Wyżeł niemiecki krótkowłosy- portret rasy
Historia rasy bierze swój początek czasach polowania na ptactwo przy użyciu sieci. Ten sposób polowania był bardzo rozpowszechniony w krajach śródziemnomorskich. Przez Francję, Hiszpanię i Flandrię wyżły dostały się do niemieckich leśniczówek. Najistotniejsza ich cechą było wystawianie, którego wymagano na długo przed zastosowaniem broni palnej. Z „czystego” psa legawego potrzeba zrodziła psa wielostronnego (aportowanie).
To intensywne poszerzenie zakresu pracy miało miejsce po 1750 roku, kiedy zaczęto strzelać do ptaków w locie. Początki racjonalnej hodowli rasy zawdzięcza się księciu Albrechtowi z Solis-Braunfeld, który w swojej pracy „Księga hodowli niemieckiego wyżła krótkowłosego” położył podwaliny nie tylko w kierunku uszlachetniania rasy, ale również określił, co prawda proste, zasady sprawdzania cech użytkowych. Dzisiaj wyżeł niemiecki krótkowłosy potrafi stawić czoła wszystkim regulaminom hodowlanym i regulaminom użytkowania łowieckiego. Wzorzec jasno określa jego pożądane cechy, które umożliwiają mu wywiązywanie się ze stawianych do późnej starości wymagań. Wyżeł niemiecki krótkowłosy jest psem o rasowym wyglądzie, harmonijnej budowie, której kształty dają rękojmię siły, wytrzymałości i szybkości. Wygląd rasy wyraża się w płynnych liniach obrysu sylwetki, suchej głowie, właściwym noszeniu ogona, krótkiej, twardej w dotyku, gładko przylegającej i połyskującej szacie włosowej. Ma zrównoważony, spolegliwy charakter, łagodny temperament i silny instynkt przywiązania się do właściciela. Pies silny, niezawodny, niebojaźliwy ani agresywny. Pracuje zarówno górnym jak i dolnym wiatrem. W polu chodzi dość szeroko i szybko, wysoko trzymając głowę. Zwietrzoną zwierzynę zaznacza ściąganiem. Stójkę ma zdecydowaną, dość twardą, najczęściej w postawie stojącej z nieco uniesioną łapą, wyprężonym i nieruchomym ogonem. Szeroki zakres jego pracy w polu, lesie i wodzie, upoważnia do noszenia miana wszechstronnego psa myśliwskiego. A jest nim całym ciałem i duszą. Jest ulubioną rasą niemieckich myśliwych. Potentatami w hodowli, oprócz Niemców, są Austriacy, Czesi i, co może niektórych zaskoczyć, nowe kraje byłej Jugosławii. Francuzi posiadają również, co prawda nieliczny, ale wysokiej klasy stan wyżłów niemieckich krótkowłosych. Aktywni w hodowli są także, od dawna , Węgrzy. Liczne skupiska hodowców można spotkać w USA i w Australii. Wg spisu wyżłów przeprowadzonego przez Klub Wyżła w Polsce, w 1995 r. w oddziałach Związku Kynologicznego zarejestrowanych było około 700 psów i suk tej rasy. Drugie miejsce (500 osobników) zajmował wyżeł niemiecki szorstkowłosy. Największym skupiskiem rasy jest województwo małopolskie.