ŚWIĘCI NA 4 MARCA: - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

====

Święty Piotr Pappacarbone albo (Passacarbone) z Cava (1038–1123)

                Urodził się w 1038 roku w możnej, szlacheckiej rodzinie, spokrewnionej z longobardzkimi książętami na Salerno. Był bliskim krewnym św. Alferiusza z Salerno, założyciela opactwa benedyktyńskiego w Cava. Do tego też opactwa wcześnie wstąpił. Czynił tam szybkie postępy w życiu duchowym i zakonnym, do czego przyczyniło się m.in. kierownictwo opata Leona, bezpośredniego następcy św. Alferiusza. Tęskniąc za życiem w odosobnieniu, przebywał potem w pustelni na sąsiedniej Górze Św. Eliasza, a następnie udał się do opactwa benedyktyńskiego w Cluny, gdzie był tam uczniem św. Hugona. Gdy po pięciu latach wrócił na południe, Gizulf II, książę na Salerno, zaproponował go na biskupstwo w Policastro, którego do dziś jest patronem. Na stolicy tej długo nie zasiadał.Po dwóch latach powrócił do Cava, gdzie został koadiutorem opata.  W ośrodku atmosfera była napięta. Mnisi sprzeciwiali się zwyczajom kluniackim, które zaprowadzano w opactwie. Piotr opuścił wtedy swój posterunek i przez jakiś czas przebywał w klasztorze Św. Archanioła w Cilento. Gdy w 1079 roku zmarł opat Leon, jednogłośnie obrano go jegonastępcą. Rządził mądrze i stanowczo. Wprowadził reformę kluniacką, zreorganizował życie monastyczne i przyczynił się do rozwoju kongregacji mnichów. W czasie tych rządów opactwo wzrosło w liczbę (Piotr wyświęcił  ponad trzy tysiące zakonników) i znaczenie, stało się też znane w szerokich kręgach kościelnych. Zdobyło sobie zarazem niezależność od ingerencji biskupich i książęcych. Miało również swój cenny udział  w szerzeniu reform gregoriańskich. W 1012 roku przyjmowało w swych murach Urbana II oraz liczny zastęp kardynałów, biskupów i panów świeckich. Papież konsekrował wówczas kościół opacki i obdarzył go cennymi przywilejami. Piotr zmarł w podeszłym wieku, 4 marca 1123 roku. W pamięci mnichów zapisał się przede wszystkim jako constructor et instituto- prawdziwy budowniczy. Kult zaaprobowano w 1893 roku.

====

Święty Appian (+800)

               Appian urodził się  Ligurii, we Włoszech. Wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru w Pavii, gdzie przygotowywał się do życia pustelniczego. Appian żył jako rekluz na wybrzeżu Morza Adriatyckiego i służył tam wielu nawracając na tym obszarze.

====

Święty Bazyn (+705)

                 Był opatem w benedyktyńskim opactwie św. Maksymina w Trier, w Niemczech, zanim został wybrany biskupem w miejsce św. Numeriana. Bazyn jest patronem angielskich misjonarzy razem ze św. Willibrordem. Bazyn odszedł  do swojego dawnego opactwa, gdzie zmarł ok. 705 roku.

====

Święty Feliks z Fleury (Rhuys) (+1038)

                Urodził się w Bretanii, we Francji. Żył jako pustelnik na wyspie Quessant a potem wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru  w Flèury, Saint-Benoit-sur-Loire. Odbudował opactwo w Rhuys.

====

Święty Owen (+680)

                Jeden ze służących w domowym gospodarstwie św. Etelredy. Wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego w Lastingham, w Anglii, którym kierował św. Chad. Później udał się do Lichfield za św. Chadem.