Zespół Aspergera - jak pomóc? - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

Czym jest zespół Aspergera?

Zespół Aspergera to zaburzenie, które jest łagodniejszą formą autyzmu. Nie powoduje ono zaburzeń w rozwoju umysłowym, jednak zespół z autyzmem łączą m.in. problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie oraz wycofanie. Zespół Aspergera nie wpływa jednak na zdolność do samodzielnego funkcjonowania.

Osoby dorosłe z zespołem Aspergera odbierani są przez innych jako zamknięci w sobie introwertycy, bardzo mocno skupieni na realizowaniu swoich pasji. Często z zespołem Aspergera łączy się również zespół sawanta - polega on na występowaniu stosunkowo niskiego IQ przy jednoczesnych wybitnych zdolnościach w konkretnej dziedzinie, przez co sawanci uznawani są za geniuszy. Najczęściej osoby z zespołem sawanta są wyjątkowo uzdolnieni matematycznie, plastycznie lub muzycznie.

Jakie są przyczyny występowania zespołu Aspergera?

Zespół Aspergera nie jest dziedziczony, ale należy pamiętać, że możliwe jest dziedziczenie występowania skłonności do rozwijania zaburzeń należących do spektrum autyzmu. Przyczyny powstawania zespołu nie są poznane, ale psychiatrzy mają kilka teorii, które wciąż poddawane są weryfikacji.

Jedną z nich jest przebycie przez matkę w ciąży ospy wietrznej, toksoplazmozy, cytomegalii lub różyczki. Kolejną - uraz w czasie porodu lub powstały jeszcze w okresie płodowym, ciąża niedonoszona lub przenoszona. Inni naukowcy sugerują, że część predyspozycji biogenetycznych może być aktywowana pod wpływem czynników środowiskowych i prowadzić do rozwinięcia zespołu Aspergera. Nieprawidłowości dotyczące przemian serotoniny i innych zaburzeń biochemicznych także mogą być uznawane za jeden z czynników wysokiego ryzyka występowania zespołu. Co ciekawe, zauważano korelację między zwiększoną częstotliwością diagnozowania zespołu Aspergera u dzieci ojców, którzy przekroczyli 40 rok życia.

Jakie są objawy zespołu Aspergera?

Zespół Aspergera jest uznawany za wieloczynnikowe zaburzenie o charakterze neurorozwojowym, ponieważ nie stwierdzono, jaka jednoznaczna przyczyna mogłaby go wywoływać. To łączy ten zespół z autyzmem, jednak jego objawy są mniej nasilone niż w przypadku tego drugiego. Najczęściej diagnoza zostaje postawiona między 3 a 8 rokiem życia, a do charakterystycznych zaburzeń związanych z zespołem zalicza się:

• znaczne upośledzenie w umiejętności interakcji z innymi

• brak empatii

• brak "taktu" - zachowania osób z zespołem Aspergera odbierane bywają jako niegrzeczne, obraźliwe

• nieumiejętność współpracy oraz brak zainteresowania budowaniem relacji

• problemy z komunikacją

• problemy z nawiązywaniem relacji emocjonalnych, takich jak przyjaźnie

• ograniczona komunikacja niewerbalna - czyli brak kontaktu wzrokowego, wycofanie fizyczne, brak gestykulacji czy wyrazistej mimiki

• zaburzenia w rozwoju mowy

• zaburzenie integracji sensorycznej (zbyt niska lub wysoka wrażliwość na światło, faktury, dźwięki, zmiany temperatury)

• bardzo wąskie zainteresowania graniczące z manią

• niekiedy również ograniczona sprawność fizyczna.

W jaki sposób można pomóc osobie z zespołem Aspergera?

W terapii zespołu Aspergera wykorzystywane są różnorodne metody, a ich wybór zależy od indywidualnych potrzeb danej osoby. Dobór terapii powinien być wykonany przez psychiatrę specjalizującego się w tym zaburzeniu. Do najczęściej stosowanych metod terapeutycznych zalicza się:

• psychoterapię behawioralno-poznawczą, która pomaga pozbyć się pewnych utrwalonych schematów postępowania i zastąpić je pozytywnymi

• zajęcia integracji sensorycznej - szczególnie cenne w przypadku dzieci, pomagają nauczyć się w odpowiedni sposób analizować bodźce płynące ze świata zewnętrznego. Zajęcia takie polegają na dostarczaniu różnorodnych wrażeń za pomocą piłek, huśtawek, trampolin, materiałów o różnych barwach i fakturach

• trening umiejętności społecznych - bardzo istotny, w celu rozwinięcia zdolności do nawiązywania relacji z innymi.

Warto pamiętać, że osoby z zespołem Aspergera często są wykluczane ze społeczności ze względu na swoje trudne do zaakceptowania przez osoby neurotypowe. Wyrozumiałość i otwartość to najlepsze wsparcie, jakie osoby z zaburzeniem mogą uzyskać od swojego otoczenia.

tekst płatny