4lomza.pl/

ŁTW moze stać się lekarstwem na społeczną i publiczną impotencję. Taka i podobne inicjatywy nie stawia bowiem kryteriów wstępnych i każdy może bez obaw o polityczna cnotę włączyć się w pożyteczne działania..
Pytanie jest tylko jedno: Czy chcesz coś zrobić, by w Łomży było nieco ciekawiej ?
Jak dotąd, nie widać zbytniego entuzjazmu. Czyzby same lądowe szczury ? A moze tradycyjnie, po łomżyńsku, wielu doradza - nikt nie ruszy..... .
Ale pretensje o marazm w mieście trzeba wtedy kierować do siebie.

michal

Kiedyś na przystani był codzienny gwar mlodzieży, rój łodzi i kajaków na wodzie, imprezy rekreacyjne. Teraz panuje tam głucha cisza, brzegi porastają chwastami, walają się spożytkowane flaszki i puszki. Moze uda się to zmienić.

Łomżanin

Dziś po południu spotkała sie grupa bywalców tego forum by porozmawiać twarzą w twarz. Jednak nie ma to jak kontakt z żywym człowiekiem! :)

Nawiązując do wielu wątków, które ostatnio pojawiały się na forum, skoncentrowalismy się na temacie Narwi i problemie.... co zrobić by miasto wróciło nad rzekę.

Między innymi doszliśmy do wniosku, że należy stworzyć kompleksowy program.... projekt... zagospodarowania nabrzeża Narwi od strony Łomży - tutaj zgodziliśmy się z wieloma głosami (także z forum), że drugi brzeg powinien pozostać niezmieniony.

...planujemy już kolejne spotkanie, w jeszcze szerszym gronie, za dwa, trzy tygodnie... a wcześniej, by przystąpić do konkretnych rozmów... i działań trzeba by się zastanowić, co tak naprawdę powinno się dziać nad Narwią?

Co można zrobić? Czego Łomżyniacy oczekują?

My.... którzy spotkaliśmy się dzisiaj...... doszliśmy na przykład do wniosku, że zabudowa terenów nadnarwiańskich powinna byc lekka, z jak najmniejszą ilością betonu.... co Wy na to? ...i co poza tym?

michal

Zachęcam do lektury informacji na temat planów zagospodarowania nabrzeża Narwi zaczerpniętych z rozprawy o ŁTW w XI numerze Studiów Łomżyńskich.

Po każdym sukcesie zawodników
Łomżyńskiego Towarzystwa Wioślarskiego w regatach centralnych
przedstawiciele władz i prasy dostrzegali konieczność poprawy
ich bazy szkoleniowej, poruszano również zagadnienie
zorganizowania do celów rekreacyjnych terenów nadnarwiańskich.
Miłe wspomnienie u starszych łomżan wywoływały fragmenty
zagospodarowanego nabrzeża i jego ślady w okolicy: plaży przy
drewnianym moście, plaży "żydowskiej", ogródka jordanowskiego
przystani Łomżyńskiego Towarzystwa Wioślarskiego. Plaże były
strzeżone, zatrudniano ratowników, posiadały pomosty,
oznaczony do pływania teren, zaplecze potrzebne dla tych
obiektów i piękny, żółty piasek. Podczas upalnych dni były one
zapełnione ludźmi, również ciasno było na dzikich kąpieliskach
w okolicy nowego mostu za stadionem, na plaży "wojskowej" przy
stadionie i przy ogródku jordanowskim. Zanieczyszczenie wody,
zarastanie brzegu, zabagnienie dna powodowało zmniejszenie
zainteresowania spędzaniem nad rzeką wolnego czasu. Woda nie
nadawała się do kąpieli, ale nadawała się do uprawiania
sportów wodnych takich jak kajakarstwo i wioślarstwo. Ci z
łomżan, których siła tradycji zmuszała do spacerów nad Narew
odczuwali niezadowolenie gdy patrzyli na aktualny stan dawnych
miejsc odpoczynku. Nowi, napływowi mieszkańcy łomży nie
dostrzegali różnic. Przypomniano sobie dawne ambitne plany
zagospodarowania doliny Narwi. "Gazeta Współczesna"
pinformowała, że podobno w warszawskim biurze "Hydroprojekt"
na początku lat sześćdziesiątych opracowano projekt, który
przewidywał stworzenie zalewu o powierzchni kilkunastu
hektarów. Temu celowi mial służyć wał i system śluz.
Spiętrzenie wody w celu stworzenia zalewu w Łomży
spowodowałoby zatopienie łąk na przestrzeni kilkunastu
kilometrów podobnie jak w okolicy Zalewu Zegrzyńskiego.
Związany z tym koszt inwestycji sprawił, że zrezygnowano z
realizacji tej koncepcji. Następny projekt zamówiony przez
władze miasta był skromniejszy. Między ulicą Rybaki, Zjazd i
Żydowską zaplanowano tereny rekreacyjno - sportowe z zapleczem
gastronomiczno - hotelowym. Miał być wykonany bulwar
spacerowy. Na początku lat siedemdziesiątych przystąpiono do
realizacji tych zamierzeń. W ramach partyjnych czynów
niedzielnych plantowano zwożoną ziemię w okolicy ulicy
Żydowskiej i ogródka jordanowskiego przy ulicy Zjazd. Jednak
również ze względów finansowych zaprzestano tych działań. W
latach 1978 - 1979 powstała kolejna koncepcja opracowana przez
łomżyńskiego architekta Wińczę Jerzego. Przewidywał on
likwidację zanieczyszczających środowisko zakładów spożywczych
przy ulicy Zjazd. Ulicę tę, będącą bardzo ruchliwym szlakiem
komunikacyjnym miał oddzielać pas izolacyjnej strefy zielonej
od terenów rekreacyjnych. Na terenie ogródka jordanowskiego
miałby zaczynać się kompleks obiektów rekreacyjnych. Budynek
starej łaźni miał być zaadoptowwany na zaplecze kompleksu. Od
starej łaźni do ulicy Żydowskiej zaplanował ogólnie dostępne
boiska do różnych dyscyplin sportowych. Na tym terenie
przewidziano też miejsce na plac cyrkowy. Od ulicy Żydowskiej
w stronę ulicy Zdrojowej zaprojektował kompleks obiektów
wodniackich, bliżej ulicy Rybaki na wyższym terenie pola
namiotowe, hotele. Przy drewnianym moście miała być plaża,
zespół stadionów i basenów odkrytych z dopływem wody rzecznej.
Naprzeciw ulicy Żydowskiej miała być kładka dla pieszych w
celu ułatwienia mieszkańcom Łomży dostępu do prawego brzegu
Narwi. Również z powodu braku środków finansowych
zrezygnowano z realizacji tej koncepcji. W latach 1982 -
1983 Warszawska Pracownia Konserwacji Zabytków opracowała plan
rewaloryzacji łomżyńskiej Starówki. W koncepcji tej ujmowano
zagospodarowanie skarpy i nabrzeża. Głównym obiektem tego
planu miał być ogromny ośrodek rekreacyjno - sportowy
zajmujący teren między ulicą Zjazd a drewnianym mostem. W 1984
r. plan rewaloryzacji Starówki został zatwierdzony przez
Miejską Radę Narodową. W 1986 r. gotowy był projekt techniczny
pierwszego etapu budowy W 1987 r. rozpoczęto budowę ośrodka dla
kajakarzy i wioślarzy. Pobudowano hangar sprzętowy, warsztat
szkutniczy i budynek na pomieszczenia socjalne, świetlicę,
pomieszczenia dla trenerów, pracowników administracji klubowej
i obsługi. Przewidywano w tym ośrodku salę gimnastyczną
siłownię, gabinety odnowy biologicznej, saunę i baseny
treningowe dla kajakarzy i wioślarzy. W drugim etapie miał
powstać pełnowymiarowy basen pływacki, baseny do nauki
pływania, brodziki, kryte pomieszcenia do gry w tenisa
stołowego, kręgielnie, różne boiska, obiekty gastronomiczne i
pasaż spacerowy. W 1989 r. budynek ośrodka był prawie gotowy,
brakowało podłączenia energii elektrycznej. Kajakarze i
wioślarze chcąć szybciej trenować w lepszych warunkach nie
czekali na oficjalne otwarcie sami przeprowadzili się do
nowego obiektu. Sprzęt pływający transportowano, inny
przenoszono na rękach. Pierwsze 3 projekty były niezgodne z
ówczesnymi rzeczywistymi możliwościami finansowymi miasta,
powiatu i województwa. Mały krytycyzm prowadził do
przeceniania szansy uzyskania środków centralnych.
Niezrealizowane zamierzenia stanowiły przesłankę do tworzenia
następnych bardziej realistycznych programów. Korekty
kolejnych planów polegały na zmniejszaniu ich kosztów
finansowych. Chwalebne jest, to że próbowano to uczynić.
Możliwość taka zaistniała podczas relizacji ostatniego
projektu. Niestety kryzys gospodarczo - ekonomiczny, który
ogarnął kraj nie pozwolił na dokończenie budowy ośrodka
sportów wodnych i dalszą realizację ambitnych zamierzeń. W
połowie lat dziewięćdziesiątych organizacja społeczna Ruch na
Rzecz Rozwoju Ziemi Łomżyńskej w swoich programach zamieściła
hasła ożywienia poprzez działania w zakresie kultury fizycznej
nadnarwiańskich brzegów. Istotną rolę w tym programie miało
spełnić Łomżyńskie Towarzystwo Wioślarskie.
Przedstawiciele tego ruchu wygrali wybory samorządowe i piastowali
najwyższe stanowiska w Zarządzie Miasta i Radzie Miasta.
Jednak z deklarowanych haseł udało się uruchomić tylko
kąpielisko miejskie.

Przypisy w wymienionej pozycji.

Kilkakrotnie miejscowi dzialacze i mieszkańcy wypowiadali się na ten temat przedstawiając różne prozycje i pomysły na forum telewizji kablowej i w Gazecie Współczesnej w ostatnicj latach. Skończyło się jednak tylko na wypowiedziach. Mam nadzieję, że teraz będzie inaczej
Podczas ostatnich wyborów samorządowych temat zagospodarowania nabrzeża Narwi wymieniany był w większości programów wyborczych, mówiono też o reaktywowaniu ŁTW.

Łomżanin

Dołączam się. Nie wiem co umiem ale mam chęć się dowiedzieć. Teraz wyjeżdżamy z moją narzeczoną na tydzień, ale po powrocie, ho ho ho, prosze Państwa, po powrocie Wam nie daruje. Za dużo mamy potencjału i pozytywnych myśli. Nie możemy sobie pozwolić na zmarnowanie tego. jak Was czytam... to aż mi tak.... Wiarę we mnie budzicie. Autentycznie. I ja myślę żę się NAM uda. A nie to będziemy próbować jeszcze raz. A CO!!?? Na przekór! wszystkim na NIE!!!! Z prądem tylko zdechła ryba płynie. To w którym kierunku popłyniemy Narwią? Z prądem czy pod prąd?
Co powiecie na spływ sztafetowy Goniądz- Łomża? Biebrzą do Narwi z przesłaniem jakimś. Podwaliny pod turystyczno-wioślarski charakter Łomży. W tym roku. 15 sierpnia. Część ludzi do Wizny, część od Wizny do Łomży. Najtwardsi gracze całość trasy. Nagrody symboliczne dla najlepszych. I za rok znów. Zainteresować ludzi. Pokazać nową ideę? ha? Włączyć tę część władzy która chce być włączona, negującą resztą się nie przejmować.

...się zrobi... :-)))))

Łomżanin

grupy ścigające się?? na przykład sztafeta na czas. Co 15 min. nowa grupa. Zmiana po drodze, meta w Łomży. Wręczenie nagród na plaży. A może skrócić dystans?

_____________________
Kefas

"Bo im tylko o to chodzi
Abyś sam sobie szkodził
Abyś sam nie mógł myśleć
Abyś sam nie mógł chodzić"

A może zrobić szlak chwały UE? Oręż polski już niemodny....

I co? Da się?!

:) :) :) wole byc cwaniakiem z lomzy, niz twoim codziennym odbiciem w lustrze. Przeczytaj, przemysl, jeszcze raz przeczytaj i przemysl to co napisalem wczesniej. Cala sprawa sprowadza sie do jednego, co ma wspolnego prezes do niezamykania drzwi przez lokatorow. Bo o to Ci przeciez chodzi , zeby prezes zajal sie niezamykanymi drzwiami.

Zmienili widać termin. Przenieśli spotkanie na sierpień. Odbędzie sie pod browarem w ramach protestu przeciwko produkcji piwa w naszym mieście.