Siłaczka
Staraniem Łomżyńskiego Towarzystwa Naukowego im. Wagów i Społecznego Stowarzyszenia Prasoznawczego „Stopka” w Łomży ukazała się książka, na którą wiele środowisk Łomży oczekiwało od dawna. „Pasjonatka Ziemi Łomżyńskiej” to książka poświęcona w całości Helenie Czernekowej – twórczyni poważnego księgozbioru regionalnego w postaci Biblioteki Ziemi Łomżyńskiej, Łomżyńskiego Towarzystwa Naukowego im. Wagów, organizatorki miejscowego środowiska naukowego, ponadregionalnej działalności wydawniczej oraz innych towarzystw i organizacji społeczno-kulturalnych.
Autorem tej niezwykle cennej publikacji jest historyk, Janusz Gwardiak. „Odtworzenie życia osobistego, rodzinnego pani Heleny to swoista droga przez mękę, a to z racji na kompletną jej niekomunikatywność w tym względzie wobec dziennikarzy, znajomych, nawet bliskich. To, co udało się ustalić, to informacje uzyskane w drodze dość trudnych rozmów z częścią członków jej rodziny, rozmów ze współpracownikami, znajomymi i znającymi bliżej panią Helenę” (...) Wykorzystano też w przygotowaniu biografii drukowane wcześniej oraz zamieszczone w niniejszym opracowaniu wspomnienia 12 autorów (w tym 4 profesorów uniwersyteckich) dotyczące Heleny Czernek” – czytamy we wstępie do książki.
Publikacja składa się z trzech części i siedmiu rozdziałów, a także znakomicie zaprezentowanych archiwaliów. Wiele interesujących, często nieznanych dotąd zdjęć są jej znakomitym uzupełnieniem.
Jak wspominają Panią Helenkę na stronach tej książki ludzie, którzy mieli szczęście ją spotkać?
Dr Helena Cukrowska: Pani Helena stała się pierwszą poruszycielką drzemiących we mnie skłonności do poszukiwań naukowych, które z czasem wydały pewne owoce (...) Od Pani Heleny nauczyłam się cenić kontakty z ludźmi, nawet z pozoru nic nie znaczącymi(...)
Prof. Adam Dobroński: Za aprobatą Pani Helenki odzyskiwałem łomżyńskie korzenie, bo przecież urodziłem się i wychowałem w diecezji łomżyńskiej (...)Kiedy grzecznościowo protestowałem przeciwko takiej nominacji, moja rozmówczyni oświadczyła, że też nie jest rodowitą łomżynianką, a miasto pokochać trzeba, bo na to zasługuje. (...) Odnosiłem niekiedy wrażenie, że według Heleny Czernekowej wszyscy ludzie dzielą się na trzy kategorie: mogących pomóc Łomży, obojętnych wobec miasta (tych należało przekonać) i wrogich (tych najlepiej zlekceważyć). W tej konfiguracji i towarzysz mógł być „nasz” (przykład Henryka Jabłońskiego), a ksiądz byle jaki(...)
Prof. Barbara Falińska: Przy całej swojej ogromnej miłości do Łomży Pani Helena rozumiała potrzebę rozwijania badań gwaroznawczych na obszarach leżących poza ziemią łomżyńską, o czym wielokrotnie z Nią rozmawiałam, licząc na jej radę i pomoc (...)
Donata Godlewska: (...) Odwołam się do przytoczonych na wstępie słów Norwida. „Przeszłość” dla pani Heleny to Jej życie, które zakończyło się 10 lat temu, bo jak powiedział poeta w innym miejscu: „Człowiek jest natury pielgrzymiej”... to dziś, tylko cokolwiek dalej” to dzieło pani Heleny, które trwa, służy ludziom i jest kontynuowane (...)
Ks. dr Henryk Gołaszewski: (...) Pani Helena, która dla Łomży tyle uczyniła, wyraziła zadowolenie, że po 43 latach może widzieć swojego ucznia, proboszcza Katedry Łomżyńskiej. Od tego czasu częsta była jej obecność w Katedrze na modlitwie (...)
Prof. Antoni Mieczkowski: (...) Spotkania w Łomży z panią Helenką – tak pozwalała nam się do Niej zwracać – przekonały mnie o tym, jak bardzo kochała ludzi, Polskę i Ziemię Łomżyńską. Swój talent organizatorski, wiedzę, doświadczenie i rozliczne kontakty z ludźmi nauki i kultury poświęcała tej Ziemi, która wydała tylu wspaniałych Polaków.(...)
Dr Jan Stypuła: (...)Była fenomenem działacza, który potrafił zaktywizować innych. Przykładała ogromną wagę do upamiętniania zdarzeń i wybitnych postaci przeszłości (...) Praca i działalność była treścią jej życia, toteż znajdowała się wszędzie tam, gdzie działo się coś ważnego dla kultury i Łomży. Pracą, pełnym godności życiem, wspaniałą kulturą duchową Helena Czernek zdobyła sobie uznanie i szacunek wśród społeczności łomżyńskiej (...)
Tę bardzo wartościową, bardzo sentymentalną książkę warto mieć w swojej bibliotece. Można ją kupić w Łomżyńskim Towarzystwie Naukowym im. Wagów, ul. Długa 13.
Autorem tej niezwykle cennej publikacji jest historyk, Janusz Gwardiak. „Odtworzenie życia osobistego, rodzinnego pani Heleny to swoista droga przez mękę, a to z racji na kompletną jej niekomunikatywność w tym względzie wobec dziennikarzy, znajomych, nawet bliskich. To, co udało się ustalić, to informacje uzyskane w drodze dość trudnych rozmów z częścią członków jej rodziny, rozmów ze współpracownikami, znajomymi i znającymi bliżej panią Helenę” (...) Wykorzystano też w przygotowaniu biografii drukowane wcześniej oraz zamieszczone w niniejszym opracowaniu wspomnienia 12 autorów (w tym 4 profesorów uniwersyteckich) dotyczące Heleny Czernek” – czytamy we wstępie do książki.
Publikacja składa się z trzech części i siedmiu rozdziałów, a także znakomicie zaprezentowanych archiwaliów. Wiele interesujących, często nieznanych dotąd zdjęć są jej znakomitym uzupełnieniem.
Jak wspominają Panią Helenkę na stronach tej książki ludzie, którzy mieli szczęście ją spotkać?
Dr Helena Cukrowska: Pani Helena stała się pierwszą poruszycielką drzemiących we mnie skłonności do poszukiwań naukowych, które z czasem wydały pewne owoce (...) Od Pani Heleny nauczyłam się cenić kontakty z ludźmi, nawet z pozoru nic nie znaczącymi(...)
Prof. Adam Dobroński: Za aprobatą Pani Helenki odzyskiwałem łomżyńskie korzenie, bo przecież urodziłem się i wychowałem w diecezji łomżyńskiej (...)Kiedy grzecznościowo protestowałem przeciwko takiej nominacji, moja rozmówczyni oświadczyła, że też nie jest rodowitą łomżynianką, a miasto pokochać trzeba, bo na to zasługuje. (...) Odnosiłem niekiedy wrażenie, że według Heleny Czernekowej wszyscy ludzie dzielą się na trzy kategorie: mogących pomóc Łomży, obojętnych wobec miasta (tych należało przekonać) i wrogich (tych najlepiej zlekceważyć). W tej konfiguracji i towarzysz mógł być „nasz” (przykład Henryka Jabłońskiego), a ksiądz byle jaki(...)
Prof. Barbara Falińska: Przy całej swojej ogromnej miłości do Łomży Pani Helena rozumiała potrzebę rozwijania badań gwaroznawczych na obszarach leżących poza ziemią łomżyńską, o czym wielokrotnie z Nią rozmawiałam, licząc na jej radę i pomoc (...)
Donata Godlewska: (...) Odwołam się do przytoczonych na wstępie słów Norwida. „Przeszłość” dla pani Heleny to Jej życie, które zakończyło się 10 lat temu, bo jak powiedział poeta w innym miejscu: „Człowiek jest natury pielgrzymiej”... to dziś, tylko cokolwiek dalej” to dzieło pani Heleny, które trwa, służy ludziom i jest kontynuowane (...)
Ks. dr Henryk Gołaszewski: (...) Pani Helena, która dla Łomży tyle uczyniła, wyraziła zadowolenie, że po 43 latach może widzieć swojego ucznia, proboszcza Katedry Łomżyńskiej. Od tego czasu częsta była jej obecność w Katedrze na modlitwie (...)
Prof. Antoni Mieczkowski: (...) Spotkania w Łomży z panią Helenką – tak pozwalała nam się do Niej zwracać – przekonały mnie o tym, jak bardzo kochała ludzi, Polskę i Ziemię Łomżyńską. Swój talent organizatorski, wiedzę, doświadczenie i rozliczne kontakty z ludźmi nauki i kultury poświęcała tej Ziemi, która wydała tylu wspaniałych Polaków.(...)
Dr Jan Stypuła: (...)Była fenomenem działacza, który potrafił zaktywizować innych. Przykładała ogromną wagę do upamiętniania zdarzeń i wybitnych postaci przeszłości (...) Praca i działalność była treścią jej życia, toteż znajdowała się wszędzie tam, gdzie działo się coś ważnego dla kultury i Łomży. Pracą, pełnym godności życiem, wspaniałą kulturą duchową Helena Czernek zdobyła sobie uznanie i szacunek wśród społeczności łomżyńskiej (...)
Tę bardzo wartościową, bardzo sentymentalną książkę warto mieć w swojej bibliotece. Można ją kupić w Łomżyńskim Towarzystwie Naukowym im. Wagów, ul. Długa 13.
