Poetyckie talenty odkryte dzięki projektowi - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

Jednym z założeń projektu, realizowanego przez Łomżyński Klaster Ekonomii Społecznej dzięki dofinansowaniu ze środków Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, było uaktywnienie seniorów również w kontekście szeroko rozumianej kultury. Starsi ludzie bardzo licznie uczestniczą w różnych wydarzeniach i imprezach, a te z literaturą w tle są przez nich szczególnie lubiane, ale nie wszyscy. Stąd pomysł założenia „Dyskusyjnego Klubu Seniora Fabula Rasa”, umożliwiającego uczestnikom regularny kontakt z literaturą wysokich lotów, rozmowy o niej, a przede wszystkim możliwość cyklicznych spotkań z osobami o podobnych zainteresowaniach. Było ich blisko 10 i szybko okazało się, że po przełamaniu pierwszych lodów, bo nie wszyscy uczestnicy znali się wcześniej, są wśród nich nie tylko miłośnicy prozy czy poezji, ale również osoby piszące. Część z nich, jak na przykład Stanisław Kaseja czy Barbara Kuźniecow-Piątek, dała już poznać się z poetyckiej strony na łamach Gazety Seniora „Srebrni”, ale szybko dołączyły do nich kolejne.

Dlatego też pomysł zorganizowania specjalnego spotkania, wieńczącego ten cykl poetyckich i literackich działań, spotkał się z dużym zainteresowaniem i w czwartkowe przedpołudnie w czytelni MBP zjawiło się ponad 20. seniorów. Większość z nich jest zresztą stałymi bywalcami w bibliotece i jej osiedlowych filiach, tak więc atmosfera od początku była bardzo przyjazna.
Dbał o to prowadzący spotkanie Marek Lechowicz, który w pierwszej części przedstawił uczestnikom postać i twórczość drugiego gościa, to jest Grażyny Karasiewicz. Jest ona w Łomży doskonale znana jako nauczycielka, ale przez lata tworzyła tylko do szuflady: dopiero niedawno zaczęła upubliczniać swoje wiersze w sieci, a wiosną tego roku wydała debiutancki tomik „Na krawędzi nocy”. Był to dla uczestników spotkania doskonały przykład tego, że marzenia warto i można zacząć spełniać w każdym wieku. – Jak widać nigdy nie jest za późno, żeby zacząć się realizować i zrobić coś fajnego! – komentowali już piszący uczestnicy, słuchając z przyjemnością kolejnych wierszy pani Grażyny i oglądając jej debiutanckie, książkowe wydawnictwo. Ci mniej doświadczeni chłonęli rozmowę dwojga poetów, dzięki której mogli dowiedzieć się, co inspiruje do pisania, a może to być dosłownie wszystko; od codziennych wydarzeń do wybuchu wojny, tak jak w roku ubiegłym, kiedy agresja Rosji na Ukrainę zainspirowała Grażynę Karasiewicz do stworzenia przejmujących wierszy „Samotność” i „Gdy odchodzą”. Również Marek Lechowicz ma w dorobku wiersz o tej tematyce, „Ukraina wiecznie żywa”, ale ten temat nie był jedynym, bowiem nie zabrakło też radośniejszych i bardziej optymistycznych utworów, z „Gwiazdy łap” na czele, będącym przesłaniem Grażyny Karasiewicz do młodego pokolenia.

W podobnym tonie wybrzmiewała poezja uczestników spotkania. Kazimiera Biedrzycka zaimponowała wszystkim nie tylko żartobliwymi strofami wierszy „Radości i smutki objawów starości” i „Oda do starości”, ale też doskonałą pamięcią. „Jesień życia” i „Moje życie” Stanisława Kasei zabrzmiały najpierw w wykonaniu Anny Olszewskiej, ale w drugiej części spotkania ich autor nie tylko wyraził nadzieję, że te bardzo wartościowe spotkania będą kontynuowane w cyklicznej i regularnej formie, ale też sam przeczytał kolejny wiersz „Moja wizja”. Dwukrotnie zaprezentowała się również Barbara Kuźniecow-Piątek; najpierw w autorskim, traktującym o ulotności poezji, wierszu „Dwa motyle”, zaś później wiersz o Chrystusie, przekazany jej przez dziadka. Nie był to jedyny obcy utwór, bowiem Krystyna Bagińska przypomniała dziecięcy wiersz „Jajko” Jana Brzechwy, jeszcze bardziej poprawiając, i tak już wyśmienity, humor uczestników spotkania. Jego puentą było zacytowanie przez Marka Lechowicza słów Cypriana Kamila Norwida „Z rzeczy świata tego zostaną tylko dwie. Dwie tylko: poezja i dobroć... i więcej nic”, z którymi wszyscy zebrani zgodzili się bez wahania.

Po spotkaniu pojawiły się również kolejne głosy, że tak udany projekt nie może się po prostu zakończyć i od razu pojawił się sprecyzowany pomysł kolejnych spotkań o podobnej formule, których miejscem mogłaby być Miejska Biblioteka Publiczna. Również Tomasz Wróblewski, prezes Łomżyńskiego Klastra Ekonomii Społecznej i autor projektu, dostrzega liczne pozytywy dotychczasowych działań i znaczną aktywizację ich uczestników, deklarując podjęcie dalszych działań na rzecz seniorów, bo to grupa nader liczna i z ogromnym potencjałem. W przyszłości chcemy zaprosić Adama Sikorskiego – polskiego historyka, dziennikarza, reżysera, scenarzystę, poetę podkreśla Tomasz Wróblewski.

– To bardzo wartościowa inicjatywa, która powinna być kontynuowana! – podkreśla moderator warsztatów Marek Lechowicz, również poeta, pisarz, scenarzysta i reżyser. – Cały czas jakoś nie doceniamy seniorów; wielu ludzi uważa, że są to osoby na emeryturze bądź na rencie, które niczego już nie są w stanie od siebie zaproponować, że to jakieś „stare ramole”. Tymczasem tych starszych ludzi wciąż na wiele stać, a do tego mają ogromny atut, bo przeżyli szmat czasu, co daje im możliwość refleksji i bardzo ciekawych wspomnień, czego doświadczyliśmy również dzisiaj.
Warto więc słuchać starszych ludzi, którzy mają dużo do przekazania – przecież św. Jan Paweł II w kwiecie swojego wieku wypowiedział choćby te słynne słowa „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi… Tej ziemi!”, co było asumptem do powstania ruchu solidarnościowego, który pokonał komunizm.

Projekt „Łomżyńska Akademia Liderów 60+” Łomżyńskiego Klastra Ekonomii Społecznej został dofinansowany ze środków Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej w ramach wieloletniego, rządowego programu na rzecz osób starszych „Aktywni+” na lata 2021-2025.

tekst płatny