Na Dzień Flagi RP „wszelkiej w sercu wyzbyć się obłudy” - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

Szara, zimna i wietrzna pogoda zapowiadała deszcz, ale nie spadła ani kropla na około 50 żołnierzy Batalionu Łomżyńskiego Obrony Terytorialnej i Warsztatów Technicznych Wojska Polskiego. Stali pod gołym niebem, wyprężeni na baczność, kiedy wciągano flagę polską, i śpiewali hymn, Mazurka Dąbrowskiego. Cztery zwrotki słów marsza, pisanych w 1797 r. przez Józefa Wybickiego, śpiewali również z pamięci druhny i druhowie drużyn Hufca Nadnarwiańskiego ZHP: 18. Agricola, 23. ŁDH i 32. Dywersja. Przed tablicą memoratywną u podstawy pomnika pali się ogień pamięci w zniczach z białego i czerwonego szkła. Płomyki widać z obu zadaszeń: większego dla oficjeli i mniejszego dla mieszkańców, skąd słuchają przemów harcerki i harcerze. Dowódca Batalionu ppłk Krzysztof Rabek przypomniał, że Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej świętowany jest 15. raz i że godłem polskim jest biały orzeł w złotej koronie na czerwonym tle. Pod koniec XIII w. orzeł pojawił się na oficjalnych pieczęciach jako oficjalny herb państwa polskiego, ale wcześniej używany był też przez książąt śląskich i mazowieckich. Powiewał na proporcach husarskich, spoglądał z tarcz rycerskich, widniał na chorągwi wielkiej w bitwie pod Grunwaldem w 1410. Ppłk Rabek przywołał 1. rocznicę Konstytucji 3. maja, gdy w 1792. r. damy przepasały czerwoną wstęgą białe suknie, zaś mężczyźni mieli nałożone biało-czerwone szarfy. Oficjalnie barwy przyjął w 1831 Sejm Królestwa Polskiego. Towarzyszyły Polakom na przegranych z najeźdźcami powstaniach: 1794, 1830, 1831, 1944 i podczas wojen w kraju i toczonych także poza granicami: Afganistan, Irak, Wzgórza Golan, Liban, Bałkany.

„Zatęsknisz do rodzinnych stron...”
Trud stworzenia artystycznej oprawy wzięli na siebie recytatorzy Teatrzyku Żywego Słowa Logos. Wychowankowie Witolda Długozimy tworzyli krajobraz myślowy, rozpięty na skrajnych biegunach jak cięciwa łuku. Z jednej strony, słowami Jana Brzechwy, poety żydowskiego pochodzenia, mowa była o tym, że „wiem, że mi ciebie opuścić nie wolno” - kiedy pod namiotami stali krewni i koledzy dziesiątków, setek, jak nie tysięcy emigrujących z Łomży do większych miast i za granicę Polaków. Aktualnie brzmiało życzenie: „Bylebym tylko ludziom był potrzebny / W rodzinnych stronach, nad rodzinną rzeką”, zważywszy krocie dolarów, funtów, euro, frunących znad obcych rzek i wydanych nad Narwią. Z drugiej strony, nie strofy wyrecytowane przez Łukasza Gawka dostały oklaski, tylko przejmujący śpiew Damiana Śliwińskiego: „Gdy los cię rzuci gdzieś w daleki świat, / Gdy zgubisz szczęście swe i poznasz życia smak, / Zatęsknisz do rodzinnych stron / I wrócisz tu, wrócisz, gdzie twój dom...” Po trosze na wspomnienie głosu Ireny Santor, po trosze w uznaniu dla głosu Damiana. „Powrócisz tu”, gdzie nadnarwiański brzeg, usłyszało 458 gołębi w wozie transportowym z 24-oma drzwiczkami po każdej ze stron, jakie wypuścił na finał Marek Malinowski (lat 61), jeden z 15-stu Hodowców Gołębi Pocztowych Ziemia Łomżyńska i Wiska, w ten sposób uświetniających czwarty rok z rzędu Dzień Flagi w Łomży. Ich gołębie latały nad Wizną i Glinkami '39 i Grunwaldem 1410.

„Oddać hołd wszystkim, którzy przez pokolenia walczyli...”
Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej zaszczycili posłowie PiS: Bernadeta Krynicka, składająca w pojedynkę kwiaty przed pomnikiem 33. PP, i Lech A. Kołakowski: nie czytał z kartki, ale z pamięci wywołał ubiegłoroczne 100-lecie odzyskania Niepodległości, tworząc świadomie bardzo obrazową hiperbolę: „Ta flaga biało-czerwona została wyssana z mlekiem matki”. Prezydent Łomży Mariusz Chrzanowski odczytał z kartki o celu: „by oddać hołd wszystkim, którzy przez pokolenia walczyli, byśmy mogli z dumą i bez skrępowania posługiwać się naszymi symbolami narodowymi”. Ucieszył się, że w mieście funkcjonuje batalion lekkiej piechoty Podlaskiej Brygady OT oraz że w tym roku zacznie się formować pułk logistyczny 18. Dywizji Zmechanizowanej. Starosta łomżyński Lech M. Szabłowski mówił, że flaga łączy Polaków rozproszonych po całym świecie, co szczególnie odczuli przedstawiciele Sybiraków z kwiatami: Irena Jakubowska i Adam Frąckieiwicz. - Pokazujemy dziś, że flaga jest w naszych sercach – podsumowuje drużynowa 18. DH Martyna Łuba w obecności hm. Wiesława Domańskiego. Komendant Hufca ZHP uważa, że „harcerskie pokolenia jednoczyły się z barwami narodowymi, w myśl hasła: Bóg, Honor, Ojczyzna”. A co z obłudą „wszelką w sercu”, że jej wyzbyć się trzeba? 14-letni Patryk Rogowski z 32. ŁDH rozumie to jako zaprzestanie udawania „przed ludźmi, na pokaz, że jest się patriotą czy człowiekiem wierzącym w Boga”. 16-letnia Agata Domańska z 32. ŁDH widzi w obłudzie postawę wewnętrzną. - Oszukiwanie samego siebie, że jak śpiewam hymn, biorę udział w uroczystościach, noszę flagę, godło, to jestem patriotą – tłumaczy po złożeniu kwiatów przez oficjeli, stojąc przy pomniku walczących i poległych. - Patriotyzm wymaga myślenia, jak się myśli i mówi o Polsce... Patriotyzm wymaga pomyślenia, jak traktuje się rodaków.   
W południe na Starym Rynku odbywało się uroczyste podniesienie flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Godzinę później zaplanowano mecz piłki nożnej między Miastem Łomża a Żołnierzami Łomży na boisku „Orlik” przy ul. Bernatowicza 4. Po meczu atrakcje Dnia Flagi RP wróciły na Stary Rynek, gdzie zaczął się biało-czerwony piknik rodzinny, z rozwinięciem aż 50-metrowej flagi o godz. 16. 

Mirosław R. Derewońko