Biskup Stefanek świętuje jubileusz 60-lecia kapłaństwa
- Bogu dziękuję za możliwość przeżycia tej rocznicy w kościele – powiedział ks. biskup Stanisław Stefanek na koniec 2-godzinnej mszy św. dziękczynnej za 60 lat swego kapłaństwa. W Katedrze w Łomży modliło się z 83-letnim Biskupem Jubilatem około 80 księży, w tym metropolici: białostocki abp Tadeusz Wojda i szczecińsko-kamieński abp Andrzej Dzięga, oraz ponad 200 wiernych, m.in., Kurpie z Myszyńca, Rycerze Kolumba, przedstawiciele władz województwa, miasta, starostwa i instytucji. Jubilat podziękował Bogu za Kościół Łomżyński, którym pokierował jako ordynariusz w latach 1996 – 2011, z optymizmem: - Może jeszcze pochodzę po tej świętej Ziemi Łomżyńskiej...
83-letni Jubilat Stanisław Stefanek w upalny czwartek poprowadził procesję Bożego Ciała ulicami Łomży, zaś przewodniczył mszy św. dziękczynnej w samo południe w piątek, mając za głównych koncelebransów metropolitów. Przedstawieniem gości i złożeniem życzeń poprzednikowi zajął się bp Janusz Stepnowski, witając seniorów: z Białegostoku abp. Edwarda Ozorowskiego i Drohiczyna bp. Antoniego Dydycza, biskupa Jerzego Mazura z Ełku, bp. pomocniczego białostockiego Henryka Ciereszko, na ostatnim miejscu nuncjusza apostolskiego w Burundi abp. Wojciecha Załuskę. Życzył Biskupowi Stefankowi zdrowia, by nadal mógł spełniać posługę w parafiach Diecezji Łomżyńskiej. - Biskupie Stanisławie, niech Bóg błogosławi Tobie, niech daje siłę i moc – życzył biskup Janusz.
Jeden z wielkich, współczesnych głosicieli Słowa Bożego
Monumentalnie i podniośle śpiewali seminarzyści po grecku „Kyrie eleison” (Panie, zmiłuj się) i po łacinie „Gloria in excelsis Deo” (Chwała na wysokości Bogu). Potem Biskup Stefanek dziękował w modlitwie, że bez żadnych swych zasług dostał „udział w wiecznym kapłaństwie Chrystusa” i może służyć Kościołowi jako mężny, pokorny głosiciel Ewangelii i wierny szafarz sakramentów. Bardzo długą homilię wygłosił metropolita abp Andrzej Dzięga – i to wcale nie na temat Biskupa Jubilata, który pojawiał się w kazaniu jakby przy okazji wędrowania misjonarzy Chrystusa przez Europę od świętego Pawła dwa tysiące lat temu po świętego Jana Pawła II w XX i XXI wieku. Był to zabieg świadomy, aby Biskupa Stefanka przedstawić jako jednego z wielkich, współczesnych głosicieli Słowa Bożego. Centralnym pojęciem rozległego wykładu abp Dzięga uczynił „cud” i to słowo na różne sposoby omawiał w kazaniu. Rozpoczął od przypomnienia tzw. cudów eucharystycznych w Sokółce, Legnicy i innych, polegających na tym, że biała hostia zabarwia się krwawo. Abp Dzięga mówił, że najwybitniejsi uczeni wierzący i niewierzący rozkładali ręce, nie wiedząc, jak to się stało, bo stwierdzali po badaniu hostii, że „to serce krwawiące, żyjące i konające”. Rozbudziwszy umysły słuchaczy w Katedrze, przybliżył – jak określił „dwa dodatkowe cuda”. Po pierwsze, sakramentalne pojednanie, wyznanie grzechów w konfesjonale i rozgrzeszenie to cud oczyszczenia, zaś po drugie, to cud kapłaństwa, czyli „ustanowienie wybranych i sprawdzonych do święceń i do biskupstwa”. W tym momencie nawiązał do rodzinnych stron Jubilata, Lubelszczyzny, zachęcając zebranych, aby z daru opowieści Biskupa Stefanka skorzystali. Kaznodzieja podkreślił, że Jubilat „potrafił otoczyć opieką w sytuacjach trudnych i dramatycznych tych, którzy chcieli żyć dla Kościoła”. Napomknął o wypowiedziach Bp. Stefanka w sprawie Jedwabnego, zasługach w odbudowie kościoła św. Ottona w Pyrzycach, gorliwej współpracy w Szczecinie z bp. ord. Kazimierzem Majdańskim (1916– 2007), dzielności za „Solidarności” w latach 80., odkąd zaczął posługę w diecezji nad Odrą. Część kazania poszukiwała odpowiedzi, „co takiego jest w kapłanach, że potrafią mówić wprost i mówią prawdę”, w nawiązaniu do Cyryla i Metodego sprzed 1150 lat i męczenników św. Wojciecha i św. Stanisława.
„Największe radości osobiste w życiu - ołtarz i konfesjonał”
„Pamiętamy i dziękujemy” kończyło podróż kaznodziei, okraszoną oklaskami słuchaczy z Katedry, z wdzięczności za działalność Biskupa Stefanka jako dyrektora Instytutu Studiów nad Rodziną ATK w Warszawie (od 20 lat to UKSW). Jubilat jest orędownikiem świętości życia, przeciwnym aborcji i eutanazji, co wyrażał w setkach homilii, publikacji, wystąpień za dyrektorowania od 1993 do 2008, wcześniej i później. Bp Tadeusz Bronakowski przed jubileuszem napisał, że święcenia Stanisława Stefanka w Towarzystwie Chrystusowym odbyły się 60 lat temu 28. czerwca, w dniu św. Ireneusza z Lionu z II w., ale na obrazku Jubilata stoi św. Idzi z VII w. (rzeźba z sanktuarium w Wyszkowie). Niezależnie od świętych, „ In omnibus Christus” - we wszystkim, mógłby zawołać swoim hasłem Ks. Stefanek, którego Jan Paweł II mianował biskupem pomocniczym w Szczecinie 4. lipca 1980 r. Po 16 latach został mianowany 26. października 1996 r. Biskupem Łomżyńskim. 17 listopada tegoż roku odbył uroczysty ingres do Katedry łomżyńskiej. Prezydent RP Lech Kaczyński w 2009 r. nadał Biskupowi Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. Biskup był w Prezydium Papieskiej Rady ds. Rodziny, przewodniczył i wiceprzewodniczył Radzie Episkopatu Polski ds. Rodziny. Przeszedł 11. listopada 2011 na emeryturę... Biskup Jubilat w Katedrze dostał: błogosławieństwo apostolskie Papieża Franciszka z rąk bp. Janusza; list gratulacyjny premiera Mateusza Morawieckiego, czytany przez wojewodę Bohdana Paszkowskiego; w imieniu diecezjan duży kosz kwiatów, wręczony przez rodzinę z Ostrołęki: Katarzynę i Krzysztofa Jankowskich z trzema synami. Za rodzinne, parafialne i diecezjalne poznańsko-szczecińsko-łomżyńskie przestrzenie wdzięczny Bogu jest Biskup Stanisław Stefanek TChr, mówiący, że uważa za „największe radości osobiste w życiu - ołtarz i konfesjonał”.
W Muzeum Diecezjalnym przy ul. Giełczyńskiej została otwarta w piątek o godz. 17.30 wystawa o Jubilacie Biskupie Stefanku; w planie na godzinę 19. w Katedrze - koncert Filharmonii Kameralnej.
Mirosław R. Derewońko
