Zobacz Skarby Muzeum
"Ślad człowieka" - wystawa grafiki i rysunku Moniki Miller
Monika Miller jest absolwentką Łomżyńskiego Liceum Plastycznego. W 2005 r. ukończyła z wyróżnieniem Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie.
Artystka tak oto pisze o swojej wystawie:
Tworząc prace, na których ukazuję postać ludzką uczestniczę w odwiecznym procesie poznawania jej istoty, bowiem człowiek jest dla siebie, jak skwitował Pascal, najbardziej zadziwiającym przedmiotem w naturze. Będąc w nieustannym ruchu, doświadczając, marząc, bojąc się, zmieniając punkty widzenia po prostu żyjąc odczuwam nieodpartą potrzebę utrwalania tego wszystkiego, zamykania w najbardziej znany, najbliższy mi kształt ludzkiego ciała. Myślę, że to właśnie w sztuce ujawnia się wrażliwość człowieka,jego wyobraźnia, reakcja na bodźce świata zewnętrznego.Szybko rysuję mnóstwo szkiców, które chwytają ulotne chwile,utrwalając tym samym czas, impuls, w którym wzięłam ołówek do ręki i zaczęłam rysować.
Sztuka intensyfikuje przeżycie chwil teraźniejszych, które stają się najważniejsze. To bowiem owe chwile wzruszenia, zachwytu, pobudzenia czy wstrząsu składają się na bogactwo życia. Egzystencja ludzka jawi się więc jako złożona z takich momentów, impulsów, różnych zdarzeń, codzienności, niezwykłości, cieni i blasków.
Artystka tak oto pisze o swojej wystawie:
Tworząc prace, na których ukazuję postać ludzką uczestniczę w odwiecznym procesie poznawania jej istoty, bowiem człowiek jest dla siebie, jak skwitował Pascal, najbardziej zadziwiającym przedmiotem w naturze. Będąc w nieustannym ruchu, doświadczając, marząc, bojąc się, zmieniając punkty widzenia po prostu żyjąc odczuwam nieodpartą potrzebę utrwalania tego wszystkiego, zamykania w najbardziej znany, najbliższy mi kształt ludzkiego ciała. Myślę, że to właśnie w sztuce ujawnia się wrażliwość człowieka,jego wyobraźnia, reakcja na bodźce świata zewnętrznego.Szybko rysuję mnóstwo szkiców, które chwytają ulotne chwile,utrwalając tym samym czas, impuls, w którym wzięłam ołówek do ręki i zaczęłam rysować.
Sztuka intensyfikuje przeżycie chwil teraźniejszych, które stają się najważniejsze. To bowiem owe chwile wzruszenia, zachwytu, pobudzenia czy wstrząsu składają się na bogactwo życia. Egzystencja ludzka jawi się więc jako złożona z takich momentów, impulsów, różnych zdarzeń, codzienności, niezwykłości, cieni i blasków.
