ŚWIĘCI NA 9 WRZEŚNIA: - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

======

Święty Audomar z Thérouanne (+ok. 667)

Pochodził z Coutances. Mnichem benedyktyńskim został
w Luxeuil. Na życzenie Dagoberta, a więc przed śmiercią króla (639), został biskupem Morynów, tzn. okolic, które po najazdach Sasów późno przyjęły katolicyzm. Do pomocy otrzymał trzech misjonarzy, pochodzących z Normandii. Powierzył im założenie opactwa w Sithiu, nazwanego później od jednego z nich Saint-Bertin. W późnej starości oślepł. Nie wiemy, w którym roku zmarł, ale musiało to być po r. 667. Wspomnienie obchodzi się 9 września.

======

Święty Omer (+670)

Nazywany był również Audomar. Urodził się w okolicy Constance, we Francji. Po śmierci swoich rodziców, wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego w Luxeuil, gdzie opatem był wtedy św. Eustachy.  W 637 roku po 20 latach życia w klasztorze został mianowany biskupem  w Thérouanne (ten region znajduje się obecnie naprzeciw Pas-de-Calais i Flandrii). W swojej diecezji wprowadził wiele reform. Dbał zwłaszcza o chorych i ubogich. Pomagali mu w tym mnisi 
z Luxeuil. Ufundował klasztor benedyktyński w Sithiu, który zyskał sławę jednego z religijnych centrów we Francji. Dookoła klasztoru w Sihiu powstało miasto nazwane od jego imienia Saint-Omer.

======

Święta Osmanna z Saint Brieuc (+650)

Nazywana jest również Argariarga. Pochodziła z Irlandii, ale wyruszyła do Brytanii, gdzie został mniszką benedyktynką, a później żyła jako pustelnica.

======

Święta Wulftruda (Wilfryda, Wolfryda) (+988)

Żywot, napisany późno, przypomina nieco ten, który poświęcono wspomnianej powyżej Wulfhildzie. Miał ją poślubić mimo jej woli król Edgar (959-975), który już przedtem był żonaty. Biskup Dunstan energicznie wówczas zaprotestował, a następnie nałożył królowi siedmioletnią pokutę. W 961 r. Wulftruda powiła królowi córkę Edytę, która później wstąpiła do klasztoru benedyktyńskiego
w Wilton. Zmarła w nim w wieku 23 lat, a potem czczona była jako święta. Matka nieco później poszła śladami córki. Welon miał jej wręczyć św. Etelwold, biskup Winchesteru. Życie zakończyła około r. 1000.
W Wilton wspominano ją w dniu 9 września.

======

Święta Wulfhilda (ok. 940 – 1003)

Urodziła się około 940 r. jako córka Wulfhelma, księcia Sasów Zachodnich. Wychowywała się u mniszek. Król Wesseksu Edgar
(959-975) powierzył jej potem klasztor benedyktyński w Barking pod Londynem. Zmarła w 1003 r. Wspominano ją w dniu 9 września. Goscelin, mnich z Canterbury, zmarły około 1099 r., ułożył jej żywot, który w gruncie rzeczy jest pobożnym romansem. Dziada Wulfhildy, gdy był jeszcze niemowlęciem, miano odnaleźć w orlim gnieździe. Gdy ona sama przebywała u mniszek w Wilton, zakochał się w niej król Edgar, który też zabrał ją do siebie. Zdołała ujść, a potem cudownie uniknąć nowego porwania. Nawrócony król podarował jej wówczas opactwo w Barking. Wkrótce potem została przełożoną pięciu klasztorów. Królowa Elfryda, zazdrosna o dawną rywalkę, miała ją wypędzić z Barking, ale święta osiągnęła to, co przepowiedziała: wróciła szczęśliwie z wygnania.