4lomza.pl/

Mój ojciec ma postępującą demencje, w tym problemy z pamięcią. Coraz częściej zdarza się, że wychodząc na spacer po okolicy, zapomina jak wrócić. Ostatnio pomogła mu sąsiadka i podwiozła pod nasz dom. Coraz częściej myślę o zatrudnieniu opiekunki na pół etatu, ale nie wiem czy nawet ona ujarzmi jego wolę samodzielnego spacerowania. A może poza opiekunką zainwestować w lokalizator GPS? W końcu po coś te nowoczesne technologie są...:):):)

I ja i opiekunka wiedziałybyśmy gdzie go szukać (w razie czego). Co o tym myślicie? Używaliście GPS do podobnych celów???

GPS ? Ojcu?? Człowiek nie zwierzę, aby obciążaćtego typu sprzętem. Demencja jest sprawą naturalną (ciebie czeka również). Jedyne wyjście- chodzić razem na spacery!

Limo_nka, moim zdaniem lokalizator przyda sie, jak najbardziej. wydaje mi sie ze jest duzo tego rodzaju sprzetu i nie koniecznie musi byc uciazliwy dla czlowieka.

Jantar5555, czasy "walizkowa-tego telefonu" juz minely, jesli wiesz o czym mowie.
ciekawie tez ze porownales czlowieka do zwierzecia, cos w tym jest.
Gdy ucieknie ci np. pies, czy go szukasz? Jezeli masz serce, to oczywiscie go szukasz. Mysle ze gps jest tylko zabezpieczeniem przed taka wlasnie zgubieniem.

Osobiscie tez nie potrzebuje jeszcze uzywac gps w zadnym celu, wiec nie wiem dokladnie jak to dziala:)

troche dziwi mnie akurat takie pytanie do lomzyniakow...

nie znam sie na gps poza samochodowym

uwazam ze jest to dobry pomysl - skuteczny i najszybszy

moze w formie zegarka? guzika? zawieszki?

kiedys istniala usluga gsm do lokalizowania - w domysle dzieci

Moim zdaniem lepszym rozwiązaniem jest opiekunka, która zajmie się Pani tatą, poświęci mu czas i uwagę, będzie towarzyszyła podczas spacerów. Demencja to choroba postępująca i GPS nie wydaje mi sie dobrym rozwiązaniem. " Staruszek" pod Pani nieobecność moze zrobić sobie krzywdę będąc sam w domu, przecież równie dobrze może odkręcić gaz, spalić mieszkanie itp.

opiekunka calodobowa? tu w italii jest bardzo duzo takich starszych ludzi co maja opiekunki, jak jest osoba chodzaca i z demencja lub alzhaimerem to najczesciej jest opiekunka na dzien, ale lokalizator jest na rece w formie branzoleki wraz z apisem kto co gdzie mieszka i nr tel, ludzie ci czasami sa sprytniejsi od niejednej opiekunki i jak maja taka potrzebe spacerowania zrobia to!!!

Opiekunka byłaby w ciągu dnia (kiedy jestem w pracy), a później mogę opiekować się dziadkiem samodzielnie.

Chodzi głównie o jego potrzebę spacerowania, dodajmy samotnego. Daleko nie wychodzi, ale i na własnym osiedlu można się zgubić kiedy człowiek nie wie dokąd iść i którą drogą.

W takiej sytuacji GPS wydaje się dobrym wyjściem. Można na stronkach sklepów detektywistycznych znaleźć np. wspominany wyżej zegarek z GPSem. Ojciec zawsze nosi, lubi mieć poczucie czasu, często sprawdza godzinę... On miałby swoje poczucie czasu, ja zaś miejsce jego aktualnego pobytu:D

Kto by pomyślał, że takie gadżety będą na "wyciągnięcie ręki", prawda???

Dziękuję za Wasze sugestie
Widzę, że pomysł z GPSem nie należy do absurdalnych:))))

a ciekawe jak się sprawdzają usługi w stylu "Gdzie jesteś" dostępne w sieciach komórkowych? Może to byłoby rozwiązaniem i jeśli dziadek nie ma uprzedzenia do komórki, obok jej zwykłej funkcjonalności zdałoby egzamin?

Piszę poprawnie po polsku.

Sorki, bo napisałem "dziadek" a chodzi o tatę (ale sama trochę naplątałaś :P)
A z codzienną opieką "po pracy" i tak sobie na dłuższą metę nie poradzisz i będziesz potrzebowała pomocy. Tyle wiem z obserwacji.

Piszę poprawnie po polsku.

a ciekawe jak się sprawdzają usługi w stylu "Gdzie jesteś" dostępne w sieciach komórkowych? Może to byłoby rozwiązaniem i jeśli dziadek nie ma uprzedzenia do komórki, obok jej zwykłej funkcjonalności zdałoby egzamin?

Obawiam się, że komórka nie zda egzaminu. Ojciec będzie o niej zapominał, już to widzę... Ale zegarek cały czas nosi (ogromna siła przyzwyczajenia).

Sorki, bo napisałem "dziadek" a chodzi o tatę (ale sama trochę naplątałaś :P)
A z codzienną opieką "po pracy" i tak sobie na dłuższą metę nie poradzisz i będziesz potrzebowała pomocy. Tyle wiem z obserwacji.

Zdaję sobie sprawę. Będę musiała kogoś wynająć na pół etatu. Nie ma innej rady.

Och! Raz piszę ojciec, raz dziadek, na co dzień też mam z tym problem (do dzieci mówię wciąż dziadek, a potem łapię się na tym, że sama mówię do ojca albo o ojcu dziadek;))

Założę się, że Wam również zdarzają się podobne akcje:D;P

cale szczescie, ze to slowo dziadek istnieje, ja do swojego tescia tak mowie

Zawsze lepiej dziadku jak drogi teściu:);P

albo panie tesciu

moja babcia miala to samo, zainstalowalismy drugi zamek w drzwiach