ŚWIĘCI NA 17 WRZEŚNIA: - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

======

Święta Hildegarda z Bingen (1098–1179)

Urodziła się w r. 1098 jako córka hrabiego Hildeberta z Bermersheim (Hesja). W ósmym roku życia powierzono ją benedyktynkom na Disibodenbergu, gdzie wpływ na jej duchowe i umysłowe urobienie wywierała przede wszystkim bł. Juta ze Sponheim. Gdy ta w r. 1136 zmarła, Hildegardę wybrano na ksienię zgromadzenia.  W r. 1147 założyła nowy dom zakonny na Rupertsbergu, niedaleko Bingen, i tam przeniosła się z całą społecznością sióstr. Później (1165) założyła ponadto bliźniaczy klasztor w Eibingen, niedaleko  Rüdesheim. Gdy dodamy do tego,  że mniszka odbyła wiele podróży - do Lotaryngii, Kolonii, Szwabii,  w dół Renu itd. - zrozumiemy, jak wielka była jej aktywność i niespożyta energia. Nie to jednak stanowi cechę charakterystyczną tej zakonnicy, która zawsze była słabego zdrowia i ciągle chorowała. W zakresie darów naturalnych znamionowała ją przede wszystkim wyjątkowa wrażliwość w odczuwaniu sił fizycznych i biologicznych. Stąd też jej wyjątkowe uzdolnienia lecznicze. Najbardziej jednak znamiennym dla jej osobowości był nadprzyrodzony dar wizji, który posiadała od wczesnej młodości i który sprawił, że stała się prawdziwą prorokinią wieku pełnego rozmaitych napięć. Owocem tych proroczych wizji stała się duchowa trylogia pozostawiona przez Hildegardę na piśmie: Sci vias (skrót od Scito vias Domini = Poznaj drogi Pańskie), Liber vitae meritorum oraz Liber divinorum operum. Dochodzą do tego listy oraz kilka mniejszych pism, że wymienimy jeszcze Objaśnienie Reguły św. Benedykta. Osobną grupę stanowią dzieła, które nie miały tego wizjonerskiego charakteru. Najsławniejszym pośród nich stał się Liber subtilitatum naturarum creatarum, dziełko z dziedziny medycyny ludowej (farmakopia  i terapeutyka), które przyniosło Hildegardzie zaszczytną nazwę pierwszej niewiasty pośród lekarzy i przyrodników Niemiec. Wizjonerka-lekarka zmarła 17 września 1179 r. Jej życiorys, napisany przez Guiberta z Gembloux, zachował się jedynie we fragmentach. Proces kanonizacyjny, rozpoczęty w r. 1227, dokończony nie został. Mimo to wpisano ją do martyrologium jako świętą i w diecezjach niemieckich obchodzono jej liturgiczną pamiątkę. W ostatnim czasie zainteresowali się nią uczeni, zwłaszcza historycy nauk medycznych i przyrodniczych. Podejmuje się też nowe wydania jej pism.

W duszy istnieje głębia, która w sposób przerastający wszelkie zrozumienie woła i przyzywa głębię Bożą, a dostrzegłszy ją jakby w mgnieniu oka naraz jest przez nią porwana w uchwycie szybszym od łowcy, tak, że nie może za nią nadążyć.
(św. Hildegarda, O życiu mistycznym)

MODLITWA

Boże, Ty wzbudziłeś w świętej Hildegardzie gorące pragnienie oglądania Twojej chwały, † spraw za jej wstawiennictwem, * abyśmy robili postępy w znajomości życia duchowego i w wierności naszemu powołaniu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

======

Święty Lambert z Maastricht (+ok. 709)

Urodził się w szlacheckiej rodzinie w Maastricht we Flandrii,
w Belgii. Naukę pobierał u św. Teodarda. Był jego następcą na urzędzie biskupim w Tongres- Maastricht w 688 roku. Był opiekunem misji
św. Willibrorda. Został wypędzony z biskupstwa przez burmistrza Ebroina, tyrana. Wstapił do benedyktyńskiego opactwa w Stavelot w 681 roku. Kiedy Lambert zdemaskował cudzołóstwo burmistrza, Pepina
z Heristal, został zamordowany w Liéw Belgii.

======

Święty Roding z Beaulieu (+VII w.)

Był mnichem benedyktyńskim. Prawdopodobnie w VII w. założył klasztor benedyktyński w Beaulieu, w aragońskich lasach nad rzeką Mozą, w Niemczech, i był tam opatem.

======

Święty Uni z Bremen (+936)

Nazywany jest również Huno i Unno. Najpierw był mnichem
w benedyktyńskim klasztorze Nowej Korbei w Saksonii, w Niemczech.
W 917 roku został wybrany biskupem Bremen- Hamburg. Jako biskup starał się ewangelizować Danię i Szwecję i cieszył się ze znacznych sukcesów.