Amatorzy
Jest w zbiorach Muzeum Północno-Mazowieckiego arcyciekawy „Kalendarz Łomżyński” na rok 1903. Pod całostronicową ilustracją odnotowano: „Mamy właśnie przed sobą ułożoną w r. 1881 przez ś.p. Ludwika Tocka humorystyczną fotografię zbiorową amatorów oraz opiekunów teatru amatorskiego, począwszy od r. 1849 ..Góruje świątynia Melpomeny (a nad nią z wysoko podniesionym sztandarem sztuki) widnieje postać najstarszego amatora ś.p. M. Sankowskiego. Po obu stronach -podobizny protektorek teatru..najdawniejszej ś.p. J.Wojciechowskiej i p. Jadwigi Śmiarowskiej (oraz m.in.) podobizny pp.Górskiej, Niemirowskiej, z członkami kapeli teatru amatorskiego w kostiumach węgierskich- Edukiewicza, Redla w uniformie huzarskim, Caberta, Januszewskiego w stroju flisaka.. i Śmiarowskiego w mundurze straży ogniowej pilnującego kasy teatralnej -worków z napisami: Na dobroczynność - Na ubogich - Na pogorzelców - Dla straży ogniowej - Dla ślązaków - Dla uczącej się młodzieży itd. Napisy powyższe najwymowniej świadczą dla jakich pożytecznych celów służył teatr..Zbierano także: na Kurpiów, którzy ucierpieli od gradu z Ostrołęckiego i Kolneńskiego, na organy w Kościele Farnym w 1883 r, na rzecz rodzin dotkniętych zawaleniem się studni na Starym Rynku, na Szpital Św. Ducha, na urządzenie bezpłatnej herbaciarni podczas epidemii 1893, na instrumenty dla orkiestry itd.” Niemal corocznie Teatr Amatorski dawał przedstawienia na korzyść Towarzystwa Dobroczynności i na podtrzymanie Straży Ogniowej. Z powodzeniem wystawiano sztuki Fredry: Zemsta, Damy i huzary. Po roku 1860 nastały „mniej świetne czasy …dużo mniej talentu i zapału. Młodsza generacja stanowczo nie dorównywa poprzednikom”..”Nie było już tego zbliżenia - jedności co dawniej”. Jednak warto pamiętać: „pierwsze kroki na deskach teatralnych stawiała w Łomży -w teatrze amatorskim- ceniona dziś powszechnie, wielkiej miary i ogromnego talentu, artystka teatrów warszawskich p. Siemaszkowa, wówczas młodziutka panna Wanda Sierpińska (w r. 1887 deklamowała Asnyka i Lenartowicza, wystąpiła też w sztuce „Pożar w klasztorze”.) Oryginalną fotografię przechowuje IS PAN Warszawa. Wprawne oko rozpozna właściciela zakładu fotograficznego w Łomży Tyburcego Chodźko - u dołu z lewej, autora wszystkich portretów. Szkoda, że moda na Grupy Rekonstrukcyjne nie objęła historii teatru nad Narwią - bez echa przeszła okrągła rocznica 150 lat od założenia Teatru Amatorskiego w Łomży.
