A-dur Mozarta. Widać po niej, jak owocuje talent poparty pracą. Zaczynała naukę gry na skrzypcach u swego taty jako 4-letnia dziewczynka, a teraz jest jurorem na festiwalach międzynarodowych i koncertmistrzem II grupy Wiener Symphoniker. A o Filharmonikach Wiedeńskich słyszał chyba cały świat!
MRD: - Dziękuje za piękną muzykę w Łomży i nasza rozmowę.
