4lomza.pl/

To nielepiej podpalić oba i będzie spoko.???

zovo: umiesz tylko krytykować. Jesteś taki obyty, zacznij zatem sam pisać felietony. Zastąp Pana Rytela i nie narzekaj. W końcu to Ty jesteś piękny, mądry, wprost ideał. Tylko postawić Twój pomnik i oddawać cześć.

uczciwość i prawda to najważniejsza rzecz

W latach 1891 – 1894 usunięto dawną posadzkę ceramiczną zamieniając ją na betonową. Wykonano też polichromię na sklepieniach gwiaździstych i kryształowych. W 1925 roku powstała w Łomży diecezja, a kościół farny przemianowano na katedrę, a pierwszym biskupem został Romuald Jałbrzykowski. W latach 1932 – 1934 przeprowadzono kolejny remont katedry. Przy okazji remontu, w 1932 roku nagrobki Nikodema Kossakowskiego i Mikołaja Troszyńskiego przeniesiono z prezbiterium przy Wielkim Ołtarzu przeniesiono do naw bocznych katedry. Nagrobki Modliszewskich, które umieszczone były w kaplicy Matki Boskiej Różańcowej, zostały przeniesione w 1934 roku także do naw bocznych katedry. W 1933 roku ufundowano organy 41 – głosowe.
W czasie ostatniej wojny jedna z bomb zniszczyła dobudowaną zakrystię i najbliżej leżące przy niej przęsło nawy bocznej wraz ze sklepieniem kryształowym. Sklepienie katedry odtworzono w 1947 roku, w 5 lat później zbudowano nową piętrową zakrystię.


Zakrystia
Od 1953 roku rozpoczęto prace konserwatorskie katedry o szerszym zakresie robót. W 1957 ołtarz główny wczesnobarokowy z manierystyczną ornamentyką z 1620 – 1627 roku rozmontowano, zastępując nowym ołtarzem w 1959 roku.


Ołtarz główny wczesnobarokowy

Ołtarz główny z 1959 roku
Fragmenty ołtarza wczesnobarokowego znajdują się w Łojach Gręsce.
Kolejne zniszczenie katedrze groziło w 1944 roku podczas wycofywania się Niemców. 12 września przyszli oficerowie niemieccy i kazali biskupowi Łukomskiemu opuścić katedrę z tego względu, że zastanie wysadzona w powietrz. Żaden z argumentów nie przemawiał do Niemców, w końcu zrezygnowany biskup Stanisław Kostka Łukomski powiedział, że idzie po raz ostatni pomodlić się do Kaplicy Matki Boskiej Różańcowej, idąc zauważył, że Niemcy są katolikami i wracając przyniósł i ofiarował im po różańcu. Stał się cud, Niemcy podziękowali i odeszli. Katedra została uratowana.


Fasada
W obecnym wyglądzie fasada jest podzielona na dwie części stylowo odmienne.. Dolna część jest z cegły nie otynkowanej o dekoracji architektonicznej w stylu późnego gotyku, podpierają je dwie potężne skarpy ustawione na rogach pod kątem. Górna część składa się z trzech szczytów wspartych na gzymsach wieńczących i tworzących z kolei zwieńczenie trzech przęseł fasady, które odpowiadają trzem nawom kościoła. Dekoracja szczytów wykonana jest w stylu zdawkowego baroku.
Elewację północną podpierają dwie skarpy, a prezbiterium jest wzmocnione na załamaniach murów skarpami.


Elewacja północna od strony fasady.


Prezbiterium.

Elewacja południowa
Kościół wspiera się na podmurówce kamiennej, zbudowany jest z cegły otynkowanej tylko w płycinach
Od strony północnej z katedrą łączy się dzwonnica, zachowała najbardziej pierwotny wygląd z całej budowli. Dawniej, gdy dachy naw bocznych były niższe, dzwony wisiały w przestrzeni otwierającej się na wszystkie strony w półkole sklepione przeźroczami. Od strony północnej zachował się szczyt gotycki, drugi szczyt jest w stylu renesansowym. Trzy kondygnacje dzwonnicy jest podzielone pasami.


Dzwonnica

Najbogatsza jest dekoracja środkowej części. Na północnym szczycie dzwonnicy znajdowała się tarcza zegarowa, w 1812 roku przestała funkcjonować. W ostatnich latach uruchomiono zegar ponownie. Sklepienie nawy głównej jest gwiaździste, a naw bocznych kryształowe, jedynie przy wejściu w nawie południowej w jej partii niższej – gwiaździste. Każde ze sklepień dzieli się na pięć przęseł wspartych na masywnych filarach. Oś nawy nie zgadza się z osią prezbiterium, która odchylona jest nieco ku południowi.
Prezbiterium ukierunkowane jest na wschód słońca, jest podniesione w stosunku do nawy o trzy stopnie i oddzielone od niej ścianą tęczową z łukiem. Posiada sklepienie żebrowe. W ścianie północnej znajdują się dwie ostrołukowe arkady. Zaznaczają miejsca galerii książęcej, która otwierała się na prezbiterium.


Cały kościół wewnątrz jest otynkowany z wyjątkiem żeber sklepiennych i części filarów od nawy głównej i bocznych. Tynki są te są narzutem późniejszym.
Kościół św. Michała mimo wielu zagrożeń przetrwał dziejowe burze i dzisiaj jest cennym obiektem zabytkowym w skali światowej i znajduje się pod opieką konserwatora zabytków i władz państwowych.

Żródła:

1.Donata Godlewska
Dzieje Łomży od czasów najdawniejszych do rozbiorów Rzeczypospolitej XIw - 1795)

2.Ks. Witold Jemielity.
Katedra Łomżyńska.

3. Czesław Brodzicki.
Kościoły i Parafie w Ziemi Wiskiej i Łomżyńskiej.

4. Maria Kałamajska Saeed.
Katalog Zabytków Sztuki w Polsce. Łomża i okolice.

5.mgr. Jolanta Deptuła
mgr. Donata Godlewska
mgr. Czesław Nicewicz
mgr. Zdzisław Sędziak.
Łomża i województwo - krajobraz i architektura.

6.Czesław Brodzicki.
Łomża i powiat łomżyński w latach II wojny światowej i trudnych latach powojennych.

7.S. Alojza Piesiewiczówna.
Kronika Panien Benedyktynek
Opactwa Świętej Trójcy w Łomży
(1939-1954).

8. Czesław Nicewicz
Województwo Łomżyńskie - Przewodnik

Pozdrowienia.

P.s. Zdjęcia wykonał autor, oprócz zdjęć ołtarzy , od razu widać po jakości


rudy błazen z druhem

A jednak jedynie MrS wiedział, a tak na codzień to same mądrale.

Może z tego powodu się paliła???




waldek 27


Nie wychodź z siebie - możesz nie wrócić ???