- Święty Fulrad z Saint-Denis (ok. 705 –784)- patrz obok
===
-Święty Alan z Lille (+1202)
Był nazywany także Doktorem uniwersalnym, urodził się w tym mieście w r. 1128. Studiował w Chartres i w Paryżu. Potem nauczał tamże oraz w Montpellier. Uczestniczył też w III soborze lateraneńskim (1179) oraz walczył z albigensami. W końcu jako brat-konwers wstąpił do Cîteaux i tam w r. 1202 lub następnym zmarł. Pozostawił po sobie sporą spuściznę teologiczną: De arte praedicatoria, De fide contra haereticos, Regula de sacra theologia, De planctu Naturae, Anticlaudianus. Okazał się w nich umysłem otwartym, jednym z największych w XII w. Na potomnych wywarł wpływ niemały. Mniej natomiast miejsca zajmuje w literaturze hagiograficznej i tylko menologia cysterskie umieszczają go wśród świętych i błogosławionych pod dniem 16 lipca.
===
-Święty Generosus (+682)
Opat benedyktyński w Poitou we Francji.
Święty Fulrad z Saint-Denis (ok. 705 –784)
Urodził się około r. 705 w okolicy położonej między Mozą a Mozelą, w rodzinie spokrewnionej z Welfami. O pierwszych trzydziestu latach jego życia właściwie nic nie wiemy. W r. 749 lub następnym został opatem słynnego królewskiego opactwa benedyktyńskiego w Saint-Denis pod Paryżem. Otrzymał dla niego cenne przywileje i immunitet, a ponadto do dóbr opactwa włączył swe ogromne włości w Alzacji i Alemanii. Przedsięwziął też od razu rekonstrukcję swej siedziby. Z podróży do Rzymu przywiózł relikwie świętych Wita, Aleksandra i Hipolita. Wydaje się, że w r. 777 rządy opackie oddał w ręce swego scholastyka i następcy Maginariusza. Poświęcił się teraz sprawom publicznym i administrowaniu swych dóbr, które w testamencie zapisze opactwu. Nazywany był capellanusiarchipresbyter Franciae.
Święty Fulrad z Saint-Denis (ok. 705 –784)
c.d. Jako taki poparł reformę Kościoła frankońskiego, przedsięwziętą przez św. Bonifacego. Uczestniczył w kilku synodach i interweniował przy nominacjach biskupów. Swój udział miał również w rozwiązywaniu zagadnień politycznych. Wstąpienie na tron Pepina Krótkiego, jego alians ze Stefanem II, wzmocnienie dominacji frankońskiej w Italii, wreszcie obalenie Merowingów i -legitymizacja- nowej dynastii - we wszystkich tych sprawach uczestniczył w sposób bardzo aktywny. On u granic frankońskiego państwa witał, a potem do siedziby władcy eskortował papieża. Zimę papież spędził w jego opactwie. Miał następnie udział w -restytucji- papieżowi egzarchatu raweńskiego i miast sąsiednich. Na tronie w Pawii osadził swego kandydata, księcia Toskanii Dezyderiusza. Razem z Rutardem i Robertem z Rheingau przyczynił się wreszcie do związania kraju rodzinnego z królestwem Franków.
Zmarł 16 lipca 784 r. Czczono go raczej w samej Alzacji.
Święty Alan z Lille (+1202)
W celu świadczenia przez nas usług oraz ulepszania i analizy ich, posiłkujemy się usługami i narzędziami innych podmiotów. Realizują one określone przez nas cele, przy czym, w pewnych przypadkach, mogą także przy pomocy danych uzyskanych w naszych Serwisach realizować swoje własne cele i cele ich podmiotów współpracujących.
W szczególności współpracujemy z partnerami w zakresie:
- Analityki ruchu na naszych serwisach
- Analityki w celach reklamowych i dopasowania treści
- Personalizowania reklam
- Korzystania z wtyczek społecznościowych
Zgoda oznacza, że n/w podmioty mogą używać Twoich danych osobowych, w postaci udostępnionej przez Ciebie historii przeglądania stron i aplikacji internetowych w celach marketingowych dla dostosowania reklam oraz umieszczenia znaczników internetowych (cookies).
W ustawieniach swojej przeglądarki możesz ograniczyć lub wyłączyć obsługę plików Cookies.
Lista Zaufanych Partnerów
Wyrażam zgodę