4lomza.pl/

Jest znane i nieznane,
ale pomiędzy nimi są drzwi...
Ja właśnie otworzyłem drzwi do nieznanego... Spakowałem te parę rzeczy jakie mam i niedługo przenoszę się z domu przyjaciół do najtańszej dzielnicy, do najtańszego pokoju, na najtańszy materac pod darowaną kołdrę...
Patrzę na swoje rzeczy które właściwie nie wypełniają nawet średniej wielkości torby, i myślę sobie, że im mniej mam, tym więcej mam... Nic mnie nie trzyma w pokoju, nie muszę wielu rzeczy układać, mogę ciuchy przeprać w ręku i biec poznawać świat. A za każdym rogiem czai się nieznane. I to jakie nieznane... nowe widoki, dziwne pomniki, egzotyczne dzielnice...
Dziś było ciepło, więc po południu zatańczyłem z pewnym Grekiem przed jego domem... Facet puścił muzykę z greka zorby, i tańczył - wyciągnięte ręce, przymknięte oczy... Stanęłem przy nim i wolno poruszałem się z lewej na prawą i z powrotem... Zamknąłem oczy a gdy je otworzyłem na placu tańczyło ze 20 osób - w tym moi przyjaciele... Znowu zamknęłem oczy i... śmierć się uśmiechnęła... Uśmiechnęła się do życia, do przyszłości. Mogła już odejść bo tego dnia wiedziała że nie stanę już we śnie na krawędzi Sirsa i nie będę patrzył w dół. Wszak najlepsze jest nieznane... Bo jutro musi być lepiej, a jak nie jutro to pojutrze...
Przeglądam emaile... Kris pyta czy ja biorę narkotyki, bo tak dziwnie piszę... Odpowiadam parafrazą The Doors - najlepszym narkotykiem jest życie, najlepszą nauczycielką poezji jest tęsknota. Ona przyłumia umysł, każe w zwykłych chwilach widzieć poezję. Każe w ułudzie chwili szukać pocieszenia. Z tensknoty pisali najwięksi poeci, tworzyli pisarze, malowali malarze (szczególnie dziewczyny o perłowych kolczykach, piękny film, piękny obraz... polecam...).
Urastam w samouwielbienie... Muza dodaje mi skrzydeł. chwytam torbę i otwieram na moim strychu drzwi do nowej percepcji. Spoglądam za siebie i z narcystyczną miną zbiegam po schodach.
Bóg nie lubi narcyzów, potykam się i walę na dół... Sprawdzam - zęby są, z nosa leci krew. Wstaję i kulejąc wychodzę w blask drzwi wyjściowych. Z pokorą patrzę w przyszłość... i z nadzieją... wszak przecież żyję, jestem Polakiem i zwiedzam świat....
I to jaki świat... Piękny świat... bo nieprzewidywalny....
Dziś będę spał na niewygodnym materacu pod cieńką kołdrą... Ale szczęśliwy - bo nie zależny od nikogo...

DaSto - który ma materac, kołdrę, około 50 ksiązek, polską flagę i nieżle zakręcony umysł... Bo najbardziej kocha swoją bezcenną Łomżę... Tworząc z przyjaciółmi Bezcenną, nie wiedział, że tytuł stanie się określeniem miasta do którego tęskni....
Ps... Napiszcie do mnie dasto@hi.pl - jeśli was coś tu interesuje, napiszę o tym... Napiszcie o tym mieście, co się dzieje....

Nocą jest zimno... drżę pod kołdrą, ale Bóg mi świadkiem nie wiem czy z zimna... Raczej z tęsknoty....
Chowam głowę pod kołdrę... ze strachu przed nieznanym... Noc budzi lęki, przywodzi wspomnienie....
Ale powoli zbliża się dzień....

głowa do góry dasz sobie rade. Jesteś ,młodym ,silnym i mądrym facetem. Wszystko przed tobą. Swiat nalezy do ciebie i ty go rozumiesz.

Pasja

Zapomniales dodc ze jeszcze kompa masz oprocz koldry i reszy przedmiotow:) i czyba duzo czasu bo widze ze czesto tu piszesz, ale to jest calkiem fajne>
pozdrawiam

Hoł, Hoł ,Hoł

...jak ja Cie rozumiem .Przezylam juz takie chwile a niedlugo znow bede to wszystko przezywac od nowa a juz wiem co to znaczy ...

Ej DaSto, Ty bierzesz jakieś prochy ?? Czy taką masz fantazje ?? Twoje posty nie cieszą się zainteresowaniem, a śmiecą troche te forum.

wieć dziki nie zaglądaj tu. Ty zwyczajnie nie jesteś w stanie tego zrozumieć. Marny umysł , płytkie myślenie.

Pasja

Pasja, a co Ty o mnie w ogóle wiesz ?? Poprostu wyrażiłem swoje zdanie, tak ciężko to Tobie pojąć ?? Spójrz tylko na tematy tego forum, połowa z nich to są jego posty, w których żadko się wypowiadają inni.