Bezdomny pupil patrzy w oczy...
Bezdomny pupil patrzy w oczy... Z psami jest jak z ludźmi – jedne są szczere i serdeczne, przyjazne i towarzyskie, a inne - złośliwe i agresywne, nierzadko skrzywdzone przez człowieka okrutnym traktowaniem, biciem, trzymaniem na łańcuchu i głodzeniem na mrozie. W schronisku dla bezdomnych psów Arka przebywa ich teraz 180.
Swoje życie, choć wcale nie zawsze skazane na dozgonną samotność w pieskim stadzie, pędzą w 60 boksach za siatką i w sześciu „karcerach” - boksach kwarantanny, trwającej dwa tygodnie dla sprawdzenia, czy nie są chore na wściekliznę albo inne choroby zakaźne. Trzy boksy są wydzielone dla szczeniaków lub matki ze szczeniakami.
Kiedy wchodzimy na dość rozległy teren schroniska przy Wojska Polskiego, kilka kundli podbiega z radosnym szczekaniem, żeby się przywitać. Łaszą się i lgną do nowego towarzystwa, także ilekroć podjeżdża samochód lub przy bramie przechodzą ludzie. Co jakiś czas z boksów na trawiasty wybieg wypuszczane są inne, spragnione ruchu i wolności. Lepiej im przez siatkę nie patrzeć w oczy, bo zaraz chciałoby się jakąś znajdę czy podrzutka adoptować.
- Zależnie od roku liczba adopcji waha się od 200 do 300 – mówi Bożena Jarząbek, kierująca Arką od 2006 r. - Nie ma reguły, który znajdzie dom. Czasami jakiś młody, mały, ładny, spokojny i łagodny psiak nie ma przez kilka lat szczęścia, a czasami jakiś, wydawałoby się, nieatrakcyjny znajduje prawie natychmiast nową panią lub nowego pana. Z psami jest jak z ludźmi: nie wiadomo, co je do nas zbliża, kiedy coś „zaiskrzy”. Może to spojrzenie...
Bywa, że do Schroniska zgłaszają się wolontariusze, chcący pomagać przy sprzątaniu boksów, karmieniu, zmianie wody w miskach czy wyprowadzeniu psa na dłuższy spacer. Jedną z nich jest łomżynianka Monika Sikora.
- Bardzo lubię zwierzęta – wyjaśnia motywy zjawienia się w Arce 19-letnia uczennica. - Przyszłam zobaczyć, czy sobie poradzę i czy się nadaję do pracy w schronisku, o którym dowiedziałam się z Internetu ( http://www.schroniskoarka.4lomza.pl).
Na stałe w schronisku pracuje troje opiekunów, a ponadto codziennie dojeżdża lekarz weterynarii, specjalista chirurg Marek Rybaczyk.
- Wiem, bo mam porównanie z innymi, że łomżyńskie schronisko ma bardzo dobre kierownictwo – ocenia lekarz. - Tutaj mają czysto, nie są głodzone ani bite. Suki sterylizujemy, natomiast psy kastrujemy. Wszystkie są szczepione przeciwko wściekliźnie i chorobom zakaźnym. Oprócz codziennych wizyt, jestem wzywany też w nagłych przypadkach, na przykład, jeśli pies nagle zachoruje lub przywieziony zostaje do schroniska poraniony.
Utrzymanie schroniska kosztuje miesięcznie budżet miasta ok. 15 tys. zł. W ubiegłym roku hojni okazali się również łomżyniacy, przeznaczając 1 procent z podatku na Arkę, co daje rokrocznie kwotę kilkudziesięciu tysięcy złotych. Zdarzają się także darczyńcy, którzy nie zabiegając o popularność, anonimowo przekazują żywność lub materiały do ocieplenia bud lub słomę.
- Najbardziej teraz jest nam potrzebna właśnie słoma i sucha karma, bo nie wszystkim psom wystarcza jedzenia do syta w ramach stawki żywieniowej – apeluje o hojność Bożena Jarząbek.
Zgłoszenia o wałęsających się bezpańskich psach należy kierować bezpośrednio do Straży Miejskiej lub pod nr tel. 86 215 67 86.
Mirosław R Derewońko
Fot. Marek Maliszewski
