ŚWIĘCI NA 7 STYCZNIA
-Święty Ced(d) z Lindisfarne (+664)
=
Święty Emilian z Saujon (+767)
=
Święty Rajnold (Rajnhold) z Kolonii (+960)
=
Święty Tillo z Solignac (+702)
patrz poniżej
====
Święty Ced(d) z Lindisfarne (+664)
On i trzej jego bracia, Chad, Celin i Cynibal, odegrali poważną rolę
w nawracaniu Anglosasów w VII stuleciu. Pochodził z Nortumbrii,
a wychował się w benedyktyńskim klasztorze w Lindisfarne, gdzie za mistrzów miał najpierw św. Aidana, potem św. Finana.
Ten ostatni wysłał go z innymi do Sasów Wschodnich, gdzie wówczas panował dopiero co nawrócony król Sigbert. Finan sprawił też, że Ceda wyniesiono do godności biskupiej. Gdy w 661 roku Sigberta zamordowano, zdołał nawrócić jego następcę, Suidhelma. Uczestniczył potem w słynnym synodzie w Whitby (664) i opowiedział się za przyjęciem rzymskiego terminu Wielkanocy. Na swym misyjnym terenie pozakładał kilka klasztorów (Yothancaster, Tillaburg, Listingay)
i wybudował kilka kościołów. Był mężem wielkiego umartwienia. Zmarł 26 października 664 roku, skoszony przez epidemię. Wspomnienie przeniesiono później na dzień 7 stycznia.
====
Święty Emilian z Saujon (+767)
Pustelnik, który żył w okolicy Bordeaux, we Francji. Urodził się w Vannes i został benedyktynem w Saujon i przez całe życie oddawał się modlitwie. Wtedy zdecydował się na dużo surowych form ascetyzmu.
====
Święty Rajnold (Rajnhold) z Kolonii (+960)
Wedle legendy, był mnichem benedyktyńskim u Św. Pantaleona. Opat wyznaczył go do dozorowania kamieniarzy zatrudnionych przy budowie kościoła. Oni to mieli go z zazdrości zabić w 960 roku. Relikwie już w X stuleciu znalazły się w Dortmundzie. Część przechowywano jednak w Kolonii, a jeszcze inna cząstka w 1616 roku dostała się do Toledo. Miasto Dortmund, kupcy hanzeatyccy oraz kamieniarze czcili go jako swego patrona. Wspomnienie obchodzono
7 stycznia.
====
Święty Tillo z Solignac (+702)
Nazywany również Theau we Francji, Filman we Flandrii, Belgii
i Hioniusz w Niemczech. Urodził się w Saksonii. Został porwany przez najeźdźców i stał się niewolnikiem. Wykupił go św. Eligiusz z Noyon. Wstąpił do benedyktynów Solignac, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie i pracował na misjach w regionie wokół Coutrai, we Francji. Został pustelnikiem w Solignac w podeszłych już latach.