Pielgrzymka Łomżyńska zdobyła po raz 38. Jasną Górę
1 sierpnia z Katedry w Łomży wychodziło około 200-250 pielgrzymów, zaś do Częstochowy na Jasną Górę dotarło około 350. - Nasza grupa była na 450-kilometrowej trasie liczniejsza z początku, bo odprowadzali nas mieszkańcy miasta i okolic, a na koniec dołączyli chętni, żeby wspólnie wejść do Kaplicy Cudownego Obrazu Pani Jasnogórskiej - opowiada ks. Wiesław Ołowski, kierownik 38. Pieszej Pielgrzymki Łomżyńskiej. Przewodnikiem pątników w drodze był ks. Łukasz Brzostowski.
Rozróżnienie pomiędzy kierownikiem a przewodnikiem jest ważne: ksiądz szef poruszał się zwykle autem, ażeby wszystko na trasie “zagrało” organizacyjnie, a pielgrzymi byli bezpieczni na drogach, natomiast ksiądz przewodnik - zgodnie z nazwą - kierował modlitwami, śpiewami i poruszaniem się w celu osiągnięcia po 13 dniach wędrówki Celu, jakim było spotkać się z Ukochaną Maryją, Matką Chrystusa, Kościoła, Polski. Najstarszym pielgrzymem był 81-letni Brat Lucjan z Zambrowa, który wziął udział w ok. 40 różnych pielgrzymkach, czasami w odwrotnym kierunku na północ, z Suwałk do Wilna. Najmłodszym pątnikiem okazał się 3-letni Brat Franciszek z Siostrzyczką Rówieśniczką.
Mimo trudu, bólu, zmęczenia - nie poddali się
Trudy 2-tygodniowej drogi, nierzadko w słońcu, kurzu i upale, znakomita większość zniosła bardzo dzielnie. Niektórzy czasem musieli skorzystać z pomocy służby transportowej i medycznej. Jednak większości wędrowców wystarczał odpoczynek, przekłucie bąbli, żeby nie uwierały stopy, i można było śmiało ruszać dalej. Gorzej, gdy zawodziły ścięgna albo dochodziło do urazów przeciążonych wielogodzinną marszrutą od świtania do zmierzchu. Ks. Ołowski z uznaniem opowiada o ambicji i wytrwałości łomżyńskich pielgrzymów, którzy mimo trudu wędrówki, bólu, zmęczenia, nie poddali się i nie zawrócili do domu. Takich przypadków było zaledwie kilka. Paradoksalnie, zdarzało się, że słabsi okazywali się na tak długiej, codziennej, wyczerpującej trasie ludzie trenujący bieganie, jazdę rowerem i gimnastykę. Z kolei nieoczekiwanie wytrzymalsi bywali pątnicy bez zaprawy fizycznej. W ten sposób udowadniali wyższość ducha nad materią, co przekazują podręczniki motywacyjne.
W drodze na Jasną Górę wiernym towarzyszyli kapłani: 14 w sumie, w tym 11 w wędrowaniu, gdy podczas marszu spowiadali, głosili konferencje, dzielili się Słowem Bożym, pocieszali, doradzali i dzielili Nadzieją. Wszyscy byli - zgodnie z hasłem 38. PPŁ - posłani w pokoju Chrystusa. Modlitwa o pokój między państwami i narodami na świecie oraz o rychłe zakończenie wojny Rosji przeciwko Ukrainie (napadniętej ponownie zbrojnie 24. lutego 2022 r.), wypełniły czas refleksji i westchnienia pobożnego, żeby Wszechmocny, Dobry i Miłosierny Bóg doprowadził zwaśnionych ludzi do zgody.
Osobiste intencje modlitwy w sercu i na kartkach
- Pokój w duszy człowieka to owoc zjednoczenia z Panem Bogiem - przypomina Ksiądz kierownik. Pielgrzymka to czas zjednoczenia ze Stwórcą, czas bliskości rzeczywistości metafizycznej, czemu służy okres wakacji i urlopów, bez codziennych obowiązków, nauki i pracy. Pielgrzymi na kartkach zapisywali osobiste intencje do modlitwy w grupie, poświęcone życiu rodzinnemu, swoim bliskim i sprawom, na których uporządkowanie i rozwiązanie liczyli za wstawiennictwem Maryi i świętych patronów. W beznadziejnych z perspektywy ludzkiej sytuacjach, kłopotach i problemach doznawali nieraz pocieszenia, zmiany niekorzystnej trajektorii wydarzeń, światełka w tunelu tragicznego losu. Modlitwa różańcowa w części zawsze była poświęcona błaganiu Pana Boga o pokój na Ukrainie i żeby wojna rosyjsko-ukraińska po pół roku okrutnych zbrodni Rosjan na cywilach nie przekroczyła granic Rzeczpospolitej.
W takim duchu wędrowno-refleksyjnym pielgrzymi w sobotę o godz. 18.30 byli na Jasnej Górze, gdzie o wpół do ósmej biskup Janusz Stepnowski odprawił mszę. Po godzinie Apelu Jasnogórskiego pątnicy udali się na spoczynek. Niektórzy mieli noclegi w Domu Pielgrzyma, u Sióstr Zakonnych, w hotelach i kwaterach prywatnych, a kto nie miał - mógł do rana ułożyć się w kościołach - przypomnijmy, że pielgrzymi mieli ze sobą karimaty i śpiwory do spania w namiotach podczas dwóch tygodni poświęcenia wygody życia dla przeżycia rekolekcji w drodze.
W słoneczną niedzielę rano na mszy o godzinie 9. na placu przed klasztorem spotkało się ok. 6 tysięcy pątników - jak ocenia ks. Ołowski - z czterech pielgrzymek: najliczniejszej kaliskiej, bo mają najbliżej, więc wracali również pieszo; ok. 800 z płockiej, ok. 2 200 z siedleckiej, zwanej podlaską, i łomżyńskiej. - Szedł z nami ksiądz z Kamerunu, absolwent seminarium w Łomży - podsumowuje wędrówkę 14-dniową ks. Wiesław. Kapłan o ciemnej karnacji z Afryki przypominał swoją obecnością pątnikom z Łomży o otwarciu Kościoła na świat, niezależnie od wyglądu, rasy, kultury, języka i narodowości…
Mirosław R. Derwońko
tel red. 696 145 146
Źródło zdjęć: Piesza Pielgrzymka Łomżyńska na Jasną Górę
Czytaj więcej
