Szablą odbierzemy
Podziw i emocje łączy odbiór tak precyzyjnej pracy medalierskiej wybitnych artystów: Roussanny i Andrzeja Nowakowskich. Zgrabny projekt niesie budujące przesłanie. Najważniejsze punkty: opiekuńczy i dumny orzeł - w królewskiej koronie, szabla - staropolski znak samoobronny i rękopis Hymnu - ze słowami jak werble. Na awersie portret autora Józefa Wybickiego w stroju dyplomaty, który dzieło nieśmiertelne utworzył w takt ludowej kompozycji Mazura. Ciekawe: w oryginalnym tekście jest czwarta zwrotka, nieobecna w obowiązującej wersji a idealnie nadająca się na zakończenie Hymnu: „Niemiec, Moskal nie osiędzie / gdy jąwszy pałasza / hasłem wszystkich zgoda będzie / i ojczyzna nasza.” Dążenie do ogólnonarodowej zgody ! Oczywisty ale wymagający ciągłych starań podstawowy warunek, jeśli chcemy zapewnić sobie skuteczną obronę przed fałszywymi przyjaciółmi. Przesłanie uniwersalne na całym świecie, gdzie nie brak „rywalizacji” w założeniu tylko „szlachetnych”, niestety na pewnym etapie cywilizacyjnym. Intrygujący dla egzotycznych odbiorców i poznawczy może być tekst Hymnu dzięki konkretnym opisom historycznym i charakterystycznym polskim doświadczeniom. W najbliższym kręgu kulturowym okazał się nawet inspiracją, bo słowa „nie zginęły” zostały włączone do pieśni wyzwoleńczych przez narody słowackie, łużyckie, chorwackie, ukraińskie. Zbyt mało mówi się: jaki to silny fundament łączący tak wielu - tak różnych. Z okazji rocznicy 220 lat Hymnu Polskiego w Muzeum na Dwornej w Łomży można obejrzeć przedstawiony medal z muzealnych zbiorów, w cyklu „Spotkanie z zabytkiem”.
