ŚWIĘCI NA 11 MAJA: - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

Święty Gualfrad z Augsburga (+1127) Nazywany jest czasami Wolfhard. Urodził się w Augsburgu w Austrii. Dobrze mu szło sprzedawanie siodeł w Veronie we Włoszech. Kiedy ludzie zaczęli wychwalać jego dobroć został pustelnikiem nad rzeką Adige by uciec przed pochlebstwami. W 1117 roku lud Verony nakłoniła Gualfrada do powrotu do miasta. Został on pustelnikiem w kamedulskim klasztorze. Tam pozostał prawdopodobnie aż do śmierci.

Błogosławiony Jakub Walworth (+1537) Był mnichem kartuzkim w Londynie. Został powieszony w Yorku przez króla Anglii Henryka VIII, gdyż sprzeciwiał się kościelnej reformie monarchy i rozpadzie wielkiego angielskiego centrum monastycznego. Jakub napisał żarliwą skargę to księcia Norfolku a list został przechwycony. Odmówił podporządkowaniu się Henrykowi VIII i został skazany na śmierć. Papież Leon XIII beatyfikował go w 1886 roku. ====== Błogosławiony Jan Rochester (+1537) Kartuz Angielski. Powieszony i ćwiartowany w York 11 maja 1537 roku.

Święty Majol z Cluny (ok. 915–994) Urodził się między 906 a 915 rokiem w Auvergne (południowej Francji), w rodzinie bardzo zamożnej. Zniechęcony ciągłymi napadami Saracenów, udał się wcześnie do swego krewnego, który był wicehrabią w Mâcon. Tam to poznał biskupa Bernona, który mianował go kanonikiem katedralnym i zachęcił do kontynuowania studiów. Odbywał je w Lyonie. Po powrocie został archidiakonem i sam zaczął nauczać w szkole biskupiej. Gdy lud Besançon zażądał, aby zasiadł na tamtejszej stolicy arcybiskupiej, odmówił i schronił się w opactwie benedyktyńskim Cluny. W latach 942-948 był tam bibliotekarzem i apokryzjariuszem, potem został koadiutorem opata Aymarda. Gdy ten ostatni w 954 roku rozstał się z życiem, zajął jego miejsce.

Święty Majol z Cluny (ok. 915–994) c.d.1 Pełen gorliwości, pobożności i erudycji, roztropnie rządził teraz opactwem, ale był też zarazem doradcą papieży, cesarzy i innych możnych tego świata. Reformę zawdzięcza mu wiele klasztorów we Francji, Niemczech i Italii. W 972 roku przebywał w tej ostatniej i uczestniczył w uroczystości zaślubin Ottona II z księżniczką bizantyjską Teofano. Gdy wracał, Saraceni porwali go na zboczach Wielkiego Św. Bernarda w Alpach, ale po kilku tygodniach wypuścili w zamian za duży okup. Kiedy w 974 roku zamordowano Benedykta VI, cesarz chciał go osadzić na stolicy św. Piotra. Propozycji nie przyjął. W 959 roku przedsięwziął budowę nowego kościoła przy opactwie. Konsekrowano go w 981 roku.

Święty Majol z Cluny (ok. 915–994) cd.2 Czując ubytek sił, w dwanaście lat później wybrał Odylona na swego następcę. Resztę czasu poświęcił bogomyślności. Ale na nalegania Hugona Kapeta udał się jeszcze do Saint-Denis, aby zreformować tamtejsze opactwo. Zmarł w drodze, w Sauvigny, w dniu 11 maja 994 roku. Jego życiorysy komponowali Syrus, Odylon i Nagold. Dzieło pierwszego posłużyło za podstawę dla następnych i budzi najwięcej zaufania. Kult Majola był przez stulecia jednym z najbardziej popularnych we Francji.