Kolorowy kandydat... wzywa do „buntu obywatelskiego”
Mirosław Robert Derewońko, redakcyjny kolega, wystartował w wyborach na nowego prezydenta Łomży. Biedny, jak przysłowiowa mysz kościelna, nie wywala pieniędzy na wielkie kolorowe bilbordy, drukowane w tysięcznych nakładach ulotki, czy propagandowe spoty. Zebrał jeszcze 9 kandydatów na radnych, którzy mieli nie bać się „zemsty władz”, bo reszta którym proponował kandydowanie najczęściej mieli tak uzasadniać odmowę. Z czwórką swoich kandydatów na radnych (reszta na wyjazdach, zajęta lub chora) w czwartkowy poranek zwołał pierwszą konferencję prasową. Chwalił się, że „ma gadanę”, oraz „śmiałość i odwagę mówienia publicznie, tego co ludzie mówią między sobą”, o czym świadczyć mają jego publikowane teksty. Tłumaczył, że nazwa komitetu „Reatusz”, to nie błąd, ale wezwanie do przemiany wewnętrznej, ale i zewnętrznej siedziby samorządowych władz miasta.
Sam siebie Derewońko przedstawia jako „głosiciela wolności” i „dobrej nowiny”. Chcą udowodnić, że mimo 55 lat ma dobra kondycję wbiegł po schodkach na muszli przy ul Zjazd. Wykorzystując talent „gadany”, co zdecydowanie wyróżnia go na tel konkurencji, długą i barwną przemowę poświęcił krytyce władz i partii. Stojąc na tle wielkiego kwietnika stworzonego na pamiątkę 600-lecia nadania praw miejskich Łomży mówił, że „kocha kwiaty i kolorowych ludzi”, ale także, że nigdy by nie wydał na te kwiaty 40 tys. zł, bo są w Łomży „dzieci, które morza nie widziały”. Władze miasta krytykował za rozrzutność pieniędzy i zadłużanie miasta - „miasto brodzi w długach” oraz kumoterstwo i utajnianie przed mieszkańcami wszystkiego co się da. Mówił, że Łomża jest „upadającym miastem” i że najwyższy czas na reaktywację, na reanimację...
Przekonywał, że jest jedynym niepartyjnym kandydatem i wzywał do „buntu obywatelskiego przeciw władzy”, która w jego ocenie „jest opresyjna”. Wydawało się, że w tym wypadku chodzi mu nie o władze miasta, ale władze partyjne i krajowe. Wskazywał, że obecne i poprzednie władze miasta także wskazywali partyjni bossowie i apelował, aby mieszkańcy przeciwstawili się partyjniactwu. Przestrzegał, że jeśli dalej tak będzie postępowało upartyjnianie samorządu, za 5 lat partyjny wódz będzie decydował, kto ma być sołtysem we wsi.
Mówił, że Łomża jest za mało zielonym miastem, że żywopłoty, które pozostały to dorobek komunizmu, a nie wolnej Polski, i zapowiadał wspieranie inicjatyw społecznych, wolontariuszy, dzieci i osób potrzebujących pomocy. Wyjaśniał, że jego sztandarowy pomysł „wielkie jezioro Narew” sprowadza się do ratowania „rachitycznej rzeczki, która będzie wysychać”. Powtarzał, że szczegóły w tej mierze opracować mieliby zawodowcy i specjaliści.
Mirosław Robert Derewońko podczas konferencji mówił także, że cieszy się że w Łomży jest aż 7 kandydatów na prezydenta i mówił, że jeszcze bardziej by się cieszył gdyby było ich 77, albo 177, bo mieszkańcy mieliby lepszy wybór.
I nadal wielu będzie się zastanawiać czy krasomówczy, barwny i inteligentny MirRobDer wybory traktuje prawdziwie serio czy to forma happeningu.
