Światowy Dzień Mokradeł
Rajski Grąd
fot. M. Maliszewski
fot. M. Maliszewski
2 lutego – w rocznicę podpisania w irańskiej miejscowości Ramsar nad Morzem Kaspijskim, międzynarodowego porozumienia o ochronie mokradeł – na całym świecie obchodzony jest Światowy Dzień Mokradeł. Wśród najcenniejszych na świecie mokradeł znajduje się także pobliski Biebrzański Park Narodowy. BPN został wpisany na listę w 1995r. Dzięki unikatowym walorom przyrodniczym, uznany został za miejsce o dużym znaczeniu jako środowisko życia wielu rzadkich gatunków ptaków wodno-błotnych i ryb żyjących w Biebrzy.
„Konwencja o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego”, w skrócie zwana Konwencją Ramsarską, została podpisana w 1971 roku i do dziś ratyfikowało ją większość krajów na całym świecie. Polska dołączyła do tego grona w roku 1978.
Lista obszarów mokradłowych o międzynarodowym znaczeniu obejmuje dziś ponad 1600 miejsc położonych w ponad 150 krajach. Z Polski na liście tej są Biebrzański Park Narodowy, Słowiński Park Narodowy, Rezerwat Jezioro Karaś, Rezerwat Jezioro Łuknajno, Jezioro Oświn (Rezerwat Jezioro Siedmiu Wysp), Rezerwat Słońsk, Rezerwat Stawy Milickie i Rezerwat Świdwie. Dodatkowo do tego spisu zgłoszono kolejnych 5 obszarów.
Niedoceniana rola mokradeł, często postrzeganych błędnie jako nieużytki – obszary o znikomym znaczeniu i wartości - polega między innymi na utrzymywaniu właściwego obiegu wody w przyrodzie. Obszary takie gromadzą wodę niczym gąbka. Dzięki magazynowaniu węgla w postaci pokładów torfu mają ogromne znaczenie w regulowaniu klimatu. Przyczyniają się do oczyszczania wody. Zapobiegają powodziom i pożarom. Ich znaczenia ekologicznego – jako środowiska życia rzadkich gatunków flory i fauny – nie sposób pominąć. Są to jedne z najbardziej produktywnych ekosystemów na świecie.
Znaczenie ekonomiczne obszarów wodno-błotnych najlepiej obrazują wpływy z turystyki. Dla przykładu Biebrzański Park Narodowy co roku oblegany jest przez tłumy obserwatorów ptaków, szczególnie podczas wiosennych i jesiennych przelotów ptaków. Spektakularne wiosenne rozlewiska przyciągają tysiące turystów. Wiosną wszystkie kwatery agroturystyczne w tym regionie są zapełnione, a lokalny biznes turystyczny ma ręce pełne roboty.
Zrównoważone użytkowanie terenów mokradłowych może pozwolić na rozwiązanie kryzysu w dostępie do wody słodkiej na świecie. Mokradła jednak to nie tylko dostawcy wody. Dla swego przeżycia one też wody potrzebują. Dlatego niezbędna jest ich skuteczna ochrona.
Lista obszarów mokradłowych o międzynarodowym znaczeniu obejmuje dziś ponad 1600 miejsc położonych w ponad 150 krajach. Z Polski na liście tej są Biebrzański Park Narodowy, Słowiński Park Narodowy, Rezerwat Jezioro Karaś, Rezerwat Jezioro Łuknajno, Jezioro Oświn (Rezerwat Jezioro Siedmiu Wysp), Rezerwat Słońsk, Rezerwat Stawy Milickie i Rezerwat Świdwie. Dodatkowo do tego spisu zgłoszono kolejnych 5 obszarów.
Niedoceniana rola mokradeł, często postrzeganych błędnie jako nieużytki – obszary o znikomym znaczeniu i wartości - polega między innymi na utrzymywaniu właściwego obiegu wody w przyrodzie. Obszary takie gromadzą wodę niczym gąbka. Dzięki magazynowaniu węgla w postaci pokładów torfu mają ogromne znaczenie w regulowaniu klimatu. Przyczyniają się do oczyszczania wody. Zapobiegają powodziom i pożarom. Ich znaczenia ekologicznego – jako środowiska życia rzadkich gatunków flory i fauny – nie sposób pominąć. Są to jedne z najbardziej produktywnych ekosystemów na świecie.
Znaczenie ekonomiczne obszarów wodno-błotnych najlepiej obrazują wpływy z turystyki. Dla przykładu Biebrzański Park Narodowy co roku oblegany jest przez tłumy obserwatorów ptaków, szczególnie podczas wiosennych i jesiennych przelotów ptaków. Spektakularne wiosenne rozlewiska przyciągają tysiące turystów. Wiosną wszystkie kwatery agroturystyczne w tym regionie są zapełnione, a lokalny biznes turystyczny ma ręce pełne roboty.
Zrównoważone użytkowanie terenów mokradłowych może pozwolić na rozwiązanie kryzysu w dostępie do wody słodkiej na świecie. Mokradła jednak to nie tylko dostawcy wody. Dla swego przeżycia one też wody potrzebują. Dlatego niezbędna jest ich skuteczna ochrona.
