REZERWAT „KALINOWO”
Położony jest na prawym zboczu doliny Narwi, pomiędzy wsiami Kalinowo i Drozdowo, w gminie Piątnica, w Leśnictwie Drozdowo, 5 km na wschód od Łomży. Powierzchnia - 69,76 ha. Cel ochrony - ochrona częściowa wielogatunkowego lasu liściastego o naturalnym charakterze / grądy, dąbrowa świetlista/ oraz muraw kserotermicznych.
Podstawa prawna:
Zarządzenie Nr 72 Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z 23.06. 1972 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (MP Nr 36, poz.202)
Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 18.04. 1989 r. zmieniające zarządzenie w sprawie uznania za rezerwat przyrody (MP Nr 17, poz.119)
Zdecydowanie największą powierzchnię rezerwatu zajmują grądy i są one jedynym skrawkiem wielogatunkowego lasu liściastego o naturalnym charakterze na całej Wysoczyźnie Kolneńskiej.
Pod względem fitosocjologicznym wyróżnić można:
Zespół grądu Tilio-Carpinetum, gdzie drzewostan lipa i dąb, z domieszką klonu, grabu i brzozy. Sporadycznie spotykany jest wiąz. W jego ramach można wyróżnić dwa podzespoły:
- grąd czyśćcowy - występuje w dolnych partiach stoków, na glebach wilgotnych w ciągu całego okresu wegetacyjnego, z takimi gatunkami jak: czyściec leśny, ziarnopłon wiosenny, kokorycz pełna, złoć żółta, zawilec żółty.
- grąd typowy - występuje na wierzchowinach i stokach o różnym nachyleniu i jest znacznie uboższy florystycznie. W warstwie ziół spotyka się tutaj kilka rzadkich gatunków roślin kserotermicznych, jak: miodunka wąskolistna, przetacznik pagórkowy, oman wierzbolistny, gorysz siny, pięciornik biały, dzwonek boloński.
Na obrzeżach lasu, na skarpach o największym nachyleniu i nasłonecznieniu wyróżnić można zbiorowiska muraw kserotermicznych. Spotkać tu można: szałwię łąkową, tymotkę Boehmera, turzycę wiosenną, przetacznika kłosowatego, goździka kartuzka, ciemiężyka białokwiatowego, zawilca wielkokwiatowewgo czy wiązówkę bulwkową.
Spośród roślin objętych ochroną gatunkową w rezerwacie „Kalinowo” występuje: lilia złotogłów, naparstnica zwyczajna, zawilec wielokwiatowy, rojnik pospolity, gnieźnik leśny i podkolan biały.
Bardzo istotną cecha rezerwatu jest fakt, że utrzymuje się w nim bardzo dynamiczny proces regenerowania składu gatunkowego i struktury zbiorowisk roślinnych bardzo zbliżonych składem do naturalnych.