ŚWIĘCI NA 11 LUTEGO: - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

====

Święty Adolf z Osnabrück (ok.1185-1224)

                Urodził się około 1185 roku jako syn hrabiego na Tecklenburgu. Był kanonikiem w Kolonii, potem cystersem w Alt-Camp. W 1216 roku obrano go biskupem w Osnabrück. Rozwinął wtedy działalność reformatorską. Zmarł 30 czerwca 1224 roku. Jego kult został dozwolony w 1652 roku. Diecezja święci jego wspomnienie 14 lutego.

====

Święty Ardan (+1058)

               Zwany również Ardaing lub Ardagne. Został opatem w benedyktyńskim klasztorze w diecezji w Autun, we Francji. Ardan odnowił opactwo i zaopiekował się okoliczną ludnością, szczególnie przez 3 lata głodu, które rozpoczęły się w 1030 roku.

====

Święty Cedmon z Whitby (+680)

               Beda, jedyny z pisarzy, który nam przekazał garść wiadomości o tym świętym, opowiada (BHL 1501), że był prostym pasterzem, obdarzonym talentem poetyckim. Odkryła ten talent ksieni klasztoru, Hilda, i ona też włączyła go w poczet benedyktyńskich mnichów. Zadbała potem o jego religijne wykształcenie. Za temat swych poematów, układanych w języku miejscowym, obrał sobie rozmaite miejsca z Biblii, ale zachował się jedynie krótki hymn do Boga. Potem przypisywano mu utwory, które powstały dopiero w X w. zmarł w 680 roku. Jego wspomnienie obchodzono 11 lutego.

====

Święty Grzegorz II, papież (669-731)

                Urodził się w Rzymie w 669 roku. Był mnichem benedyktyńskim. Wychował się na Lateranie, na dworze papieskim. Wykonywał „papierkową” pracę w Kurii Rzymskiej, między biblioteką a archiwum. Po święceniach diakonatu towarzyszył także swemu poprzednikowi, papieżowi Konstantynowi, w jego trudnej misji do Konstyntynopola. Podczas rozmów z cesarzem Justynianem II, Grzegorz wykazał się mądrościa, roztropnością i stanowczością. Grzegorz był nade wszystko człowiekiem misji. Wstąpił na tron Piotrowy 10 maja 715 roku. Dopiero wtedy otrzymał święcenia kapłańskie i sakrę biskupią, a następnie władzę Najwyższego Kapłana. Gdy w 719 roku do Wiecznego Miasta przybył angielski benedyktyn Winfryd, Grzegorz II zlecił mu misję ewangelizacji Niemiec i nadał mu imię Bonifacy (łac.bonifatius- dobroczyńca), a w 722 roku wyświęcił na biskupa. Papież popierał rozwój życia zakonnego i odnowił liturgię rzymską. Stanowczo choć spokojnie potępił edykt obrazoburczy cesarza Leona III nakazujący niszczenie obrazów, próbując nakłonic go by go cofnął. Tak jak jego poprzednicy, również cesarz bizantyjski Leon III zarezerwował  dla siebie zarówno prawo zatwierdzania nominacji biskupich, jak też możliwość interweniowania w sprawach doktrynalnych oraz dyscypliny kościelnej.  W 726 roku zdecydował się na fatalne w skutkach posunięcie- nakazał usunięcie świętych obrazów z siedzib cesarskich, a następnie zniszczenie ich, gdziekolwiek by się znajdowały. Rozpoczęła się epoka ikonoklazmu- walki ze świętymi obrazami. Taka „totalna wojna” wywołała krwawe konflikty we wschodniej części cesarstwa, podczas gdy Zachód, również poddany imperium, całkowicie opowiedział się po stronie paieża, który „bronił obrazów”. Grzegorz II, który był w stanie sprowokować oderwanie od Bizancjum, nie ucyzni tego. Przeciwnie, mwic stanowczo ,,nie'' nadużyciom władcy, nie odstąpił jednocześnie od lojalności wobec cesarstwa. Skierował list do cesarza wymierzony przeciw herezji obrazoburstwa. Grzegorz II króla Longobardów Luitpranda,  skłonił do cofnięcia się do górnych Włoch. Po zniszczoneniu przez Longobardów Rzymu i państwa koscielnego zająl się jego odbudową oraz spustoszonego kraju. Zmarł 11 lutego 731 roku po 16 latach pontyfikatu. Następnego dnia został pochowany w Bazylice św. Piotra. Jest określany mianem „wybitnego papieża VIII wieku”.

====

Święty Paschalis I, papież (+824)

                Rzymianin. Mnich benedyktyński. Zasiadał na Stolicy Piętrowej w latach 817 -824. Wiele zwłok słynnych męczenników rzymskich, m.in. św. Cecylii, kazał przenieść z katakumb do kościołów w Rzymie.