Szlachetne czyny i rozmowy o Szlachetnej Paczce w Łomży
Aneta Wiśniewska i Agnieszka Wiśniewska nie są siostrami: połączyła je chęć zrobienia prezentów ludziom w trudnej sytuacji życiowej i materialnej. Aneta zaczęła trzy lata temu od bycia darczyńcą i od dwóch lat jest wolontariuszem ogólnopolskiej akcji Szlachetna Paczka. Agnieszka po raz 4. jest i darczyńcą, i wolontariuszką. Społecznicy – tak jak one – odwiedzali w tym roku ponad 200 rodzin w Łomży i powiecie łomżyńskim, żeby poznać kłopoty, problemy i tragedie ludzkie. Do udzielenia pomocy zakwalifikowali ok. 70 rodzin, więc w sobotę i niedzielę od rana do nocy z PWSIiP mogły odjeżdżać busy z zapakowanymi w zdobny papier paczkami z żywnością, odzieżą, meblami i AGD.
W przestronnym hallu uczelni stoi choinka i zawisły lampki i czerwone bannery z białym napisem, od 18 lat zapowiadającym, że finał Szlachetnej Paczki odbywa się w okresie przedświątecznym. - Chcemy, żeby przyjeżdżający darczyńcy poczuli klimat świąt, jako że dary od nich wprowadzają w czas Bożego Narodzenia – tłumaczy Agnieszka. Ze wszystkich stron piętrzą się stosy prezentów, na jakie zdecydowali się darczyńcy, nie tylko z regionu łomżyńskiego. Wcześniej mogli zapoznać się z opisanymi szczegółowo losami i potrzebami rodzin. Po dokonaniu wyboru stworzyli do uzbierania pieniędzy czy ufundowania darów własne grupy: rodzinne, środowiskowe, zawodowe lub firmowe.
„Zastanawiamy się, co wpłynie na poprawę losu rodzin”
- Mam znajomych, którzy prowadzą skład węgla – śmieje się Monika Olichwier ze Zbójnej, od 4 lat darczyńca. Opowiada o zmieniającej się przy niej i powiększającej grupie ofiarodawców. - Czasem ktoś niespodzianie się odezwie i przyłączy, czasem ktoś ofiaruje zaskakująco wysoką kwotę. I mnie w życiu pomagano, nie czekam więc, aż dobro zrobi się samo, bo dobro w działaniu jednoczy ludzi.
Aneta Wiśniewska prowadzi w Bursie Szkolnej nr 2 w Łomży koło wolontariatu. Dobry przykład daje młodzieży także w innych akcjach, gdzie poświęca się czas, wytrwałą pracę i cierpliwość, aby przynieść ludziom radość. - I my jesteśmy obdarowywani przez rodziny radością, gdy przybywamy z paczkami pełnymi prezentów – uśmiecha się, wspominając 10 rodzin, które odwiedziła. - Bywa i tak, jak podczas wizyty u staruszki, że łzy pojawiają się nie na widok paczek, a kartki świątecznej z życzeniami i opłatkiem... Samotna emerytka potem tłumaczyła, że wzruszyła ją pamięć ludzi o niej.
Dary mają rozmaitą postać: ciężkich pudełek z produktami żywnościowymi, ze środkami czystości, sprzętem komputerowym, wersalką, lodówką. Ale i z zobowiązaniem do spłaty zaległego czynszu, gdy rodzinę trapiło bezrobocie; z voucherem na buty, aby pasowały rozmiarem, kolorem i fasonem; z węglem i drewnem; z uzyskaniem pomocy u specjalisty, kiedy 4-letnie dziecko miało niedosłuch; ze sprzętem rehabilitacyjnym - dużo z zakwalifikowanych rodzin boryka się z niepełnosprawnością. - Jako wolontariusz odwiedzam więcej rodzin, poznaję ich życie i zastanawiamy się, co wpłynie na poprawę losu rodzin – precyzuje opiekunka koła w bursie. Społecznicy są pomostem między tymi, którym trzeba i warto pomóc, a tymi, którzy na apel od Szlachetnej Paczki reagują najprzychylniej.
Ludzie się zmieniają, idea pomocy trwa
Karolina Buźniak zdobyła licencjat z pracy socjalnej w PWSIiP, a niebawem obroni magisterium z administracji. Odwiedziła przez 3 lata ponad 20 rodzin i zakwalifikowała do pomocy 7. - Chciałam się sprawdzić w praktyce i zdobyć doświadczenie, jak się czuje człowiek z zewnątrz, wchodzący w centrum życia nieznanej rodziny – wyjaśnia motywy swojej aktywności. - Poznajemy różne historie i czasami naprawdę ciężko jest słuchać, ale staramy się nie okazywać emocji, a szukać rozwiązania.
Studentka działała 3 lata pod kierownictwem kolejnych liderów Paczki: Małgorzaty Szepietowskiej, Roberta Wesołowskiego, Dominiki Przychodzeń i promującego akcję Sebastiana Chrzanowskiego. Ludzie się zmieniają, lecz idea pomocy trwa. Łukasz Kowalewski, 24-latek z Jeziorka i wolontariusz debiutant, cieszy się, że rozwozi, jak strażak z Grajewa Kamil Twardowski, paczki ze szlachetnymi intencjami szlachetnych ofiarodawców. - To nasz ludzki odruch: kiedy ktoś upadnie, trzeba mu pomóc wstać – tłumaczy, nosząc pudła i pudełka z naklejonymi identyfikatorami. - Niesiemy pomoc, aby wyszli z długów i poprawili warunki życia.
„Wnuk jest inteligentny, świadomy sytuacji...”
Olaf Bober z Wadowic pomyślał: „przyda się para męskich rąk” i przyjechał pomóc wolontariuszce z Łomży Weronice. Wcześniej 21-latek woził ją na wywiady do rodzin. A sobotni dyżur przedłużył się, bo.... - Zaoferowałem Pani, która otrzymała paczkę, pomoc w rozłożeniu szafy i zajęło to sporo czasu – mówi z zadowoleniem, że poradził sobie z dodatkową pracą w niedzielę w półtorej godziny. Bartłomiej Bublewicz też debiutuje w Paczce. 22-letni reporter portalu Onet przywiózł z Warszawy dary dla jednej z rodzin; działy redakcji zebrały prezenty dla siedmiu. - Z wielką chęcią pomagam, a przy okazji zobaczę, jak szlachetna akcja wygląda od środka – wyjaśnia powód przyjazdu. Izabela Karpińska przyleciała do kraju na urlop. Została niespodziewanie darczyńcą - zaproponowała jej to siostra, Kamila Nowocińska. Siostrami wstrząsa historia babci, samotnie wychowującej na wsi 10-latka. Przykuty do łóżka wnuk ma łamliwość kości i narządy wewnętrzne rozwijają się bez wzrostu układu kostnego. Dołączyły do grupy z WSA. Z przejęciem słuchają szczegółów od wolontariuszki Mileny Ilaszczuk – Zajkowskiej; działa po raz trzeci w Paczce z siostrą Weroniką Tokarz. - Lekarze mówią, że wnuk jest czyściutki, nie ma odleżyn – hamuje łzy Milena. - Jest inteligentny, świadomy sytuacji. Bardzo kochał zmarłego dziadka. Bierze babcię za rękę i prosi, aby nie odeszła przed nim.
Mirosław R. Derewońko
