4lomza.pl/

Najlepiej zyć z dnia na dzień ,powtarzać że jutro gorzej byc niemoże i zawsze myśleć pozytwnie .

Anna1

Świat jest taki jak o nim myślisz ,jeśli myślisz o żeczach dobrych to spotka cię dobro, jeśli o złych to spotka cię zło.

Jeżeli jesteś człowiekiem dobrym, to masz szczęście, jeżeli złym, to szczęście cię omija.

Cyztałem wczoarj jeden artykuł i zacytuje jego kawałek:
„Jeśli tego, czego poszukujesz, w sobie nie odnajdziesz, poza sobą nigdy tego nie odnajdziesz”.

ja nic nie bede mówił o tym mozna mówic i mówic nie ma takiego prostego wnoisku który daje sens zycia...

"Zmotywowani by walczyc,zdolni by wygrywac..."Najwierniejsi fanatycy ŁKS
1928-2005

podobno dobre mysli przywoluja dobre zdarzenia:)

Bóg jest w nas, miłość jego jest wielka, jeśli pokochasz blizniego swego, on pokocha Ciebie, jeśli będziesz czynił dobro w twym sercu zagości spokój.



Zajmuję moje miejsce w świecie Boga:
miejsce nie zajęte przez nikogo innego.

Z dawien dawna człowiek szukał odpowiedzi na główne kwestie życia: kim jestem, na czym polega cel mego istnienia, po co istnieje świat, czy istniejemy nadal po śmierci etc.

Odpowiedzi na te pytania każdy człowiek po swojemu usiłuje czerpać z dostępnych mu źródeł informacji. Każdy z nas tworzy swój światopogląd, biorąc jako podstawę podejście, które mu się wydaje najbardziej pewne.

Rzeczywistość i życie codzienne co chwila sprawdzają uzasadnienie naszych poglądów, zmuszają nas korygować i je zmieniać. Ten proces odbywa się u jednych świadomie, u innych - nie.

Przyczyną, pobudzającą do zmian i poszukiwań odpowiedzi, jest chęć otrzymania rozkoszy i uniknięcia cierpień. Z tego punktu widzenia jesteśmy podobni do wszystkich zwierząt. Krowa, żaba i ryba, każda na swój sposób, również pragnie otrzymać jak można więcej przyjemności i jak można mniej cierpieć.

Prawa natury, doświadczenie życiowe, sposób życia żywych istot uczą nas, że nie ma rozumnego sposobu absolutnego uniknięcia cierpień. W najlepszym wypadku można się zgodzić przyjąć je jako zło konieczne.

Kwestia celu, sensu życia dodaje do codziennych ludzkich cierpień dodatkowe, globalne - a po co cierpię w ogóle? Ono, to pytanie o sensie życia, nie daje nam odczuć satysfakcji nawet wtedy, gdy któreśkolwiek z naszych codziennych pragnień czasowo się spełnia.

Człowiek, który osiągnął upragniony cel, dosyć szybko zaczyna odczuwać, że brak mu innej rozkoszy. Nowe pragnienie nie pozwala mu spoczywać na laurach i cierpienia się wznawiają. Oglądając się wstecz, on może widzieć, że większą część czasu spędził w męczącym wysiłku, by osiągnąć cele, lecz prawie się nie rozkoszował osiągniętymi sukcesami.

Ponieważ odpowiedzi na postawione pytania nie ma, co pewien okres powstaje dążenie do dawnych wierzeń, młodzież w poszukiwaniu zwraca się do Indii, na Daleki Wschód, znajduje czasowe zadowolenie przy pomocy technik "duchowych".

Medytacje, systemy odżywiania, te lub inne ćwiczenia fizyczne i umysłowe pobudzają w człowieku naturalne instynkty i pozwalają mu się czuć bardziej komfortowo w swym ciele materialnym. On czuje, że kontroluje swoje reakcje, że jego samouświadomienie się rozwija.

Człowiek uczy się wsłuchiwać do potrzeb swego ciała, ograniczać i racjonalnie je zaspokajać. Ta metoda uczy zmiejszać zapotrzebowania, zamienia pragnienia na ograniczenia.

To jest tylko próba zapomienia się, przecież pragnienia nie zostały zadowolone, sens życia nie znaleziony. Wszystkie te metody uspokajają i zmniejszają cierpienia kosztem obniżenia aspiracji, zmniejszenia pragnień.

Jednak szybko człowiek stwierdza, że od prawdy nie jest możliwe się opędzić. Zmniejszenie chęci rozkoszowania nie wybawia od niej. Kto obiektywnie analizuje swój stan, rozumie, że nie osiągnął upragnionego celu: pozbyć się cierpień i osiągnąć wieczną rozkosz.

Ludzkość szuka logicznego uzasadnienia swego istnienia i celu istnienia wszechświata za pomocą badań naukowych. Człowiek bada prawa natury już wiele tysiącleci.

Nauka korzysta z aksjomatów, które nie przeczą naszej logice, przyrządom. Wszystko, czego nie możemy zmierzyć za pomocą przyrządów naukowych, znajduje się poza granicami badania. Dusza człowieka, sposób jego zachowania się i motywacja znajdują się poza kresami wyjątkowo naukowego badania.

Współcześni naukowcy odkrywają, że im bardziej oni się posuwają w swych badaniach naukowych, tym obraz świata staje się coraz bardziej mglisty i powikłany. Najbardziej postępowe naukowe książki stają się coraz bardziej podobne do mistycznych, do fantastyki naukowej, nie dając odpowiedzi na pytania o sensie życia.

News

Co by tu pisać przyjemnego przysłowia ?? każdy zna ich dużo

"Życie nie jest snem lecz jawą:
wojną bezgranicznie krwawą
w której (mówiąc tak nawiasem)
zwyciężamy bitwy czasem" - Jan Maria Rakietta :)

News,
bo sens życia łatwiej się znajduje, gdy człowiek nie skupia się tak bardzo na sobie. Myślę, że Brat Albert miałby tutaj dużo do powiedzenia, ale nie słowami, lecz życiem swoim...
Nie myślcie jednak żem straaaasznie mądra, że wygłaszam takie teorie, ja stale i wciąż się jeszcze tego uczę...
A cierpienie, po co?
Tylko ono jest w stanie nauczyć człowieka pokory, cierpliwości, wrażliwości na drugiego, stąd taka porażka bezstresowego wychowania...

Aniu rozejrzyj sie dookola i sama napisz cos przyjemnego :)

R
-------------------
"Lepsze jest wrogiem dobrego"
"Brak inwestycji w naukę to inwestycja w ignorancję"

ryskago,

to takie wolne mysli, nie polemika
kazdy z nas podąza sciezką zycia

News

News,
No to szeeeerokiej ścieżki życzę każdemu :)
No i oby jak najwięcej takich myśli...