Tadeusz Susoł nie żyje
W wieku 70 lat odszedł Tadeusz Susoł - wybitny łomżyński pedagog, trener, nauczyciel, działacz społeczny. Pogrzeb odbędzie się w poniedziałek (28. 07.2008r.) w Piątnicy o godzinie 10.00. O śmierci nauczyciela poinformował nas Czesław Rybicki. On też wspomina zmarłego, podkreślając jego dokonania i zasługi dla łomżyńskiego sportu.
Urodził się 3. I. 1938r. w Kułakach. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Ciechanowcu. Tam uprawiał piłkę nożną i lekkoatletykę. W 1957r. rozpoczął pracę jako nauczyciel wychowania fizycznego i języka polskiego w Szkole Podstawowej w Maliszewie – Łynkach, w powiecie zambrowskim. W latach 1959 - 1961 odbył zasadniczą służbę wojskową. W latach 1961 – 1963 ukończył Studium Nauczycielskie o kierunku wychowanie fizyczne w Ełku. Tam też w LZS Ełk uprawiał lekkoatletykę i reprezentował Ełk na zawodach wojewódzkich i ogólnopolskich. W latach 1963 – 1966, po ukończeniu studium pracował na stanowisku przewodniczącego Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej w Ełku. Koordynował pracę stowarzyszeń, klubów i szkół w zakresie kultury fizycznej. Jednocześnie zajmował się pracą szkoleniową w sekcji piłki ręcznej dziewcząt Międzyszkolnego Klubu Sportowego w Ełku. W 1965r. z drużyną tą zdobył wicemistrzostwo województwa białostockiego. W latach 1966 – 1968 pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego i trener sekcji lekkoatletycznej w Zespole Szkół Rolniczych w Dojlidach. W tychże latach pełnił też funkcję sekretarza Wojewódzkiego Zrzeszenia Ludowych Zespołów Sportowych w Białymstoku. W latach 1968 – 1969 był podinspektorem d/s kultury fizycznej Wydziału Oświaty Powiatowej Rady Narodowej w Mońkach. W tych latach pracował także jako nauczyciel wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej w Zofiłówce koło Moniek. Prowadził tam pracę w sekcji lekkoatletycznej i piłki siatkowej. W latach 1969 – 1971 pracował na stanowisku przewodniczącego Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki w Mońkach. W tychże latach prowadził szkolenie sportowe w zakresie lekkoatletyki i piłki siatkowej w klubie „Promień” Mońki. Z męską drużyną siatkówki zdobywa wicemistrzostwo województwa białostockiego, a w lidze okręgowej zajmuje II miejsce za „Włókniarzem” Białystok. W latach 1969 – 1972 ukończył studia magisterskie w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. W 1971r. podjął pracę w nowo powołanym Zespole Szkół Rolniczych w Marianowie koło Łomży.
Świadkowie jego działalności twierdzą, że w Zespole Szkół Rolniczych w Marianowie stworzył system szkolenia sportowego porównywalny z szkołami mistrzostwa sportowego i niewiele jest w tym przesady. Tu założył znany z wyników sportowych w województwie białostockim, później łomżyńskim i sąsiednich oraz w kraju Ludowy Klub Sportowy „Iskra”. W latach następnych uczestniczył w powołaniu Wojewódzkiego Ludowego Klubu Sportowego „Narew”. Przez cały czas swojej pracy zawodowej nieustannie doskonalił swój warsztat pracy uzyskując wiele uprawnień sędziowskich i instruktorskich. Umiejętności, które sam zdobył przekazywał następnie na kursach nauczycielom i trenerom w miejscach w których pracował, także na emeryturze. Pełniąc różne kierownicze funkcje w administracji nieprzerwanie pracował też z dziećmi i młodzieżą w sekcjach sportowych lub w szkołach. Dał się poznać jako pasjonat sportu, człowiek o niezwykłej energii. W każdym miejscu pracy był organizatorem większości imprez sportowych i rekreacyjnych szczególnie w zakresie lekkoatletyki.
Następujący jego wychowankowie byli reprezentantami kraju juniorów w lekkoatletyce: Grzegorz Gronostajski, Grażyna Łuba, Małgorzata Sadowska, Danuta Sienkiewicz, Grażyna Konopka, Hanna Urbanowska, Piotr Rostkowski i Artur Gosiewski. Ostatni dwaj był uczestnikami mistrzostw Europy i Świata. Nie sposób w tym krótkim wspomnieniu wymienić wszystkich mistrzów Polski juniorów i mistrzów Polski Szkół Rolniczych których wychował. Nie zaprzestał aktywności na zasłużonej emeryturze. Był pomysłodawcą i organizatorem Memoriału Biegów Przełajowych im. Jan Steca, swojego przyjaciela i współpracownika. Brał czynny udział w organizacji „czwartków lekkoatletycznych”. Za swoje osiągnięcia z zawodnikami w latach siedemdziesiątych w rankingu trenerów i instruktorów Polskiego Związku Lekkoatletyki był klasyfikowany w pierwszej trójce w kraju, wyprzedzając trenerów z wielkomiejskich ośrodków szkoleniowych. W każdym miejscu pracy przyczynił się do powstania bazy sportowej w postaci boisk i sal gimnastycznych. Był organizatorem wielu obozów sportowych, w przeróżnych uznanych ośrodkach w kraju, na które sam zdobywał środki finansowe. Dokonał tego w trudnych czasach, zachowując bezpartyjność, niezależność intelektualno – ideową, swoimi wypowiedziami niejednokrotnie wprawiał w zakłopotanie urzędników państwowych i dostojników partyjnych. Za swoje zaangażowanie został uhonorowany wieloma odznaczeniami resortowymi i państwowymi. Pozostanie w naszej wdzięcznej pamięci.
Cz. R.
Świadkowie jego działalności twierdzą, że w Zespole Szkół Rolniczych w Marianowie stworzył system szkolenia sportowego porównywalny z szkołami mistrzostwa sportowego i niewiele jest w tym przesady. Tu założył znany z wyników sportowych w województwie białostockim, później łomżyńskim i sąsiednich oraz w kraju Ludowy Klub Sportowy „Iskra”. W latach następnych uczestniczył w powołaniu Wojewódzkiego Ludowego Klubu Sportowego „Narew”. Przez cały czas swojej pracy zawodowej nieustannie doskonalił swój warsztat pracy uzyskując wiele uprawnień sędziowskich i instruktorskich. Umiejętności, które sam zdobył przekazywał następnie na kursach nauczycielom i trenerom w miejscach w których pracował, także na emeryturze. Pełniąc różne kierownicze funkcje w administracji nieprzerwanie pracował też z dziećmi i młodzieżą w sekcjach sportowych lub w szkołach. Dał się poznać jako pasjonat sportu, człowiek o niezwykłej energii. W każdym miejscu pracy był organizatorem większości imprez sportowych i rekreacyjnych szczególnie w zakresie lekkoatletyki.
Następujący jego wychowankowie byli reprezentantami kraju juniorów w lekkoatletyce: Grzegorz Gronostajski, Grażyna Łuba, Małgorzata Sadowska, Danuta Sienkiewicz, Grażyna Konopka, Hanna Urbanowska, Piotr Rostkowski i Artur Gosiewski. Ostatni dwaj był uczestnikami mistrzostw Europy i Świata. Nie sposób w tym krótkim wspomnieniu wymienić wszystkich mistrzów Polski juniorów i mistrzów Polski Szkół Rolniczych których wychował. Nie zaprzestał aktywności na zasłużonej emeryturze. Był pomysłodawcą i organizatorem Memoriału Biegów Przełajowych im. Jan Steca, swojego przyjaciela i współpracownika. Brał czynny udział w organizacji „czwartków lekkoatletycznych”. Za swoje osiągnięcia z zawodnikami w latach siedemdziesiątych w rankingu trenerów i instruktorów Polskiego Związku Lekkoatletyki był klasyfikowany w pierwszej trójce w kraju, wyprzedzając trenerów z wielkomiejskich ośrodków szkoleniowych. W każdym miejscu pracy przyczynił się do powstania bazy sportowej w postaci boisk i sal gimnastycznych. Był organizatorem wielu obozów sportowych, w przeróżnych uznanych ośrodkach w kraju, na które sam zdobywał środki finansowe. Dokonał tego w trudnych czasach, zachowując bezpartyjność, niezależność intelektualno – ideową, swoimi wypowiedziami niejednokrotnie wprawiał w zakłopotanie urzędników państwowych i dostojników partyjnych. Za swoje zaangażowanie został uhonorowany wieloma odznaczeniami resortowymi i państwowymi. Pozostanie w naszej wdzięcznej pamięci.
Cz. R.
