4lomza.pl/

witam,
zastanawia mnie co dla was jest tematem tabu ? no i jeszcze to czym kierujecie sie w rozroznianiu prawdy od falszu.
pozdrawiam


mocherowe berety - nowe bojowki ciemnogrodu

Dla mnie tematów "tabu" nie ma, a sprawa prawdy i fałszu - to problem rozumu (dlatego tyle z tym problemów). Pozdrawiam.

Zbych

I dla mnie "tabunów" nie ma :). A kwestia rozpoznania prawdy? Faktem jest, że w życiu bardzo łatwo można się naciąć, zwłaszcza jeśli ktoś jest bardzo ufny i otwarty na ludzi, co nie znaczy, że głupi i naiwny. Jednak czyjeś złe intencje wychodzą wcześniej czy później. I tutaj kieruję się taką zasadą: daję dwie szanse - trzeciej już nie ma! Houk!
Acha, a prawda ma to do siebie, że broni się sama...:)

rownież dla mnie nie ma tematów tabu. Odróżnienie prawdy od fałszu jest dość trudne, zależy czy jest pisane czy też dotyczy jakiegoś człowieka z którym mamy do czynienia. Z ludzmi to jest różnie, czasmi trudo wykryć ich intencje i tak jak Rysia, mam za dobre serce dla ludzi, bo już wiele razy się przejechałem...

A dla mnie są tematy tabu, ale to tabu, i Wam o tym wstydzę się powiedzieć :)

A jak odróżnić prawdę od fałszu?

Po prostu: milusińscy, którzy wypisują tu o tem, że tabu nie mają, grają fałszywą nutę, co słychać z daleka :)

W logice jest 0-false & 1-true, w społecznościach (gromadach) ludzkich jest prawda, półprawda i ...nieprawda :) jak to określili kiedyś starożytni Słowianie.

Pozdro.

Adamusku,
Chyba mylisz pojęcie "tabu" z osobistymi sekretami, tajemnicami, czy jak to tam zwał... To że nie boję się poruszać różnych drażliwych czy skomplikowanych tematów nie oznacza, że muszę się każdemu ze wszystkiego spowiadać i wywnętrzniać. Pewne sprawy są moje i tylko moje! I basta!
A samo pojęcie "pólprawda" już mnie drażni, bo nie ma czegoś takiego! Pojęcie to wymyślił diabełek dla swoich niecnych zamiarów...:)

No tak Rysiu, relatywizm. Skoro nie mówię o ...., to dlatego, że jest to tabu, czy dlatego, że jest to "osobisty sekret, tajemnica, czy jak to tam zwał"?

Ale pewnie masz rację... Są to pojęcia różne, tabu zawiera się w sekrecie, a nie odwrotnie, chyba.

To tak jak odróżnić asertywność od egoizmu, czego ja np. pojąć nie mogę, i narażam się takim poglądem wszystkim znajomym podczas długich dyskusji... (Piotruś, Halinka, pozdrawiam).

Dla mnie brak tabu to umiejętność dyskutowania na tematy różniaste w sensie ogólnym, bez osobistych wycieczek...:) Natomiast kwestia "asretywność a egoizm" to...juz chyba osobny topic :). A ja już mam dosyć zarzutów, że zbaczam i zauważyłeś, że się pilnuję w tym względzie jak tralala...:D

Temat jest tematem tabu...

:D Nikt mi nie wmówi, że Ptysiu nie robi tego specjalnie... Łooooo Jezuuuu :DDDD

no to odpowiedzcie czemu jak kiedys napisalem posta z pytaniem o "Zorra" ktory lubi dotykac dzieci to chyba ze dwie osoby sie wypowiedzialy ?

nie sadzicie ze troche jednak boicie sie wypowiadac na niektore tematy?
pozdrawiam tych co nie maja tabu

Jeśli nie mam nic do powiedzenia w temacie, albo temat budzi we mnie wściekłą bestię, to wolę się nie oddzywać, bo wówczas mój post to byłyby same *****************************!! Ot co!

O!. Nie wiedziałem że bestia w Tobie siedzi :).

Ave

No to tera wiesz!! :)))

Tabu:
1. według wierzeń ludów pierwotnych: zakaz stykania się z pewnymi przedmiotami, osobami albo zwierzętami lub zakaz dokonywania pewnych czynności; także: przedmiot, osoba, zwierzę objęte tym zakazem

2. nietykalna świętość; także: temat, którego nie wolno poruszać itp.

<fr. tabou, z ang. taboo, z języków polinezyjskich tapu zakazane, święte>

Dla mnie tabu są np. tematy, które mogą "naruszyć" drugą osobę, a owo "naruszenie" nie jest niczym uzasadnione (i.e.: jej szeroko pojętym dobrem), tematy poruszane niepotrzebnie, a krzywdzące.

Mawiają mądrzy ludzie, że to milczenie jest złotem ;)

A rozróżnianie fałszu od prawdy? Hm.. Tu mam podobnie jak Ryskago...
Pamiętajmy o intuicji!!!

Pozdrawiam,
Shai

Oooo no jeśli taka definicja tabu to oczywiście, że i dla mnie istnieją rzeczy święte... :)
Ale Shai, nawet jeśli temat jest poruszany niepotrzebnie, bo krzywdząco to trza mieć odwagę odezwać się choćby nawet w obronie własnych tez.

A może rozpatrzymy teraz szczegółowo:
- czy prawda - jest zawsze dobrem, a kłamstwo - złem?
- czy milczenie może być kłamstwem?
- czy prawda i fałsz mają cechę niezmienności czy relatywizmu?
- czy "tabu" oznacza strach przed powiedzeniem prawdy, bo jeśli nie to czemu jest "tabu"?

Zbych

Temat tabu to takie cos, o czym nikt niechce mowic a kazdy wie o co chodzi !!!!!! :) hihihihihihih ... to tyle ......

zauwazyłem, ze w niniejszej dyskusji nie ustalona została konwencja terminologiczna. W związku z powyższym poszukałem informacji na temat TABU, a które prezentuje ponizej.

Tabu - sprawy, działania, zagadnienie, co do których istnieje rodzaj "zmowy milczenia". Funkcjonujące w danej społeczności tabu jest rodzajem autocenzury zwykle głęboko wpajanej w trakcie procesu wychowawczego. Tabu zabrania głośno mówić, pisać, a nawet myśleć i zauważać sprawy nim objęte.

Tabu obejmuje zwykle sprawy, które są lub były masowo praktykowane przez daną społeczność i jednocześnie nie są zgodne z obowiązującą w danej społeczności moralnością. Można więc powiedzieć, że tabu jest przejawem hipokryzji na stałe wpisanej w obyczaje danej społeczności.

Tabu zostało po raz pierwszy dostrzeżone przez antropologów badających pierwotne ludy Australii, gdzie zjawisko to występuje jawnie - jako religijny nakaz wykonywania niektórych czynności fizjologicznych w całkowitej tajemnicy przed współplemieńcami. Słowa tego w języku angielskim (ang. taboo) jako pierwszy użył James Cook w roku 1771.

Tabu w formie niejawnej występuje często także w społecznościach współczesnych, nawet w krajach wysokorozwiniętych i wydaje się stałym składnikiem ludzkiej kultury. Nie ma ono zwykle takiego charakteru absolutnego jak tabu jawne, powoduje jednak bardzo często całkowite zaślepienie danej społeczności uniemożliwiające skuteczne rozwiązanie danego, bolesnego problemu. Tabu niejawne ma często tak silny charakter, że osoby poddane poprzez wychowanie jego działaniu nie mają w ogóle świadomości jego istnienia i poddają się jego działaniu całkowicie bezwiednie. Tak wychowani akceptują obyczaje całym swym jestestwem.

Tabu może mieć charakter ogólnospołeczny - obejmując cały naród czy grupę zawodową.

Np tabu zabijania tzw. "nie zabijaj"
Może mieć charakter rodzinny - obowiązujący tylko w ramach jednej rodziny.

Np. "Nie pierz brudów na oczach innych."
W tym drugim przypadku tabu obejmuje tzw. "tajemnice rodzinne" czyli przemilczanie bolesnych spraw z historii danej rodziny. Zachowanie to opisane zostało między innymi przez Gabrielę Zapolską w tragifarsie kołtuńskiej pt. Moralność pani Dulskiej, od której nazywane jest często słowem dulszczyzna.

Zbych: pytania, ktore postawiles sa natury filozoficznej, a przynajmniej trzy pierwsze. Gdybysmy poszukali dokladniej, na pewno znalezlibysmy wielu myslicieli, ktorzy przynajmniej probowali odpowiedziec.

ja sprobuje sie ustosunkowac do pierwszego:

adamus powalal sie na logike: 1 - prawda, 0 - falsz. nie ma trzeciej wartosci logicznej "być może" (chociaz podobno byly proby wprowadzenia takiej)
Czyli jesli cos nie jest prawda musi byc falszem.

Uwazam, że:
- prawda zawsze jest dobrem - choc często bolesnym, nie ma sie zadnych zludzen, wszystko jest jasne.
- klamstwo zawsze bedzie zlem. sprawia, ze zyjemy w swiecie fikcji i zludzen.

Chetnie bym wiecej powiedzial, ale jestem zmuszony konczyc.
Pozdrawiam i do poniedzialku

..."- prawda zawsze jest dobrem - choc często bolesnym, nie ma sie zadnych zludzen, wszystko jest jasne.
- klamstwo zawsze bedzie zlem. sprawia, ze zyjemy w swiecie fikcji i zludzen. "
Zastrzeżenia pojawiają sie w sztukach Ibsena ("Złota kaczka " i inne) gdzie pokazuje jak to prawda niszczy ludzi i wręcz zabija.
Albo:
Dlaczego lekrze nie zawsze mówią prawdę beznadziejnie chorym aby nie pozbawiać ich nadziei i wiary w wyzdrowienie?
Gdy "usłużne" sąsiadki mówia małemu dziecku, ze jest adoptowane co wywołuje dramat.
Przykład z sądu: dobrze sytuawane małżeństwo z dwojgiem dorastających dzieci zatrudniło służącą, która zaszła w ciążę i oskarżyła o ojcostwo chlebodawcę. Gdy doszło do sprawy sędzia otrzymał wynik badań, że ów pan od zawsze był bezpłodny. Ów sędzia przeprowadził rozmowę z jego żoną i -zatajając prawdę dla dobra rodziny-wydał wyrok zasądzający alimenty od jej męża. Czy sąd postąpił dobrze czy źle?
Życie łamie jednak wszystkie wmyślone przez ludzi konwenanse i zmusza nas do ciągłej weryfikacji niewzruszonych zdawałoby się "prawd'.. i chwała mu za to!

Zbych

Pytania Zbycha:
- czy prawda - jest zawsze dobrem, a kłamstwo - złem?
Prawda zawsze jest dobrem (obiektywnie rzecz biorąc). Z prawdy wynikają rzeczy dobre, z kłamstwa - złe, nawet jeżeli akurat w danej chwili korzystniej jest kłamać. To tak jak wyrwanie bolącego zęba - jest złe, ale ostatecznie prowadzi do dobra (ulgi w cierpieniu).

- czy milczenie może być kłamstwem?
Nie może. Wydaje mi się, że "nie mówienie prawdy" i "mówienie kłamstw" to dwie różne rzeczy i każdy umie je zinterpretować i odróżnić.

- czy prawda i fałsz mają cechę niezmienności czy relatywizmu?
Mają cechę relatywizmu. Prawda "obiektywna" istnieje, ale może ulec zmianie w miarę uzyskiwania większej ilości danych zewnętrznych (może nawet okazać się nieprawdą),

- czy "tabu" oznacza strach przed powiedzeniem prawdy, bo jeśli nie to czemu jest "tabu"?
Może nie strach, ale niechęć. Każdy ma jakieś tabu, czyli coś, o czym nieprzyjemnie byłoby mu mówić.
Pozdro

Nigdy niewiemy co jest prawdą a fałszem póki niedowiemy sie o tym z drugiego źrudła.

Adamus, podejrzewam, że prawdę kojarzysz wyłącznie z rzeczywistym zdarzeniem, ale prawda/nieprawda może istnieć i na innych, duchowo-intelektualnych płaszczyznach i tam te oceny są wcale nie takie oczywiste.
Zresztą sam piszesz o relatywiźmie prawdy i fałszu, a skoro u Ciebie zawsze prawda=dobro, a fałsz= zło; to dobro i zło również są relatywne. Czy tak? (ja tak własnie uważam). Pozdrawiam.

Zbych

tak, dobro i zło są także relatywne.

jak Polakowi coś podpieprzą - to niedobrze, ale jak Polak coś komuś podpieprzy, o, to dobrze (jest to przykład relatywizmu w ocenach dobra/zła).
Idzie do kościółka, wyspowiada się i śpi spokojnie :)

Pozdro

Prawda.. a ona istnieje ;) ?
Bo we wszystkim można sie doszukać szczypty kłamstwa ;)

Wierz we własne możliwości a uczynisz cuda!

Uważam ze ptysiu jest tematem tabu ;-P

Witam Robaczków łomżyńsko-krakowskich :)!
No no, aleście się rozdyskutowali...
Temacik się tak rozwinął, że nie wiadomo za co się najpierw chwycić...:)

Adamus napisał:

"- czy "tabu" oznacza strach przed powiedzeniem prawdy, bo jeśli nie to czemu jest "tabu"?
Może nie strach, ale niechęć. Każdy ma jakieś tabu, czyli coś, o czym nieprzyjemnie byłoby mu mówić."

Tak, mam niechęć do poruszania pewnych tematów. Może i przyjemnie byłoby o tym mówić :), ale po co? Jeszcze przyjemniej mieć coś TYLKO dla siebie...:). Gdybym uważała inaczej zadzwoniłabym do pani Ewy Drzyzgi wyrażając chęć wystąpienia w jej programie :)).
Zdaniem moim przełamywanie tabu winno wnosić w życie coś dobrego. Np. otwarte rozmawianie o pedofilii ma za zadanie uwrażliwienie społeczeństwa na ten problem i otworzenie oczu na to co się dookoła dzieje coby w przyszłości zapobiec wielu tragediom. A co dobrego może wypłynąć z tego, że przyspożę publice wrażeń opowiadając o swoich intymnych sprawach??

Knee0,
Dzięki za przybliżenie pojęcia - przynajmniej tera wiemy o czym prawimy...:))

..."A co dobrego może wypłynąć z tego, że przyspożę publice wrażeń opowiadając o swoich intymnych sprawach??"...
No.. nie wiem....może akurat...;-)

Zbych

:)

Tematy Tabu:

Faszysta/Homoseksualist(k)a/Narkoman w domu to temat tabu.


Białe jest białe to prawda.

Białe jest czarne to fałsz.

Nocą białe nadal jest białe, ale nie widać, że jest białe. Co implikuje kolor? Obiekt, czy obserwator?
Czy łatwo operowac prawdą obiektywną (obiektową)? Czy raczej człowiek skłania się do relatywizowania obserwowanych zjawisk?

Niech białe będzie białe, a czarne czarne - z refleksami tęczy!

---
PGG

Do Zbych.

Zastanawialem sie nad Twoim przykladem. Lecz to co podales stanowi odstepstwo od reguly, a nie regule. W tym wypadku sad uznal, ze ujawnienie prawdy mogloby wiazac ze zbyt duzymi kosztami (prawdopodobny rozpad rodziny, poszkodowane dzieci itp.)

Wedlug mnie tego mezczyzne pozbawiono prawa wolnosci wybory.

Jesli chodzi o prawde obiektywna. to jej istota jest jej niezmiennosc. zmianie moze ulec nasze postrzeganie, zbior posiadanych przez nas informacji, ale niezaleznie od zakresu posiadanej przez nas wiedzy prawda wciaz jest ta sama.

porownajmy to do kija wbitego w ziemie. Niezaleznie, z ktorej strony bysmy na niego patrzyli, pod jakim kątem, z jakiej odleglosci, czy widzimy go w calosci, czy tylko jego fragment, nic nie zmieni faktu, ze jest on wbity w tym kontretnym miejscu.

Dziekuje i dobrej nocy

Kolank0:
czyli prawdy obiektywnej nie ma (skoro zmienisz dane wejściowe, zmieni się też wynik).

Jeżeli okaże się, że kij w ziemię nie jest wbity, tylko po prostu na niej stoi? Odkrycie tego wykaże, iz prawda o nim przestała być prawdą. Mamy nowe dane -> powstaje 'nowa prawda' (od tej chwili, do chwili posiadania nowych danych jest to prawda obiektywna).

Adamusku,

Nie mieszajmy do tego Davida Copperfielda! Zaraz mi pewnie wykażesz, żem gdzieś tam napisała, że wierzę w magię a tera powątpiewam w możliwości kija...:))

Nic Ci nie wykażę Rysiu, bom pewien, że możliwości kija znasz :)
Jako dama, znasz je lepiej niż ja zapewne ;)

Adamus! Ty Cholero w męskiej skórze! Chybaś z deczka przeholował!!!!

Przepraszam Moja Droga, ale chodziło mi o używanie kija wobec "męskich szowinistycznych świń" :)

Nam mężczyznom kij kojarzy się z "piwem z kija", albo... z golfem.
Ale żebyś się nie gniewała, to Especially 4 You, Madame (a propos kija):

Czterech żonatych mężczyzn w niedzielne przedpołudnie gra w golfa.
Przy 3-cim dołku jeden z nich mówi:
- Nie macie pojęcia co musiałem przejść, żeby dzisiaj z wami zagrać.
Musiałem obiecać żonie, że w przyszły weekend pomaluję cały dom.
Na to drugi:
- To jeszcze nic, ja musiałem obiecać, że wykopię w ogródku basen...

Trzeci:
- I tak macie dobrze... ja będę musiał przejść całkowity remont kuchni...
Czwarty z graczy nie odezwał się ani słowem, ale oczywiście pozostali nie dali mu spokoju:
- A ty czemu nic nie mówisz? Nie musiałeś nic obiecać żonie żeby cię puściła??
- Nie - odparł czwarty - ja po prostu nastawiłem budzik na 5:30 rano, gdy zadzwonił, to szturchnąłem żonę i spytałem: "Seksik czy golfik ??" W odpowiedzi usłyszałem: "Odp....ol się, KIJE są w szafie..."

Dziękuję i dowidzenia (za spam bijcie)

Gdyby ów pan ostatni widział coś więcej niźli czubek własnego nosa i kije golfowe, sugestia jego małżonki byłaby najzupełniej zbędna...:D

Ale nie gniewasz się?

PS. Rysiu, Ty jesteś taka szybka, że chyba masz ustawione "powiadamianie na e-mail" :)

Autor: adamus (---.neoplus.adsl.tpnet.pl)
Data: 18-05-05 14:02

Ale nie gniewasz się?

PS. Rysiu, Ty jesteś taka szybka, że chyba masz ustawione "powiadamianie na e-mail" :)

Nie jestem żadna "szybka", bo mój Ojciec to nie szklarz...:))
Atiti (jak mawia Smoczyca16)... to jednak Adamusek troszki czuje się winny skoro takie pytanko postawił... I baaaardzo dobrze!! Niech Go sumionko troszkę pogryzie...:)

oj adamus, adamus istota prawdy obiektywnej jest to, ze jest niezmienna od wynikow wszelkich badan, dociekan i poszukiwan itp. itd. - jest niezmienna. Twoj kontr-przyklad jest typowym szukaniem dziury w calym. Gdyby bylo tak jak mowisz prawda obiektywna brzmialaby nie: "kij wbity w ziemie" tylko "kij, ktory stoi"

idac Twoim tokiem rozumowania za jakis czas moze sie okazac, ze kwadrat jest kolem a trojkat prostokatem.


nie ma tu miejsca na relatywizm. gdyz cos albo jest takie jakie jest albo nie. rozny moze byc tylko stan naszej wiedzy na temat danej "prawdy". mozemy znac ja cala lub tylko fragmentarycznie. w drugim przypadku, nie majac pelnej o niej wiedzy snulibysmy tylko hipotezy i domysly (mniej lub bardziej trafne), ktore bylyby weryfikowane przez badania empiryczne. (czyli to o czym sam mowisz)

Pozdrawiam

Taka mi myśl się przypomniała a propos Waszych przykładów Panowie (wyłaczając dowcip adamusa - hahahi). Jeślibym miała męża ukochanego, który by mnie zdradzał nie chciałabym o tym wiedzieć. Bo gdybym się dowiedziała, wtedy okazałoby się, że nasze wspólne szczęśliwe życie było oszustwem - a tego bym nie zniosła. Chociaż....?
A co do głównego wątku to generalnie mogę rozmawiać o wszystkim, tylko nie ze wszystkimi. Najczęściej tematem "tabu" jest dla mnie to co się dzieje w mojej rodzinie i wszelkie sprawy intymne. Jestem egoistką i moje jest moje, ale ogólnie prosze bardzo.
Co do prawdy i fałszu to w swojej naiwności zawsze zakładam, że inny mówi do mnie prawdę. No chyba, że podpadł mnie juz parę razy, wtedy mogą być problemy z uwirzeniem co "takowy" do mnie baja.
pozdrowionka

Allinka

A ja myslę, że wiele osób myli w tym wątku tabu z sekretem, czy tajemnicą.

Pozdrawiam!

_____________________
Kefas

"Bo im tylko o to chodzi
Abyś sam sobie szkodził
Abyś sam nie mógł myśleć
Abyś sam nie mógł chodzić"

A nie wydaje Ci się, że niektóre tajemnice domu, czy alkowy mogą być tabu?
Chyba, że ktoś jest ekshibicjonistą. Mnie osbiście czasem bebechy sie wywracją jak usłyszę wypowiedzi osobników z programu p. Drzyzgi.

Allinka

:D No toć o tem bajałam wcześni, Alli :).
Kefasik,
Ja nie mylę - przyznasz przecie...:) Już na samym początku oddzieliłam te dwa pojęcia! Ha!

W skrócie:

tajemnica - nią się nie dzielisz
tabu - tego nie dotykasz

tajemnica - dotyczy zdarzenia, konkretu, faktu
tabu - obejmuje przestrzeń, zjawiska, ogólne pojęcie

tajemnica - by istniała wystarczy jedna osoba
tabu - potrzebuje grupy ludzi

---
PGG

Alllinka:
Jestem szczesliwym czlowiekiem - nie mam TV - i jestem wolny od tych dupereli

huraaaa

polecam innym.

czasem mi tylko brakuje discovery i jakiegos sportu :);)

Ja wprawdzie mam tv ale prawie go nie włączam...:)
A jeśli mi brakuje to filmów przyrodniczych z głosem Krystyny Czubówny...