4lomza.pl/

Początkowo pływanie na łodziach po Narwi miało charakter
utylitarny. Związane było z transportem wodnym, podróżowaniem
dla celów gospodarczych i militarnych oraz z odławianiem ryb. W
okresie późniejszym było elementem zabawy podczas "Święta
Wianków". Od założenia wypożyczalni łodzi spacerowych przez
Jankowskiego stało się wiosłowaniem dla rekreacji. Wraz z
zaistnieniem Łomżyńskiego Towarzystwa Wioślarskiego przybrało
postać wioślarskiej turystyki wycieczkowej. Od 1901 r., po
rozpoczęciu legalnego działania przez klub wioślarski turystyka
wioślarska stała się sportem wycieczkowym. Rywalizowano w ilości
przepłyniętych wiorst, a później kilometrów. Wycieczki wioślarzy
łomżyńskich odbywały się poza akwen Narwi. Turystyka wioślarska
umożliwiła członkom klubu wioślarskiego poznawanie geografii,
historii i kultury kraju, a także stała się okazją do kontaktów
z Polakami z innych zaborów, budziła świadomość narodową i
integrowała Polaków żyjących pod różnymi zaborami. Uczyła
obcowania z naturą, kształtowała odporność na trud i niewygody,
wzmacniała siły fizyczne. W okresie międzywojennym polityka
wychowawcza państwa objęła również turystykę wioślarską. Spływy
do Gdańska, w których brali udział wioślarze łomżyńscy,
umacniały więzy polskich mieszkańców tego miasta z państwem
polskim. Udział w spływie na wystawę Handlu i Przemysłu do
Poznania skupiał uwagę społeczeństwa na dokonaniach
gospodarczych państwa. Działalność turystyczna klubów
wioślarskich przyczyniła się do zespolenia ludności żyjącej w
trzech zaborach w jedno społeczeństwo w odrodzonym państwie
polskim.


Studia Łomżyńskie nr VI cdn .....................

czesław