Łomża urządza się na sportowych tyłach. Pieniądze są - wyników brak. - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

Warszawski Instytut Sportu od 1999 roku prowadzi Ranking Systemu Sportu Młodzieżowego. To w założeniu spójny i jednolity dla wszystkich dyscyplin systemem klasyfikacji polskiego sportu młodzieżowego. Dorobek punktowy Łomży jest stosunkowo niewielki, a sytuację ratuje KS PREFBET-SONAROL, który sam zdobył aż 56,27% punktów. Dotacje z miasta w konkursie „Programy szkolenia sportowego dzieci i młodzieży oraz udział klubów sportowych w systemie sportu młodzieżowego” otrzymało 21 łomżyńskich stowarzyszeń z czego tylko 8 wzięło udział w w/w systemie sportu młodzieżowego. Ponadto 4 kluby brały udział w SSM chociaż z w/w konkursu środków nie brały. 

Najwięcej środków nie otrzymał wspomniany PREFBET-SONAROL osiągający od kilkunastu lat zdecydowanie najlepsze wyniki w Łomży, czy też mające najwięcej dzieci MŁKS lub Butterfly, a klub „Dziewiątka”. W latach ubiegłych prezesem był tam radny Prezydenta Chrzanowskiego - Andrzej Wojtkowski. Obecnie jest w tym klubie trenerem. Ocenę pozostawiam mieszkańcom.

Skupię się na przyczynach, które – moim zdaniem - doprowadziły Łomżę do takiego drastycznego spadku w rankingu.

Zdobywając 234,59pkt w systemie sportu młodzieżowego Łomża w rankingu przygotowanym przez Warszawski Instytut Sportu w klasyfikacji powiatów zajęła odległe 147 miejsce. Co prawda poprawiliśmy minimalnie lokatę względem ubiegłego roku (153 miejsce), ale do optymizmu daleko. Trudno nie zauważyć, że lata 2021-2023 są najgorszymi w historii tj. od czasu prowadzenia klasyfikacji powiatów, czyli od 1999 roku (tabela niżej). Jeszcze kilka lat temu Łomża najczęściej plasowała się w okolicach 70-80 miejsca, choć bywały okresy, że na 376 powiatów ocieraliśmy się o okolice 50-go miejsca. Na koncie mieliśmy ponad 500 punktów, czyli 2 razy tyle co teraz, a Ministerstwo Sportu wręczało puchary i gratulacje za miejsca w pierwszej ósemce miast do 80 tys. mieszkańców. 

Dla 60-tysięcznej Łomży, w mojej ocenie, pozycje 70-80 powinny być normą, a szczyt około 50 miejsca. By tak się stało potrzebna jest przemyślana polityka sportowa, a nie „dawanie po uważaniu”. Będąc radnym mam większe możliwości wglądu w dokumenty. Mimo zdawkowych odpowiedzi wiceprezydenta Andrzeja Stypułkowskiego na moje interpelacje, poszperałem i co się okazuje? Nigdy nie było tak dobrze finansowo jak w ostatnich latach. Nigdy też nie było tak fatalnie sportowo jak w ostatnich latach. Wysokość dotacji kompletnie nie przekłada się na wyniki. W mojej ocenie pieniądze rozdawane są bezmyślnie.

Najlepsze wyniki były gdy przewodniczącym Łomżyńskiej Rady Sportu był Pan Karol Łebkowski, który wraz z Radą Sportu opracował regulamin podziału środków. Z małymi modyfikacjami (na korzyść klubów słabszych) obowiązywał również, gdy ja przewodniczyłem temu gremium. 

W obecnej kadencji prezydenta Mariusza Chrzanowskiego do 23 osób zwiększono skład Rady Sportu. Z wyborem Pana Andrzeja Wojtkowskiego na przewodniczącego tylko pierwszy rok był dobry i tylko dlatego, że obowiązywał jeszcze stary regulamin. Potem to już jest tylko równia pochyła. Regulamin choć jest, to w praktyce niektóre zapisy jakby pomijano. Wygodne dla niektórych założenie, że niezależnie od wyników pieniądze i tak popłyną, demotywuje zawodników i czyni im krzywdę pozbawiając ambicji walki o mistrzostwa Polski. 

W tym układzie jak ktoś się za bardzo wychyla, to można go zniechęcać, poprzeszkadzać, zmniejszyć lub zabrać finansowanie. Przykładem tu są łomżyńskie tuzy sportowe: Karol Łebkowski (zapasy - olimpijczyk,sędzia), Stanisław Niedbała (piłka ręczna - awans do I Ligi), Jan Kotowski (LA - jego zawodnicy zdobyli 40 medali Mistrzostw Polski), Dariusz Syrnicki (karate - zdobywał z zawodnikami medale mistrzostw świata), Zbigniew Maleszewski (boks - Prezes Polskiego Związku Boksu ds. Wyszkolenia) czy też nasz klub KS PREFBET-SONAROL osiągający obecnie najlepsze wyniki w historii ziemi łomżyńskiej, którego niedawna byłem prezesem.

Warszawski Instytut Sportu prowadzi Ranking Systemu Sportu Młodzieżowego, który „jest spójny i jednolity dla wszystkich dyscyplin systemem klasyfikacji polskiego sportu młodzieżowego. Budowany corocznie. Uwzględnia wyniki głównych imprez (zwykle są to Mistrzostwa Polski, bądź makroregionu) dla 4 grup wiekowych: młodzik, junior młodszy, junior i młodzieżowiec). Opracowane wyniki dają możliwość oceny i porównania osiągnięć sportowych w rywalizacji klubów, województw, powiatów i gmin”. 

Chcąc porównać pracę klubów nikt nie wymyślił nic lepszego niż punkty. Oczywiście, jeśli ktoś nie przykłada się do pracy lub nie ma wiedzy będzie mówił – punktomania, dlatego inne propozycje weryfikacji proszę kierować ministerstwa sportu, niech wprowadza zmiany. 

Zanim to nastąpi korzystamy z tego narzędzia, które pokazuje i porównuje wyniki i jakość pracy z młodzieżą. Tak jest skonstruowany, że jeśli jest dobry wynik idą za tym dobre punkty, jeśli jest słabo to i punkty są małe, a jeżeli klub niewiele lub nieefektywnie działa, to punktów nie ma wcale.

Głównie do sportowego koszyka Łomży, oprócz wspomnianego PREFBET-SONAROL, punkty dorzuciły koszykarki z (4 Łomża), brydżyści (SŁABS), lekkoatleci (NAREW), piłkarze (ŁKS 1926) czy szachiści (ELBRUS).

Nie chodzi o to, aby kluby zdobywały ogrom punktów, bo jest to bardzo trudne. Celem jest osiąganie wysokiego lub chociaż niezłego wyniku sportowego, a co za tym idzie dorzucanie do wspólnego miejskiego koszyka, po kilka czy kilkanaście punktów. System sportu jest tak zbudowany, że jeśli pojawia się wynik to automatycznie też pojawiają się punkty. Jeśli klub po roku pracy nie gromadzi praktycznie żadnych punktów, to naturalnym stają się pytania o jakość szkolenia. Podobne wątpliwości budzi brak zainteresowania klubów mistrzowskim współzawodnictwem. 

Mam nadzieję, że nadejdą jeszcze w Łomży czasy, że będziemy gromadzić po 500 punktów, puchary za dobrą pracę od ministerstwa sportu, a co za tym idzie także pomoc finansową na obiekty sportowe. 

Patrząc na ostatnie 25 lat i 147 miejsce widać, że sięgnęliśmy dna. Problemem ostatnich lat w mojej ocenie jest taki, że się tam urządzamy. 

Uważam, że szansą na wyjście z tego marazmu jest zmiana władzy w Łomży. Nie moja opinia, a wyniki są tu najlepszą rekomendacją. Nie zgadzam się z postawą, że „ Łomża to za małe miasto, nie da się tu zrobić wyniku”. Swoją pracą, pracą moich utalentowanych zawodników każdego roku udowadniamy, że można. 

Andrzej Korytkowski, 

trener pierwszej klasy lekkiej atletyki z KS PREFBET-SONAROL, od września 2023 radny Rady Miejskiej Łomży, startował z listy Mariusza Chrzanowskiego, a obecnie w Klubie Przyjaznej Łomży.

Punkty łomżyńskich klubów w systemie sportu młodzieżowego w sezonie 2023: