Przejdź do treści Przejdź do menu
wtorek, 19 marca 2024 napisz DONOS@

ŚWIĘCI NA 23 MAJA:


-Święty Guibert (Wibert) z Gorze (+962)- patrz obok
==
-Święty Honorat z Lacjum (+598)

Był opatem w pobliżu Subiaco, w Lacjum; stał na czele klasztoru, którym wcześniej kierował św. Benedykt. Zmarł w 598 roku.
==
-Święty Siagrusz z Nicei (+787)

Krewny Karola Wielkiego. Wstąpił do benedyktyńskiego opactwa w Lérins a później założył klasztor w St. Pons w Provence we Francji, gdzie został opatem. Kilka lat później został biskupem w Nicei.

patrz poniżej

23 MAJA: 

Święty Guibert (Wibert) z Gorze (+962)

Nie należy go mylić z opatem tego słynnego ośrodka, który żył w latach 1124-1213 i który pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką, w tym korespondencję ze św. Hildegardą z Bingen. Nasz Wibert był synem Lietolda i Osburgi, wielmożów spokrewnionych z panującymi w Austrazji. Urodził się pod koniec IX stulecia. Wykształcenie i ogładę zdobywał na dworach Henryka I i Ottona I, ale do rzemiosła rycerskiego pociągu nie zdradzał. Po śmierci ojca postanowił zostać ubogim dla Chrystusa i swe spore dobra w Gembloux (pod Namur) przeznaczył na fundację opactwa benedyktyńskiego. Do wybudowanego przez siebie klasztoru zaprosił mnichów z Gorze, gdzie w 933 roku odnowiono życie zakonne. Opactwo w Gembloux powstało w 922 albo raczej w 940 roku, może nawet dopiero tuż przed 983 rokiem, natomiast sam fundator usunął się do benedyktyńskiego klasztoru w Gorze.
23 MAJA: Święty Guibert (Wibert) z Gorze (+962) Nie należy go mylić z opatem tego słynnego ośrodka, który żył w latach 1124-1213 i który pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką, w tym korespondencję ze św. Hildegardą z Bingen. Nasz Wibert był synem Lietolda i Osburgi, wielmożów spokrewnionych z panującymi w Austrazji. Urodził się pod koniec IX stulecia. Wykształcenie i ogładę zdobywał na dworach Henryka I i Ottona I, ale do rzemiosła rycerskiego pociągu nie zdradzał. Po śmierci ojca postanowił zostać ubogim dla Chrystusa i swe spore dobra w Gembloux (pod Namur) przeznaczył na fundację opactwa benedyktyńskiego. Do wybudowanego przez siebie klasztoru zaprosił mnichów z Gorze, gdzie w 933 roku odnowiono życie zakonne. Opactwo w Gembloux powstało w 922 albo raczej w 940 roku, może nawet dopiero tuż przed 983 rokiem, natomiast sam fundator usunął się do benedyktyńskiego klasztoru w Gorze.
Święty Guibert (Wibert) z Gorze (+962)

c.d  Oskarżony o samowolne rozporządzenie lennem, jeździł potem do cesarza, który zaaprobował jego darowiznę, a w 946 roku wyposażył ją w nowe donacje. Potem święty dwa razy jeszcze jeździł do Gembloux: by bronić opactwa przed najazdem Madziarów oraz by uśmierzyć spory z jego krewnymi. Miał także w Gembloux założyć bractwo, do którego dopuszczano przedstawicieli laikatu. Zmarł 23 maja 962 roku w Gorze. Ciało przeniesiono na żądanie mnichów do Gembloux. O tym wszystkim dowiadujemy się jednak z żywota, który słynny Sigebert z Gembloux skreślił późno, zapewne w oparciu o tradycje ustne i bez troski o ścisłość czy dokładność chronologiczną. Sigebert był też głównym inicjatorem kultu Wiberta. Ukoronowała go uroczysta elewacja oraz deklaracja (-kanonizacja-), wydana przez biskupa po obradach synodalnych w 1110 roku. W nowym Martyrologium Rzymskim wspomnienie umieszczono  w dies natalis.
Święty Guibert (Wibert) z Gorze (+962) c.d Oskarżony o samowolne rozporządzenie lennem, jeździł potem do cesarza, który zaaprobował jego darowiznę, a w 946 roku wyposażył ją w nowe donacje. Potem święty dwa razy jeszcze jeździł do Gembloux: by bronić opactwa przed najazdem Madziarów oraz by uśmierzyć spory z jego krewnymi. Miał także w Gembloux założyć bractwo, do którego dopuszczano przedstawicieli laikatu. Zmarł 23 maja 962 roku w Gorze. Ciało przeniesiono na żądanie mnichów do Gembloux. O tym wszystkim dowiadujemy się jednak z żywota, który słynny Sigebert z Gembloux skreślił późno, zapewne w oparciu o tradycje ustne i bez troski o ścisłość czy dokładność chronologiczną. Sigebert był też głównym inicjatorem kultu Wiberta. Ukoronowała go uroczysta elewacja oraz deklaracja (-kanonizacja-), wydana przez biskupa po obradach synodalnych w 1110 roku. W nowym Martyrologium Rzymskim wspomnienie umieszczono w dies natalis.

 
 

W celu świadczenia przez nas usług oraz ulepszania i analizy ich, posiłkujemy się usługami i narzędziami innych podmiotów. Realizują one określone przez nas cele, przy czym, w pewnych przypadkach, mogą także przy pomocy danych uzyskanych w naszych Serwisach realizować swoje własne cele i cele ich podmiotów współpracujących.

W szczególności współpracujemy z partnerami w zakresie:
  1. Analityki ruchu na naszych serwisach
  2. Analityki w celach reklamowych i dopasowania treści
  3. Personalizowania reklam
  4. Korzystania z wtyczek społecznościowych

Zgoda oznacza, że n/w podmioty mogą używać Twoich danych osobowych, w postaci udostępnionej przez Ciebie historii przeglądania stron i aplikacji internetowych w celach marketingowych dla dostosowania reklam oraz umieszczenia znaczników internetowych (cookies).

W ustawieniach swojej przeglądarki możesz ograniczyć lub wyłączyć obsługę plików Cookies.

Lista Zaufanych Partnerów

Wyrażam zgodę