„Radość jak wiosna otwiera pąki zamkniętego w sobie człowieka”
Każdy z nas w życiu szuka celu dla siebie. Każdy o czymś marzy, myśli, coś planuje. O wielu sprawach czasami nie chce i nie może mówić, gdyż bezmoc zatyka w środku.
Często czyny mówią za siebie. Jednak mimo wszystko nasze życie dalej przepełniają troski, serce ogarnia gorycz. Wszelkie nadzieje na szczęście gdzieś się rozwiewa. Kłopoty dnia codziennego dopadają wszechmocą i straszą depresją. Zamartwiamy się przeszłością i przyszłością. Nie możemy i nie chcemy dalej żyć. Ale czy tak musi być…?
Przecież wystarczy pomyśleć o szczęśliwych dniach, kiedy śmiałyśmy się i tańczyłyśmy beztrosko jak dzieci. Gdzieś w swoich wspomnieniach potrafimy starannie odnaleźć te piękne chwile, kiedy żadna chmurka nie zasłaniała nam nieba, a życie opływało dostatkiem radości, miłości, serdeczności i szczęścia.
Nasze życie jest nazbyt krótkie, a nasz świat zbyt mały, by uczynić z niego pole bitwy.
Napełniajmy więc na wiosnę swoją głowę myślami o nadziei na lepsze jutro, napełniajmy serce pokojem, a usta uśmiechem – wtedy wszystko się odmieni.
Są przecież wspaniali ludzie, miłe słowa, które jak nowo narodzone gwiazdy spadają z nieba, a kromki chleba dają początek nowego, dobrego życia.
Anna Dąbrowska
Przecież wystarczy pomyśleć o szczęśliwych dniach, kiedy śmiałyśmy się i tańczyłyśmy beztrosko jak dzieci. Gdzieś w swoich wspomnieniach potrafimy starannie odnaleźć te piękne chwile, kiedy żadna chmurka nie zasłaniała nam nieba, a życie opływało dostatkiem radości, miłości, serdeczności i szczęścia.
Nasze życie jest nazbyt krótkie, a nasz świat zbyt mały, by uczynić z niego pole bitwy.
Napełniajmy więc na wiosnę swoją głowę myślami o nadziei na lepsze jutro, napełniajmy serce pokojem, a usta uśmiechem – wtedy wszystko się odmieni.
Są przecież wspaniali ludzie, miłe słowa, które jak nowo narodzone gwiazdy spadają z nieba, a kromki chleba dają początek nowego, dobrego życia.
Anna Dąbrowska
