W PWSIiP obradowali naukowcy z Polskiej Akademii Nauk
– Aby starzeć się godnie, trzeba mieć za co – sentencjonalnie określił prof. Zenon Wiśniewski dwie dominanty plenarnego posiedzenia Komitetu Nauk o Pracy i Polityce Społecznej Polskiej Akademii Nauk, które odbyło się w Państwowej Wyższej Szkole Informatyki i Przedsiębiorczości w Łomży. Zorganizowała je profesor Cecylia Sadowska-Snarska, która od bieżącego roku akademickiego jest wykładowcą w łomżyńskiej uczelni.
Debatę „Krajowa a lokalna polityka senioralna – aktywizacja i wsparcie” moderował prof. Janusz Witkowski, w latach 2011-2016 prezes Głównego Urzędu Statystycznego. W 2050 roku 3,5 mln Polaków będzie miało osiemdziesiąt i więcej lat, będą stanowili 10 proc. społeczeństwa, wzrośnie wskaźnik niemłodych dzieci (50-64 lata) opiekujących się zniedołężniałymi rodzicami (80-latkowie i starsi). Debacie przysłuchiwali się lokalni decydenci, studenci i aktywni seniorzy z Łomżyńskiej Społecznej Rady Seniorów pod przewodnictwem Grażyny Czajkowskiej. Radę powołał w 2015 roku prezydent Łomży Mariusz Chrzanowski, który na spotkaniu poinformował, że w ratuszu tworzony jest nowy etat – asystenta do spraw osób starszych i z niepełnosprawnością. Osoba zatrudniona na tym stanowisku ma być przewodnikiem po urzędniczych zawiłościach, pomagać w wypełnianiu dokumentów oraz poruszaniu się po korytarzach i gabinetach Urzędu Miejskiego.
Profesor Stanisława Golinowska (w 1991 r. jako dyrektorka Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych kierowała badaniami nad ubóstwem; niedawno ukazała się jej książka „O polskiej biedzie w latach 1990–2015” ), podkreślała, że starość jest heterogeniczna, czyli niezwykle zróżnicowana. Wiek 55-67 to aktywne starzenie się, 67-80/85 to tzw. „trzeci wiek”, czyli era babć i dziadków troskliwie opiekujących się wnukami, 80-85 i więcej – to „czwarty wiek”, potrzebujący ciepła i bliskości, najbardziej narażony na zapomnienie, porzucenie, samotność, choroby...
Naukowcy z Polskiej Akademii Nauk, profesorowie: Janusz Witkowski, Barbara Szatur-Jaworska, Piotr Błędowski, Zenon Wiśniewski, przytaczali niezliczone wyniki analiz GUS, Eurostatu, prognozy demograficzne na lata 2050, 2080.
– My tego na szczęście już nie dożyjemy – mówili naukowcy, a spoglądając na najwyższe rzędy auli, zasiedlone przez studentów zarządzania, administracji i pracy socjalnej, dodawali: – To wy będziecie tymi seniorami, tym czwartym najstarszym społeczeństwem Europy.
Drugą część naukowego spotkania, sesję „Rozwój przedsiębiorczości w kontekście starzenia się ludności – uwarunkowania w skali lokalnej (Łomża i powiat łomżyński)” moderowali wspólnie profesor Cecylia Sadowska-Snarka z dr. hab. Bogusławem Plawgo. Mówiono w niej o determinantach i barierach rozwoju, dostępności wykwalifikowanych pracowników, przedsiębiorczych postawach studentów.
Profesor Cecylia Sadowska-Snarska, która zorganizowała w Łomży plenarne posiedzenie Komitetu Nauk o Pracy i Polityce Społecznej PAN, od bieżącego roku akademickiego jest kierownikiem Katedry Przedsiębiorczości PWSIiP i jednocześnie jedyną w kraju przedstawicielką publicznych uczelni zawodowych należącą do prestiżowego gremium polityków społecznych Polskiej Akademii Nauk. Jej koledzy z Polskiej Akademii Nauk, łącznie szesnaście osób, są w Łomży od poniedziałku. Zwiedzili skansen w Nowogrodzie, odwiedzili Muzeum Północno-Mazowieckie w Łomży. Poznali, dzięki narracjom historyka Adama Sokołowskiego oraz regionalisty Wojciecha Winko, ciekawą historię miasta i regionu. W niuanse uczelnianej historii wprowadził przyjezdnych rektor PWSIiP profesor Dariusz Surowik, który podczas naukowej debaty przedstawił milowe kroki w rozwoju publicznej uczelni zawodowej.
– Uczelnia tworzy pozytywny wizerunek Łomży, jest także przykładem wspaniałej rewitalizacji przestrzeni miejskiej – komentowali profesorowie Zenon Wiśniewski oraz Janusz Witkowski.
na podstawie materiału PWSIiP Łomża
