Święty Adeodatus II, papież (+676)
Jego poprzednikiem był Dusdedit zwany również Adeodatusem I. Adeodatus II najpierw był mnichem w klasztorze benedyktyńskim św. Erazmusa na wzgórzu Celiana w Rzymie. Czynnie wspierał reformę monastycyzmu gdy był papieżem i był przeciwnikiem heretyków monoletyzmu. Oprócz reormy kilku klasztorów zwłaszcza opactwa św. Piotra w Canterbury odbudował wiele kościołów, które uległy zniszczeniu.
Święty Rambold z Ratyzbony (+1001)
Nazywany był również Ramnold lub Ramwold. Był mnichem u Św. Maksymina w Trewirze i miał już 70 lat, gdy św. Wolfgang wezwał go do Ratyzbony, aby opactwo Św. Emmerama oddzielić od mensy biskupiej i zreformować. W 975 r. Ramwold został więc niezależnym opatem i z energią zabrał się do dzieła. Pod jego rządami opactwo stało się ośrodkiem intensywnego życia religijnego, intelektualnego i artystycznego. Opat nie znalazł jednak zrozumienia u następcy św. Wolfganga, biskupa Gebharda, który chciał na powrót podporządkować sobie opactwo. Zmarł 17 czerwca 1000 r., mając już sto lat. Pochowano go w krypcie u Św. Emmerama, którą sam przygotował.
Święta Eufemia z Altomünster (+1180)
Eufemia była córką Bertholda, hrabiego Diessen i Andechs (Bawaria, Niemcy). W połowie XII wieku została benedyktynką
w klasztorze Altomünster w Bawarii, później była tam ksienią. Przyczyniła się do znacznego powiększenia dóbr klasztoru. Zmarła w 1180 roku w Altomünster, natomiast pochowana została w Diessen nad jeziorem Ammer, obok swojej siostry Mechtyldy.
Błogosławiony Józef Maria Cassant (1878-1903)
Józef Maria Cassanturodził się 6 marca 1878 roku w Lot-et-Garrone w południowej Frnacji. Uczył się w szkole katolickiej w Casseneuil. Mając 16 lat wstąpił do klasztoru trapistów. 24 maja 1900 roku złożył śluby wieczyste, a12 października 1902 roku przyjął święcenia kapłańskie. W tym czasie okazało się, że jest chory na gruźlicę, która postępowała bardzo szybko. Powrócił do domu rodzinnego, gdzie przebywał 7 tygodnia, a nastepnie powrócił do klasztoru. Zmarł 17 czerwca 1903 roku w opinii świętości w klasztorze w Sainte- Marie du Desert. Został beatyfikowany przez Jana Pawła II 3 września 2004 roku.
Święty Rajneriusz Scacceri (+1160)
Urodził się w Pizie we Włoszech. Prowadził rozwiązłe życie zanim nawrócił się po pielgrzymce do Jeruzalem. Gdy powrócił do domu wstąpił do opactwa benedyktyńskiego św. Andrzeja w Pizie, gdzie był konwentualnym oblatem. Zmarł w opactwie w Pisan San Vito. Rajneriusz miał uznanie z powodu wielu cudów jakie dokonał w ciągu życia. Zasłużył na imię „de Aqua” powodu użycia jego świętej wody do odzyskania zdrowia.
Święty Botulf z Ikanhoe (+680)
Pochodził ze szlacheckiej rodziny w Saksonii, Irlandzkiego pochodzenia. Był bratem św. Adulfa. Wyruszył na misję do Niemiec
(a także według pewnych źródeł do Gaul, we Francji). Powrócił do Anglii i założył klasztor w 654 roku, gdzie wstąpił. Szeroko była uznana jego świętość. Spoczął razem z bratem w Ikenhoe.
Święta Teresa z Portugalii (+1250)
Była córką króla Portugalii Sancheza I. wyszła za mąż za kuzyna Alfonsa IX, króla Leónu ale Stolica Święta uznała to małżeństwo za nieważne (zawarte mimo bliskiego pokrewieństwa bez dyspensy). Teresa wróciła do Portugalii, a następnie wstąpiła do cysterek w Lorvâo, koło Coimbry gdzie też 17 czerwca 1250 roku zmarła. Berengaria, wdowa po Alfonsie otrzymała pozytywne rozstrzygnięcie w sparwie kolejności osadzenia tronu Leónu. Była długo czczona jako święta z Portugalii a jej kult świętej zatwierdził papież Klement XI. Pochowana razem z Sanczią, razem też doznawała czci, którą aprobowano w r. 1705.