Ryś nad Biebrzą

Ryś, ale nie ten z Biebrzańskiego Parku Narodowego

Do bobrów, łosi, wydr i wilków dołączył nowy mieszkaniec Biebrzańskiego Parku Narodowego. Po raz pierwszy w historii sfotografowano tu rysia. Wyjątkowe zdjęcie wykonano w okolicach Grzęd. Potwierdza ono napływające od kilku tygodni do dyrekcji Parku informacje, o obserwowaniu na terenie BPN wielkiego dzikiego kota. Do tej pory rysie nad Biebrzą nie występowały.

Biebrzański Park Narodowy jest największy w Polsce – jego powierzchnia to niemal 60 tys hektarów. Rozległość obszaru, jego pierwotność i odmienność sprawiają, że w dolinie Biebrzy zachowała się specyficzna fauna w dużym stopniu związana z naturalnymi ekosystemami bagiennymi i wodnymi. Stwierdzono tu obecność 48 gatunków ssaków m.in. łosie, bobry, wydry czy wilki. Nie było wśród nich jednak rysi, które od bagien wolą zwarte lasy o bujnym podszyciu z rozrzuconymi polanami.
Pojawienie się nowego drapieżcy na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego jego pracownicy przyjęli z ogromna radością. Ryś niegdyś występował w całej Europie, ale teraz jest niezwykle rzadko spotykanym ssakiem. W północno- wschodniej Polsce występuje jedynie w Puszczy Białowieskiej i Puszczy Augustowskiej. Jak podejrzewają specjaliści biebrzański ryś mógł przywędrować tu właśnie z Puszczy Augustowskiej. Niewykluczone, że może to być samica z małymi.

Dodajmy, że ryś osiąga długość ciała do 110 cm, a wazy do 35 kg. Charakterystyczne są dla niego wyraźne bokobrody, a na czubkach uszu czarne pędzelki włosów. Poluje z podchodu lub z zasadzki. Jego pokarm stanowią ssaki od myszy po cielęta jeleni, ale preferuje sarny i zające, niekiedy ptaki.