Żurowski
Człowiek renesansu: archeolog, konserwator zabytków, architekt, utalentowany grafik - twórca tysiąca exlibrisów, które rozsławiły jego nazwisko na wystawach w Polsce i za granicą. Z wykształcenia inżynier w latach 1945-49 brał udział w odbudowie Warszawy. Tadeusz Roman Żurowski lubił podkreślać, że jest dumny z herbu Leliwa - potrafił wywieść powiązania rodzinne do kilkuset lat wstecz, stąd herbem - półksiężyc i gwiazda - sygnował wszystkie wykonywane przez siebie exlibrisy. Przez wiele lat działał w Zarządzie Muzeów i Ochrony Zabytków przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. Zapisał się w historii archeologii jako badacz i konserwator neolitycznych kopalni w Krzemionkach Opatowskich, wyjątkowego stanowiska w skali Europy. Dzięki przyjaźni z Adamem Chętnikiem zainteresował się stanowiskami archeologicznymi na Ziemi Łomżyńskiej i jako pierwszy przeprowadził badania wykopaliskowe m.in. grodziska w Starej Łomży i strażnicy w Górkach, a w Nowogrodzie - założeń średniowiecznego miasta z zamkiem i ratuszem. Zmarł w 1985 r. mając 77 lat. Pokaźna kolekcja jego prac trafiła do zbiorów Muzeum w Łomży. Warto podkreślić, że dedykowane rysunki na exlibrisach: łodzie Wikingów, zwierzęta i sceny wojenne z rytów naskalnych - odzwierciedlały zainteresowania obdarowywanych przyjaciół ze świata nauki i kultury. Żurowski wpisał się na trwałe w naszą pamięć, zwłaszcza że wśród projektowanych i własnoręcznie wykonanych ekslibrysów - obok tematów archeologii zagranicznej i ogólnopolskiej umieszczał chętnie motywy nadnarwiańskie.
