4lomza.pl/

W styczniu 1902 r. program wieczornicy tanecznej z koncertem stanowiła wykonana przez orkiestrę uwertura Nikisza, a także duet na dwa kornety z akompaniamentem Schumana, polonez Kurpińskiego wykonany przez chór męski, pieśń ludowa "U naszego Pana", występy chóru mieszanego, śpiew solowy panny S. Szczukówny oraz deklamacje panny Bortnowskiej. W lutym 1902 r. zakupiono w Warszawie bilard. Corocznie tradycyjnie organizowano choinki dla dzieci, bale sylwestrowe i bale przebierańców w karnawale. W lutym na zakończenie karnawału odbywała się zabawa zwana "śledzikiem". W 1902 r. zabawy odbywały się co dwa tygodnie w czwartek. Na pierwszych zabawach przygrywała orkiestra wojskowa wynajmowana z rosyjskiego pułku. Później ze względu na duże koszta zrezygnowano z niej, a zabawom towarzyszyło granie wypożyczonego odpłatnie fortepianu. Zabawy u wioślarzy nazywane "podwieczorkami tańcującymi" miały uznaną renomę w Łomży. Gromadziły one po kilkadziesiąt osób. Podczas tych spotkań panie występowały w strojach wizytowych, a panów obowiązywały fraki lub tużurki. Były różne miłe dla uczestników atrakcje. Do stałego zwyczaju należało witanie i wręczanie kwiatów przez prezesa Towarzystwa damie, która jako pierwsza przybyła na zabawę. 12 IV 1902 r. bukiet kwiatów z tej okazji otrzymała panna Wanda Bereza. Zawierano znajomości i przyjaźnie, a niektóre z nich przekształciły się w związki małżeńskie. Podczas adwentu rezygnowano z tańca, a słuchano muzyki, śpiewu, recytacji i prowadzono dyskusje. Latem zamiast zabaw organizowano zbiorowe wycieczki zwane majówkami. Płynięto na łodziach, a osoby dla których zabrakło miejsc jechały na wozach i rowerach. Po powrocie na przystani odbywała się zabawa taneczna.



Studia Łomżyńskie cz.V cdn. .............................

czesław