Max Ernst - grafiki
październik - listopad 2004
Łomżyńska wystawa, prezentowana wcześniej w warszawskiej „Green Gallery”, obejmuje osiem grafik Maxa Ernsta pochodzących z nowojorskich zbiorów prywatnych.
Dzieła eksponowane na wystawie, w których odnaleźć można, typowe dla Ernsta, ślady eksperymentów z technikami collage’u i frottage’u, posiadają charakterystyczny dla twórcy, surrealistyczny klimat - wyzwolony za pomocą niespotykanych zestawień gotowych fragmentów rzeczywistości w nowe zaskakujące układy.
Kuratorem wystawy jest prof. Zbigniew Gostomski.
MAX ERNST
Artysta pochodzenia niemieckiego, urodzony w 1881 w Bruhl, blisko Kolonii. Po ukończeniu w 1911 studiów filozoficznych w Bonn, poświęca się malarstwu, będąc w tej dziedzinie pełnym rzadkiej inwencji samoukiem. Najpierw aktywny uczestnik dadaistycznych wystąpień i założyciel grupy Dada w Kolonii, staje się ważną postacią w ruchu surrealistycznym od początku jego istnienia. Od 1922 roku przebywa w Paryżu, współpracując blisko z grupą surrealistyczną i jej periodykami. W czasie drugiej wojny światowej chroni się w Stanach Zjednoczonych, gdzie współpracuje z Andre Bretonem i Marcelem Duchampem przy wydawaniu czasopisma „VVV” (1942-1944). Jest wynalazcą podstawowych technik surrealistycznego malarstwa, zapewniających automatyzm tworzenia – w collage’u, frottage’u i grattage’u – którymi potrafił operować z niezrównanym mistrzostwem. Oprócz malarstwa, uprawiał rzeźbę, grafikę i jest autorem kilku scenografii teatralnych i filmowych. Po dwunastu latach pobytu w USA, wraz z żoną, także malarką, Dorotheą Tanning, powrócił na stałe do Francji. W 1954 roku otrzymał Grand Prix na XXVII Biennale Sztuki w Wenecji za całokształt twórczości. Zmarł w 1976.
Dzieła eksponowane na wystawie, w których odnaleźć można, typowe dla Ernsta, ślady eksperymentów z technikami collage’u i frottage’u, posiadają charakterystyczny dla twórcy, surrealistyczny klimat - wyzwolony za pomocą niespotykanych zestawień gotowych fragmentów rzeczywistości w nowe zaskakujące układy.
Kuratorem wystawy jest prof. Zbigniew Gostomski.
MAX ERNST
Artysta pochodzenia niemieckiego, urodzony w 1881 w Bruhl, blisko Kolonii. Po ukończeniu w 1911 studiów filozoficznych w Bonn, poświęca się malarstwu, będąc w tej dziedzinie pełnym rzadkiej inwencji samoukiem. Najpierw aktywny uczestnik dadaistycznych wystąpień i założyciel grupy Dada w Kolonii, staje się ważną postacią w ruchu surrealistycznym od początku jego istnienia. Od 1922 roku przebywa w Paryżu, współpracując blisko z grupą surrealistyczną i jej periodykami. W czasie drugiej wojny światowej chroni się w Stanach Zjednoczonych, gdzie współpracuje z Andre Bretonem i Marcelem Duchampem przy wydawaniu czasopisma „VVV” (1942-1944). Jest wynalazcą podstawowych technik surrealistycznego malarstwa, zapewniających automatyzm tworzenia – w collage’u, frottage’u i grattage’u – którymi potrafił operować z niezrównanym mistrzostwem. Oprócz malarstwa, uprawiał rzeźbę, grafikę i jest autorem kilku scenografii teatralnych i filmowych. Po dwunastu latach pobytu w USA, wraz z żoną, także malarką, Dorotheą Tanning, powrócił na stałe do Francji. W 1954 roku otrzymał Grand Prix na XXVII Biennale Sztuki w Wenecji za całokształt twórczości. Zmarł w 1976.
